Review: Kraftwerk roept wat op in de mens

Partyscene Redactie | 30 maart 2004
headlines


Ze kwamen allemaal voorbij. De klassiekers ‘Autobahn’, ‘Boing Boom Tschak’, ‘Pocket Calculator’ en uiteraard ‘Musique Non Stop’. Dat elektronische muziek met Duitse samples niet erg populair is bij gekleurde mensen bleek wel uit het 100% blanke (overwegend mannelijke) publiek. Toch raar als je beseft dat bijvoorbeeld technogrondlegger Jeff Mills zegt zwaar door de Duitsers beïnvloedt te zijn. De enige gekleurde Kaftwerk fan die Partyscene aantrof was al fan van z’n vijftiende en bekende alle platen te hebben.

Kraftwerk behoort tot de grondleggers van de elektronische muziek. En deze status van ‘originators’ is voldoende voor een volledig uitverkocht optreden op een doordeweekse maandagavond. Het concert was eerder al, vanwege succesvolle kaartverkoop, verhuist van de Pepsi Stage naar de grotere HMH. Ruim vijfduizend fans waren naar de zwarte doos gekomen voor een optreden dat voldeed aan de verwachtingen. Vier stijve kerels op een rijtje. Laptop open, keyboard aan. Techno met een Duits accent.

Het werd een enerverende ervaring. In het begin, bij binnenkomst speelden de heren ‘Vitamin’, was het moeilijk warmdraaien. Want waar zaten we hier met z’n duizenden eigenlijk naar te kijken? Het bepaald niet kleine podium werd bezet door vier iele mannen in zwarte pakken waarvan de meest linkse, die ook de vocalen voor z’n rekening nam, de enige was die nog enigszins in beweging kwam. De rest stond stil. Net als het publiek. Het enige wat bewoog waren de visuals op de achtergrond die bij ieder nummer passende beelden toonde vol Koude Oorlog sentiment, razende treinen en abstracte graphics. Geen reet aan eigenlijk. Maar dan.

Dan begint plotseling op te vallen hoe die elektronische piep knor geluiden, uiterst simpel, abstract, uitgekleed en niet meer dan basaal, een zekere warmte verspreiden. De nummers zijn allemaal bekend. Honderden keren heb je ze gehoord als pauzemuziekje of bij Chriet Titulaer’s Wondere Wereld. Hoe verder het optreden vordert, hoe meer het bewustzijn ontwaakt dat hier GESCHIEDENIS wordt geschreven. Uniek, het eerste optreden in meer dan twaalf jaar. Door vrijwel iedereen in de elektronische muziekscene als grote invloed aangemerkt. Simpelweg: de eersten die deden wat nu vele doen. Het viertal brengt een totaal specifiek geluid voort met een totaal specifieke presentatie. Alles is heel erg Kraftwerk. De techniek in dienst van de mens. Schoonheid in de eenvoud. Maar ook een idioot verlangen naar de tijd dat de Russen en niet de Moslims als grote slechteriken werden afgeschilderd. Kraftwerk roept wat op in de mens.

Aansluitend vind in de smaakvol genaamde Postbank Lounge (not) het feest van Electronation plaats met dj’s Herr Arter en Terry Toner. Roy Avni wilde van tevoren natuurlijk graag een grote triomf scoren en dat is ‘m goed gelukt. Terwijl een deel van het publiek zich naar de metro spoedt om op tijd z’n aansluiting naar de provincie niet te missen, gaat het in de lounge loos. De eerste nummers die gedraaid worden sluiten nog keurig aan op het net afgelopen optreden maar daarna is het tijd voor onvervalste electro. En zo viel in deze HMH op een doordeweekse maandagavond zowel de geschiedenis als de toekomst van de elektronische muziek te beluisteren. Met dank aan Kraftwerk.

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws