Statement

redactie | 15 maart 2005
blogs

Maar zelfs deze avond is doorspekt met politiek. Een kruiwagen hier en een kruiwagen daar, en de prijs is binnen. Zo werkt het nu eenmaal. Wie zaait zal oogsten. Als verse organisatie deden wij ook een gooi naar het hoogst bereikbare. Ons feessie in het Amsterdamse Bos was genomineerd. Al dagen van te voren was er onderling contact over hoe we de prijs in ontvangst. Ook over de speech waren we aan het debatteren. Want we waren het wel eens over het feit dat we als Wooferland een statement hadden gemaakt. Een lange neus naar de diverse organisaties die een wel zware commerciele insteek hebben. Zo’n avond leent zich namelijk wel voor statements. Hell, de hele avond is al een statement an sich! Want juist de GKA is ooit opgezet als persiflage, en de hostessen van de avond, Jack en Maz, lenen zich uitstekend voor deze rol. Doet niet af aan het feit dat dit goud gespoten rakkertje toch wel erg gewild is. En dus togen we vol goede moed naar een uitgelaten Paradiso.
De avond stond bol van de cliches, stigma’s, stoma’s en oude zemelaars. Bij binnenkomst is het altijd even checken wie er allemaal is, lopend van de ene bekende kop naar de andere. Het feit dat we genomineerd waren maakte ons toch wel een beetje trots. Ik was zelf nog niet eerder genomineerd, de buitencatagorie “meest vooruitstrevende ambient DJ met antieke platencollectie” heb ik al meerdere malen aangedragen als optie, echter is deze niet in de stemformulieren opgenomen. Als “beste feest op meest verrassende locatie” zou deze award toch wel een statement op zich zijn en hoefden we eigenlijk niet eens een speech te houden. Dus dat probleem was ook opgelost. Wie zou de prijs in ontvangst nemen? We zijn met zijn zessen in de organisatie, dus dat zou dringen worden op het podium. Natuurlijke selectie en podiumvrees zorgde ervoor dat we met zijn drieen overbleven. Met knikkende knietjes stond ik bij de aankondiging van onze catagorie………..en de winnaar is:
FUCK! Niet wij…..shit, tering. Hoe kan dat nou? Al snel kwam ik tot de toch wel sombere conclusie: doorgestoken kaart. Ik had me mee laten slepen in een illusie, een kinderlijke droom om als beste uit de bus te komen. Want zo zit ik niet in elkaar, en ook als Wooferland wilden wij niet de beste zijn. De intentie was om gewoon een leuk feest te geven. En met beide benen weer op de aarde zullen wij dit met opgeheven hoofd dan ook weer doen. Met of zonder rukkabouter…….

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws