Damestoilet

Ik weet dat ik er niet mag komen, het woord zegt het al: Damestoilet. Ook wil ik niet direct suggereren dat ik een heer ben, maar een dame zéker niet. Toch moet ik toegeven dat ik de afgelopen 2 jaar, samen met mijn grote vriend, regelmatig even binnenstap in dit voor ons verboden terrein.

Uit nieuwsgierigheid stap ik het damestoilet niet meer binnen, dat ben ik wel verleerd na de lagere-school. Ik doe dat puur uit noodzaak. Hoge nood-zaak. Mijn grote vriend doet het namelijk nog regelmatig in zijn broek. Wat ook weer niet zo heel erg raar is... want mijn grote vriend is mijn zoon Jesper van 2 jaar. Iedereen wil toch het beste voor zijn kind, dus om zo'n lieve knul nou te verschonen op een harde en koude wastafel in het herentoilet, dat zie ik gewoon niet zitten. Wat dat betreft is de emancipatie nog niet ver genoeg doorgevoerd, ja in het voordeel van de vrouwen, dat dan weer wel. Maar mannen-met-kinderen-op-stap is blijkbaar niet gewenst, daarom is er alleen een babycare in het damestoilet. Naast dat je met de nek wordt aangekeken door vrouwen, op het moment dat je binnen stapt, zijn ook hun opmerkingen vaak niet mis. Ik word regelmatig uitgemaakt voor gluurder of viespeuk! Terwijl het Jesper is die breed glimlachend (geen idee van wie hij dat heeft) onder de rokken van de dames koekeloert. Dus gluurder ok, maar viespeuk? Ik kom hem juist verschonen! En dat woord viespeuk is al helemaal niet aan de orde als ik de toiletten ga vergelijken. Zodra Jesper klaar is, ga ik namelijk alsnog naar het herentoilet en is een vergelijking snel gemaakt. Soms is het domweg schoner om Jesper op de harde koude wastafel in het herentoilet te verschonen, dan op de babycare in de "damesdixi".

De vooroordelen dat het op herentoilet altijd zo'n puinhoop is, heb ik in 2 jaar tijd volledig in rook op zien gaan. Want wat maken vooral de "dames" er soms een pest bende van! Wat dat betreft is de emancipatie weer TE ver doorgeslagen. Jesper praat inmiddels aardig wat woordjes, en ik begrijp nu ook waarom bij kleine kinderen de woorden POEP en PIES, na PAPA en MAMA uiteraard, op de tweede plek komen. Juist door het damestoilet. Als het op mij al zo'n indruk maakt, is het te hopen dat ik niet over een jaar of wat met Jesper naar het Riagg moet om hem van panische damestoiletangstaanvallen af te helpen. Wat zal ik blij zijn als Jesper gewoon naar het toilet gaat. Samen naar het herentoilet, wat een zaligheid lijkt me dat. Hij mag van mij daar best een stevige drol neerleggen, en ik veeg dan met een gerust hart zijn kont af na de woorden : "PAPA IK BEN KLAAR!"