Easy Come, Easy Go

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
blogs

Harry lemon is DJ/Producer en in binnen- en buitenland bekend als Lemon8. Hij draait over de hele wereld en produceert voor vele labels. Hij wast zijn haar met L'Oreal en gebruikt iedere dag Kruidvat scrub-creme. "Na een heftig weekend ben ik flink vies en heb ik het echt nodig." Wat heeft hij nog meer te vertellen...?

Easy Come, Easy Go

Laatst belde mijn moeder of ik even m'n spullen wilde ophalen, omdat ze binnenkort zou gaan verhuizen. Toen ik ooit het ouderlijk nest verliet, dacht ik er geen moment aan om mijn oude Elvis collectie mee te nemen. Of een hele grote stapel singles die ik ooit in mijn jeugd had gekocht. Mijn moeder had echt alles bewaard; schoolboeken, oude school agenda's, boodschappenbriefjes, een kapotte gitaar zonder snaren, en ga zo maar door.

Niesend van het stof probeerde ik enigszins orde te scheppen in de pubertroep die voor mij uitgestald lag. Rechts tegen de muur zag ik een stapel platen staan met Elvis vooraan. 'Grappig', dacht ik bij mezelf, omdat -ie net weer op 1 in de top 40 stond. Ik wist nog precies op welke plaat dat nummer 'A Little Less Conversation' stond en haalde de bewuste plaat er in 1 keer uit: 'Elvis Presley - Easy Come, Easy Go'. Ik moest er een beetje om grinniken.

Het moet het begin van de jaren '70 geweest zijn. Elvis had jaren eerder een belachelijk contract getekend waarin hij beloofde om ieder jaar minstens vier onbehoorlijke, intens slechte films te maken voor een periode van 10 jaar. Zijn rollen varieerden van kapitein tot autocoureur, van garnalenpeller tot poppenkastspeler en van surf instructeur tot hondenvanger. Zonder enige aanleiding pakte hij dan een gitaar en zong 1 of ander niemendalletje. De meisjes deden van 'oe' en 'aah' en zie daar: weer een film af.
Natuurlijk moesten er tussendoor ook albums uitgebracht worden omdat -ie ooit eens een contract had getekend waarin min of meer werd beloofd de meest vreselijke muziek uit te brengen. (Wees eerlijk. Zijn beste tijd had hij gehad) De aanbieding was natuurlijk onweerstaanbaar omdat hij maar liefst 80% van alle inkomsten zo naar de Kolonel kon doorschuiven. Asjemenou! (Elvis' manager was Kolonel Parker, wiens werkelijke naam Andries van Kuyk is - een geemigreerde Nederlander! H.L).

Die albums waren doorgaans van een abominabele kwaliteit. Van de hoes tot aan de tracks die het onding moest opvullen. Rondslingerende tapes waren eerste keus. 'Guadalajara' anyone? Zo ook dit exemplaar. De hoes was zoals altijd weer een foto. Voor dit album, 'Easy Come, Easy go', moest er blijkbaar kosten bespaard worden, want de coverfoto is een snapshot van zijn huwelijk. Ik weet dat omdat ik die foto al eens eerder in z'n geheel gezien had. (Je bent een fan of niet...).
Links staat Priscilla met te veel make up, en rechts staat Elvis - ook zwaar bepoederd -, en doet de ring om haar vinger. Voor de album-cover heeft het marketing genie van RCA de schaar gepakt, Priscilla eruit geknipt en daarna met een rondtrekkende beweging heel netjes om de kuif van Elvis heen geknipt, ja, zelfs wat springerige haren verwijderd omdat hij wist dat dat een doorn in Elvis' oog was. Hij hoorde het 'The King' nog zeggen tegen de Kolonel bij het handjes schudden.



Elvis in Easy Come, Easy Go

Wat overblijft is dus een verknipte trouwfoto waarbij je Elvis van opzij, in een zwart pak, nerveus naar beneden kijkend (de ring!) ziet glimlachen met een strikje om en een half afgeknipte opgespelde anjer op zijn borstzak. De huiveringwekkend voorspellende titel: Easy come, easy go! Ik weet niet of het mee heeft gespeeld in Priscilla's besluitvorming om te scheiden, maar het zal het huwelijk in ieder geval geen schop in de juiste richting hebben gegeven.
Wat heeft dit alles met DJ's te maken zul je denken? Niets dus. Hoewel... Ik weet dat Elvis dood is... denk ik. Maar wat is er van de Kolonel geworden? Ons eigen Andries? Leeft hij nog? Is hij weer naar Nederland terug gegaan? Stel je nu eens even voor dat hij nog leeft en laten we zo'n 5 maanden terug gaan in de tijd.

Dit is wat heeft kunnen plaatsvinden:

Telefoon rinkelt...
'Met Tom'
(zwaar Amerikaans accent) 'Tom Holkenborg?'
'Ja, ben ik'.
'Jij kent mij waarschijnlijk niet. van Kuyk is de name, but mijn vrienden noemen me 'Captain O my Captain'.
'Mijn vrienden noemen me Junk. Wat kan ik voor u doen?'
'Ik doe jou een voorstel you can't refuse, dear Tom. Now luister eens hier...'.
...(15 minuten later)
'Je understand dat het only een remix is. So die 0,2 percent en een paar footbal shoes is so slecht nog niet Tom. Het means een hele lot exposure voor jou. En if jij inderdaad kan acteren like je zegt je kan, ligt de toekomst voor je open Tom. Trust me'.


Volgende week vertel ik het verhaal van blues muzikant Robert Johnson die volgens verhalen zijn ziel aan de Duivel verkocht in ruil voor beter gitaarspel en succes. Tegenwoordig gebeurt dit nog elke dag. Vooral onder DJ's en producers is dit fenomeen nog immens populair.

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws