Glen's game review: Haunting Ground

Haunting Ground is losjes gebaseerd op het concept van de game Clock Tower. In dit spel gaat het niet zozeer om het gevecht aan te gaan met het kwaad, maar eerder om het uit de weg te gaan. Dit is ook het geval in voor Fiona. Nadat ze na een auto-ongeluk ontwaakt in een duister kasteel, is het bedoel om zo snel mogelijk uit dit onheilspellende gebouw te ontsnappen. Hierbij krijgt ze hulp van de witte herdershond Hewie die ze op haar weg naar buiten weet te bevrijden.

Dit betekent in de praktijk dat je op zoek gaat naar sleutels om in nieuwe gedeeltes van het kasteel te geraken. Uiteraard gaat Fiona’s vluchtroutine ook gepaard met het oplossen van allerlei puzzels. Ons zijn het alleen net wat te veel puzzels. We missen onderweg toch wat extra huiveringwekkende ontmoetingen met beangstigende monsters. Toch zijn er een aantal spaarzame momenten die je op het puntje van je stoel weten te zetten.

Dit komt vooral door de bijzondere manier waarop Fiona’s angst wordt overgebracht op de speler. Allereerst voel je haar hartslag via de dualshock kloppen. Hoe banger de hoofdrolspeelster wordt, hoe sneller en heftiger de hartslag voelbaar is. Wanneer Fiona echt in paniek is, wordt het ook steeds lastiger om haar goed door het spel te loodsen. Zo zal sneller struikelen of eerder tegen zaken aanlopen. Tevens wordt het beeld wazig, hetgeen ook een aardig steentje bijdraagt aan het haast wanhopige paniekgevoel. Ook de donkere graphics van het spel dragen flink bij aan de onheilspellende sfeer van Haunting Ground.

Haunting Ground is een degelijke en unieke third-person adventure met een bijzondere benadering van het survival-horror genre. Spijtig dat Capcom de game iets te veel aan puzzelonderdelen heeft opgehangen en niet iets meer ijzingwekkend spanning toegevoegd.

Eindoordeel: 7