Brenda daagt uit: Festivalfit

Festivalfit in plaats van festivalmoe

Brenda, 30 jaar, tekstschrijver en semi-profi dj schrijft sinds kort als columniste voor Love2party. Zij geeft haar ongezouten mening over happenings in de dansscene. Brenda hoeft geen gelijk te hebben: zij daagt jullie uit om ook je mening te geven en over dingen na te denken. En garde!

Door: Brenda Haveman

Vrijdag, dag 1 van Dance Valley. Wat een heerlijkheid! Het weer is prachtig en er is een opkomst van 15.000 man voorspeld, wat voor zo'n groot festivalterrein niet ontzettend veel is. We zijn van plan om op de fiets te gaan, dat kunnen we makkelijk halen binnen twintig minuten. Dat is sneller dan met de bus en trein. Je moet dan wel door een stuk landelijk natuurschoon rijden wat het enorme contrast weergeeft tussen rust en de te verwachten herrie. We zijn verdwaald, staan middenin de rimboe tussen de koeien en we vragen aan een boer de weg. "Links, rechts en weer links en dan volg je dit geluid: boem-boem-boem," vertelt de boer ons. Om vervolgens - zo blond - weer heel erg verkeerd te fietsen. Maar uiteindelijk komen aan op de plaats van bestemming.

Bij de ingang staan flinke rijen, vooral mensen met campingartikelen, hutkoffers en slaapzakken. Mijn vriendin vraagt of iemand een barbecue bij zich heeft. Onder het genot van begeleidende entreemuziek gaan we als apen door de kooien van de poort. Gezien de controle op de hutkoffers toch nog redelijk snel; die gaan over de lopende band door een scanapparaat. Eenmaal op het terrein wandelen we op ons dooie akkertje naar de kassa. Heerlijk, maar een wachtende voor ons. En we hoeven ook niet lang op ons patatje en drankje te wachten, het is rustig en gezellig, en het eten is prima.

We verkennen het terrein en we plegen in elke tent even een dansje om de totale sfeer te proeven. En die is goed. Het lijkt wel een van de allereerste Dance Valley's, dus de nostalgische kriebels en sentimento's komen weer naar boven. 't Zonnetje schijnt stevig en er waait een lekkere frisse wind, ideaal dansweer dus. Mensen zitten lekker op banken, kleedjes en meegebrachte stoeltjes, waardoor het net een grote tuin vol met gezellige mensen lijkt. De sfeer is erg gemoedelijk en doet me denken aan Ruigoord's Landjuweel. Alleen de snoeiharde technoklanken verraden dat het hier om een pittig dansfestival gaat.

Alleen de snoeiharde technoklanken verraden dat het hier om een pittig dansfestival gaat

Jammer genoeg voor de organisatie en dj's is het in sommige tenten wel heeeel erg rustig. Maar ja, je kunt niet alles hebben. De mensen die er dansen hebben het in ieder geval erg naar hun zin, en ze hebben flink de ruimte. Geen grote bergen met bekertjes, geen tenentrapperij, geen gedrang. Wij staan lekker op een buitenpodium van Club NL; een veldje met palmbomen, met water gevulde zwembadjes en oranje versieringen. Tot 's avonds schijnt daar de zon op ons met rose gevulde lijfje. De muziek is eigentijds en lekker, we hebben echt niets te klagen. Lekker springen en stampen op de boem-boem-boem.

Als klap op de vuurpijl komt Prodigy op de live stage. Het moment waar het gedrang en geduw weer kunnen beginnen, want ze zijn de hekkensluiters van de dag. Het optreden is erg Prodigy, helaas laat de geluidsinstallatie wat te wensen over. We besluiten om het optreden niet helemaal tot het einde bij te wonen, want we hebben nog een fietstocht voor de boeg en de kouklap-hongerklap-vermoeidheidsklap doen hun intrede. Wonder boven wonder fietsen we de terugweg in een keer goed, en zijn we bijtijds en veilig thuis.

Wat mij betreft mogen alle festivals zo zijn zoals dag 1 van Dance Valley. Daardoor ben ik nu festivalfit. Zijn er nog mensen die ook datzelfde festivalgevoel hebben opgedaan? Ik hoor het graag.

Meer Brenda daagt uit:
Verantwoordelijkheid
Female dj's
Uitgerangeerd