ADE 2006 : Interview Pete Tong

Vlak voor aanvang komt Pete Tong de panelzaal binnen, hij is nog bezig zijn medepanelleden te begroeten als hij een A4tje in zijn handen krijgt gedrukt en naar zijn stoel wordt begeleidt om de discussie te starten. Het leven van deze gigant uit de dance-industrie en moderator op ADE gaat snel en is vermoeiend. Dat laatste is duidelijk aan zijn gezicht af te lezen. Toch slaat hij zich makkelijk door het uurtje heen. Als Tong iéts goed kan, dan is het wel praten misschien wel beter dan draaien.

Na afloop van het panelgesprek dromt een heuse massa zich om hem heen. Iedereen wil iets van hem, van het afgeven van een promo cd’tje tot het gewoon even gedag zeggen. Sommige lijken hem alleen maar even aan te willen raken. Tong staat iedereen netjes te woord terwijl hij met één oog regelmatig kijkt naar zijn platentas, bang om die te verliezen. Dan is het op naar de persruimte voor de eerste van vele interviews. Eerst een officieel ADE interview vervolgens individuele gesprekken. In sneltreinvaart doet hij interviews met Italianen, Amerikanen en mensen van een bekend Engels tijdschrift. Voordat hij naar Panama vertrekt om daar live zijn radioshow op BBC Radio 1 te doen mag ik ook nog even met hem van gedachten wisselen. Met wat zijn laatste krachten lijken te zijn, perst hij er een glimlach uit als we elkaar begroeten.

Tekst en foto's: Martin Huydink

Het is je eerste ADE, welke indruk heeft het op je en is het enigszins te vergelijken met de Winter Music Conference (WMC) in Miami?

“Nee, niet echt. Het doet me meer denken aan het New Music Seminar zoals die lang geleden in New York plaatsvond. Daar is de WMC uiteindelijk ook op gebaseerd maar in Miami is het meer de kant van het feesten op gegaan, die overigens fantastisch zijn, maar is het businessgedeelte verwaarloosd. ADE lijkt meer op het Franse Midem maar dan op een kleinere schaal maar met clubavonden, een ideale mix dus. Het is ook goed dat het hier in Amsterdam plaatsvindt en niet in Londen of Berlijn. Die steden zijn te overheersend, denken teveel van zichzelf. Amsterdam zit daar goed tussen. Het is ook een uniek gebouw,nooit zo iets gezien van binnen.”

In het panelgesprek gaf je aan dat de scene in het Verenigd Koninkrijk het in 2002 niet meer zo goed deed, hoe staat die er nu voor?

“Die is nu weer gezond maar op een andere manier. Engeland had eind jaren ’90 alles, meer en grotere clubs dan waar dan ook, meer labels, meer grote merken, meer muziekbladen dan ieder ander land, het kon niet op totdat het geld uit de muziekbusiness verdween en in 2002 alles in elkaar zakte. Ineens waren er geen labels van betekenis meer, verdwenen veel banen binnen de dance, werden de clubs kleiner en gingen muziekbladen failliet. Nu is het weer gezond qua clubs en trekken ook de platenindustrie en de labels weer aan. EMI, MOS (Ministry of Sound) zijn massaal en dan heb je ook nog Sony /BMG ,Warner en Universal die het weer redelijk beginnen te doen. Al is er nog een lange weg te gaan.”

Er zijn dj’s en producers in het Verenigd Koninkrijk die beweren dat een klein vast groepje mensen in de dance-industrie waaronder jijzelf de Britse scene beheerst en het daarom voor anderen lastig is om succes te hebben, wat vind je van die kritiek?

“Ik denk dat dat onzin is, Ik beheers de scene zeker niet. Dat beweren mensen al jaren maar nu meer dan ooit in mijn carrière is het makkelijk om naar het medium internet te verwijzen. Daar gebeurt het nu. Ik en Judge Jules moet je meer zien als een lift, wij kunnen door onze radioshows goede tracks pushen, het proces versnellen doordat een grotere groep mensen ze horen. Het is altijd mooi om te horen dat er nog steeds mensen zijn die het als bevestiging zien als ik hun tracks draai. We zitten echt niet in een kamer met een clubje mensen om eens even te bepalen wat wel en niet goed is, er komt meer bij kijken. Mijn show bestaat uit een combinatie van muziek die ik krijg van mensen die ik ken en muziek die het ergens anders al goed doet. Natuurlijk krijg ik nog steeds exclusieve tracks die ik als eerste in de wereld draai maar dat wordt steeds minder. Als ik alleen maar tracks zou draaien van mensen die ik mag dan nog zou een goede plaat het via internet het wel maken. Daar kan ik dan niet omheen heb ik ook geen invloed op."

"Onze radioshows en die van alle andere populaire dj’s zijn trouwens niet zozeer een gateway voor het verspreiden van nieuwe dancemuziek maar pure entertainment waar door het station gewoon geld mee verdiend moet worden. Het is een commerciële business die er bovenop probeert te komen. Daarom breng ik ook compilatiealbums uit zowel underground als commercieel. Dat ik commercieel zou zijn werd mij jaren geleden veelvuldig door de pers verweten maar is later vanwege de situatie waarin de scene verkeerde geaccepteerd. Het uitbrengen van compilaties doe ik ook niet om er zelf nu zoveel aan te verdienen (je verdient niet veel aan een compilatie) maar om inkomsten te generen voor de artiesten die erop staan want dat is goed voor de hele scene.”

Je hebt de wereldwijde reputatie dat je tracks en producers op de kaart zet, hoe ben je aan die 'macht' gekomen?

“Die reputatie heb ik verkregen door constant te zijn gedurende 15 jaar, gewoon mijn eigen ding te blijven doen. Daardoor kreeg ik vanzelf een soort van stempel van kwaliteit en werd ik graadmeter voor de rest. Dat is net zoiets als met voetbal dat mindere clubs zich willen meten aan de topclubs. Dat Fullham zich wil meten met Arsenal of Nederlandse clubs aan PSV of Ajax. Dat is gezonde competitie die goed is, daar blijf je scherp van.”

Mag ik uit dit laatste afleiden dat je evenals Judge Jules Arsenal supporter bent?

“Ja, een vrij fanatieke al vanaf mijn negende. Ik ga zoveel als ik kan helaas is dat bijna nooit op zaterdag omdat ik dan aan het werk ben. Maar de komende Champions League wedstrijd tegen CSKA Moskou ben ik er bijv. weer bij. Jules is een nog fanatiekere fan en woont ook vlak bij het stadion. Hij heeft zelfs eens een dj set gedaan in de rust of vooraf aan een wedstrijd.”

Wat is het beste feest waar je ooit gedraaid hebt?

“Ik denk altijd dat het beste feest nog moet komen, ik kijk altijd vooruit niet terug. Ik heb zoveel bijzondere plaatsen mogen draaien. Voor mij als dj is het draaien in clubs als Pacha en Space en mindere mate DC 10 erg belangrijk geweest voor mijn carrière. Ook Space in Miami is een favoriet. Ik heb ook voor Cream in Liverpool bij de millenniumwisseling gedraaid, dat zullen weinig dj’s me na doen. Verder was de Britse Love Parade in Leeds waar ik afsloot samen met Sasha en Darren Emmerson voor 200.000 mensen erg speciaal. En ik heb als een van de weinige (misschien wel enige) Britse dj bij de Siegessaule in Berlijn tijdens de Love Parade mogen draaien.”

Als je een ultiem feest mocht organiseren waarbij geld geen probleem was, waar zou het plaatsvinden en met welke line-up?

“Dat is een goede vraag…(diepe zucht), hier moet ik echt even over nadenken.”

(na een stilte van bijna een minuut waarin Pete zichtbaar hard aan het nadenken is, komt hij met een antwoord)

“Ik zit te denken aan een evenement wat dezelfde impact heeft voor dance als het optreden van de Stone Roses op Spike Island voor rock had.

Iets wat ik fantastisch zou vinden, maar vanwege de politieke gevoeligheid van de clubs onderling gewoon niet haalbaar, zou een openlucht festival zijn ergens op het strand op Ibiza voor 20.000 man waar alle clubs en discotheken aan mee zouden werken. Qua line-up zou ik artiesten van de rock & roll koppelen aan artiesten van elektronische muziek of elektronische duo’s als Leftfield met Orbital en Chemical Brothers met Underworld gezamenlijk laten optreden. Dat zal er helaas nooit van komen.”

Je vertrekt zo naar Panama, waar je live je radioshow gaat doen. Is dat nog speciaal voor je?

“Ik heb vanuit veel plaatsen live shows gedaan ook vanuit Miami voor de WMC maar daar ging het om het feesten, nu wil ik overbrengen dat het hier ook om de business gaat . Gelukkig helpt de locatie, de bar van Panama er ook aan mee, om het wat serieuzer te kunnen brengen doordat er wat minder mensen op de achtergrond te horen zullen zijn.”

Hoe is de keuze voor de Nederlandse dj’s die je straks in je radioshow hebt tot stand gekomen?

“Ik heb in eerste instantie geprobeerd om Tiësto te vragen maar die was niet beschikbaar voor vanavond maar dan had ik iedereen ook gegeven wat ze al kenden dus zo erg is het eigenlijk niet. Armin (van Buuren) eindigt de show wat mooi is, want ik heb zelf niet veel met hem te maken gehad dit jaar. Verder is er ruime aandacht voor Fedde Le Grand die gewoon in mijn ogen de track van het jaar gemaakt heeft die werkelijk door iedereen zelfs hip-hop dj’s gedraaid wordt. Ik denk dat we er een mooie show van maken.”