ADE verslag part 4

Traffic @ Melkweg

Tekst: Chris Dekker


Mijn laatste keer Traffic was ergens begin 2004, ook in de Melkweg. Dat was nog eens een feestje zeg, een goede combinatie van muziek en bezoekersaantal; het was druk en toch was er ruimte om te dansen op de techno van dj’s als Bart Skills. En wat de avond af maakte was de keuze om de Oude Zaal te gebruiken, een superzaal voor een avondje dansbare techno.

Fast forward naar afgelopen donderdag, het Amsterdam Dance Event en Traffic was in de Melkweg! Wederom terugkerende namen waren Christian Wunsch en Mark Broom, maar met complete line-up van deze editie was er echt flink hard uitgepakt. Ben Sims, Surgeon, James Ruskin, Oliver Ho en Regis. De deuren gingen open om 21.00, en Sims was aan het vroege begin van de avond geboekt om een classic techno ding neer te zetten. Jammer genoeg waren wij pas rond 1 uur binnen, want naar horen zeggen was dit wel een heel nette set.

Er stond geen rij meer voor de ingang. Niet zo gek als je het bericht op de deur las met ‘Traffic Uitverkocht!’. Naar binnen, jas opgehangen en de Oude Zaal ingeschoven ... waar Que Pasa? feest vierde. Een beetje verbouwereerd liepen we naar de Max; dat werd dus niet knallen in het hok waar de vorige Traffic zo een succes was.

Wat mijn persoonlijke ergernis is van het Amsterdam Dance Event, is dat het ieder jaar groter wordt. Op zich is daar niets mis mee, maar als er reclamespotjes op de televisie te zien zijn voor het festival kun je er donder op zeggen dat het opgeblazen wordt. Mijn god, wat een drukte in de Max! Hadden ze niet iets minder kaartjes kunnen verkopen zodat er nog wat strekruimte over was? Want de snoeiharde techno die Oliver Ho de zaal inslingerde was zo opzwepend dat een beetje techno-aerobics gewoon niet voldoende was om je energie kwijt te kunnen. En dat werd niet minder met de power waarmee Surgeon en Regis hun live set lieten horen. Surgeon raakte mij het hardst toen hij het pitch-je-drum-n-bass-naar-min-20 truckje uithaalde en een gestoorde breaksessie van een kwartier liet horen, wat een geweld. Gelukkig maakte Wunsch de avond af met een meer funky set.

De techno over de gehele avond genomen was eigenlijk te hard. Sowieso raak ik er steeds meer van overtuigd dat deze muzieksoort op festivals thuishoort. Het geweld was zo grof dat het leek alsof niet alle tonen perfect uit de boxen kwam, maar de visuals waren dan weer een geweldige aanvulling. En het was gewoon te druk om een beetje normaal te kunnen bewegen. Maar al met al is er een behoorlijke statement gemaakt tussen de minimal hype van het moment; techno is wel degelijk nog steeds in staat tot rammen!