Slaan?! Dat hoort erbij.

Ik kom op dit onderwerp eigenlijk na mijn bezoek aan rusland voor een boeking afgelopen weekend. Ik moest draaien in St Petersburg samen met Jon’O Bir (Resident God Kitchen UK) en Alex M.O.R.P.H (Duitsland) op een speciaal trance event. Altijd leuk om een nieuw land te bezoeken en te kijken hoe de mensen daar zijn. Ik kan melden dat ze bijzonder geintreseerd waren. Ik over drijf niet als er minimaal 250 foto’s gemaakt zijn. Zo wel voor, na en tijdens het draaien. Ik was blij dat ik geen bruine bonen had gegeten de dag ervoor, want elke scheet legde ze vast.

Nu vind ik die aandacht nog prachtig, kan me soms niet voor stellen wat de waarde is van zo’n foto van een DJ die een biertje drinkt samen met een andere DJ, maar als ik terug denk aan een kleine 10 jaar terug maakte ik op mijn beurt ook foto’s van Paul van Dijk of Carl Cox die na het draaien een biertje dronken aan de bar, toen kon dat nog namelijk.

Maar toch merk je op een geveven moment dat je het zat bent. Dat laat je niet blijken, want je weet ook dat je maandag weer op je werk zit lekker anoniem te wezen en je gewone leven weer op pakt.

Maar kijk je nu naar echte sterren, ik noem bijvoorbeeld Lenny Kravitz, zij zijn nooit anoniem. Zij staan altijd in de schijnwerper, wat ze ook doen, waar ze ook gaan. Zelfs als ze aangeven dat het nu echt genoeg is en als ze even tijd met hun kind willen door brengen blijven de mensen foto’s maken. Wat ik opzich jammer vind is dat ze ook met hun kroost worden lastig gevallen, die kinderen hebben er niet voor gekozen. Onlangs was het dus weer eens zover. En fotograaf bleef maar schieten, ook nadat was aangegeven dat het wel genoeg was. En dan zijn er gewoon sterren die hun handjes niet thuis kunnen houden. Terecht??? Ja en nee. Ja omdat wie niet horen wil, maar moet voelen, nee omdat geweld niets oplost. Beetje dubbel dus in dit geval.

Maar de opmerking van de pers vind ik dan altijd erg vervelend. “Tja, als ster weet je dat de paparazi erbij hoort.....”. Tuurlijk hoort het erbij, maar wel tot een bepaalde grens. Daarom vind ik dat de sterren van mij mogen zeggen: “Als paparazi weet je dat je klappen kan krijgen, dat hoort er nou eenmaal bij.......”