Recensie: Reactor @ Warehouse 294

Afgelopen zaterdag 13 maart 2004 was Reactor weer terug van weggeweest. Na een aantal feesten in onder andere  the Powerzone, de Now & Wow en een eigen tent op Extrema Outdoor 2003 (overigens met recht n van de slechtste festivals van 2003) zou Reactor nu gaan opereren vanuit haar nieuwe thuisbasis: Warehouse 294 in Rotterdam. De locatie was al vanaf het begin omstreden omdat hij zowat naast de Keileweg lag. Voor wie niet weet wat er op de Keileweg te beleven is: voor ongeveer 5 euro komen al jouw bizarre seksuele fantasien uit tenminste; als je geen eisen stelt aan je tegenspeelster en er ook geen bezwaar tegen hebt dat ze tussen de bedrijven door even wat herone moet scoren en/of haar kunstgebit of stifttanden moet verwisselen. Het is maar waar je zin in hebt


Voor diezelfde 5 euro kon je ook gewoom je auto op het (naar het schijnt) bewaakte parkeerterrein parkeren naast de loods. Wij kozen geheel binnen de lijn van de verwachting dan ook voor deze optie. Op naar de entree dan maar die overigens een klein beetje  rommelig was. Het verbaasde me trouwens dat men zo strikt vasthield aan de legimatieplicht. Meestal zegt men het te doen maar komt er uiteindelijk niet veel van terecht als je daar dan aan het loket staat. Het is in ieder geval een probaat middel tegen gastenlijstfraude, dat wel! Wachtend in de rij viel ons op dat er al bijzonder hard gedraaid werd voor het tijdstip van de avond. Zeg maar gerust snoeihard en eigenlijk gewoon t hard. Eenmaal binnen werd dat idee bevestigd omdat er een aantal bezoekers, waaronder ik, murw geslagen om zich heen stond te kijken. Althans, dat idee kreeg ik. Uiteraard stond er natuurlijk al een klein groepje die hards te springen maar ik vraag me dan ook af in wat voor staat die mensen verkeerden want dit was compromisloze-te-hard-voor-het-tijdstip-van-de-avond-van-dik-hout-zaagt-men-planken-techno, je moet er maar van houden. Als ik mij niet vergis stond Grovskopa te draaien. Deze man uit Zweden maakte vanavond zijn debuut in Nederland.

Dat brengt mij meteen op de line up van vanavond. Die was behoorlijk progressief te noemen omdat deze hoofdzakelijk bestond uit redelijk  onbekende djs. Mijn complimenten voor de organisatie; men beschikt dus duidelijk over genoeg ballen om een line up neer te zetten die niet dertien in een dozijn is maar... waar ik eigenlijk al een klein beetje bang voor was gebeurde. De muzikale lijn in het geheel was helaas heel ver te zoeken. Zo sloot de live set van Jappanner Takaaki Itoh niet aan op het harde, monotone en tamelijk saaie gebeuk van Grovskopa. Itoh ging de diepte in met platen die het allemaal net niet hadden. Pas tegen het einde van zijn set kregen de tracks iets waarvan ik zei; ja dit klinkt lekker. Zijn tracks duurde te lang. Zijn live set miste de dynamiek van een live set althans, de dynamiek die een live set zou moeten hebben. Bij mij ontstond zowat de indruk dat zijn set direct vanaf zijn laptop kwam en zijn inbreng in deze of gene nihil was en dat is jammer.

Het geluid was hard, iets waarmee de organisatie van reactor van toveren mee geadverteerd had. Natuurlijk zit hier wel degelijk een knipoog in naar het Awakenings van Rocco Veenboer maar goed geluid hoeft niet per definitie hard te zijn om goed te zijn. Helaas was dit wel zo het geval. Ik miste de zuiverheid in het geheel en desondanks men gebruik maakte van het befaamde Funktion One geluidssysteem vond ik het geluid niet om over naar huis te schrijven. Zo nu en dan leek het geluid niet meer dan kakofonische brei van lage, midden en hoge tonen. Wat mij betreft mag de akoestiek en afstelling de volgende keer een stuk beter!

Tijdens de set van het Oost Europeaanse duo Rumenige featuring Loktibrada begon het muzikaal dan eindelijk ergens op te lijken. Er kwam wat meer drive in de muziek maar helaas slaagden ook zei er niet in om het tempo vast te houden. Halverwege hun set werden we getrakteerd op wat off beat techno. Dat is leuk maar dat moet niet te lang duren naar mijn mening. Zo tegen het einde van hun set leken ze dan toch weer de draad op te pakken om het stokje over te dragen aan Dylan Drazen, de man waar op dit moment nogal wat om te doen is. Aangezien iedereen al weet waar dat over gaat en de hele issue al ruim te belezen valt op ons forum voel ik mij niet genegen om daar verder op in te gaan, laat staan om er een mening over te geven. Gedane zaken nemen nu eenmaal geen keer en dat geldt voor beide partijen!

Dylan Drazen zijn set was redelijk; het swingde lekker maar het excelleerde niet in originaliteit. Wel veel loopjeswerk wat ervoor zorgde dat de voetjes van de vloer kwamen. Toch ging het publiek niet helemaal los en dat was helaas kenmerkend voor de hele avond. Het publiek bestond uit allerlei pluimage; van technomensen tot gabbers op Nike Air Max met Feyenoord shirts. Dat laatste vond ik eigenlijk wel een kwalijke zaak. Ik kan me namelijk de tijd niet heugen dat ik op een feest was geweest waar mensen in voetbalshirts liepen. Als ik uit ben dan wil ik niks met voetbal te maken hebben. Ik vind het dragen van die dingen niets minder dan primitief provocatief gedrag (de voetbalshirt mensen moeten er nu maar even een woordenboekje bij gaan pakken) en zeker aanzetting tot steden haat en nijd want het is natuurlijk wachten totdat er iemand een opmerking maakt over jouw voetbalshirt en dan heb je (al dan niet moedwillig) de poppen aan het dansen. De helden, bah! Het zal mij in ieder geval weinig boeien ende interesseren welke club en/of stad de beste is; ik ben al jaren fan van het Zimbabwaanse nationale voetbalelftal. Beste organisatie van reactor: volgende keer graag geen hooligans in voetbalshirts alstublieft, daarvoor is Q-Dance immers in het leven geroepen.

Helaas werd er op het begin van de avond, zo rond enen als ik mij niet vergis, ook al iemand weggedragen naar de EHBO. Het leek wel alsof het kenmerkend was voor het soort publiek wat aanwezig was en dat vond ik jammer. Sowieso zijn mensen die geen maat weten te houden met van alles jammer. Mijn avond kan er in ieder geval bijzonder door verpest worden als ik iemand zo hard zie gaan dat hij of zij letterlijk naar de EHBD gelanceerd wordt, of ben ik nu dan toch echt een oude lul aan het worden?

Na Dylan Drazen was het dj Vin-Ill die het overnam en, het lijkt toch echt inherent aan deze recensie te worden maar, ik vond het niet bijster bijzonder klinken. En en ander zou te maken hebben kunnen gehad met het harde geluid en/of de slechte akoestiek maar geen van de sets had iets blijvends bij mij achtergelaten. Tussendoor een paar uitstapjes gemaakt naar de housezaal, de zaal waarvan velen dachten dat het de chill out was. De muziek hier klonk lekker: pompende en stuwende housebeats maar helaas kwam de zaal zelf wat kil over. Ik ben niet lang genoeg gebleven om een oordeel te kunnen vellen over de djs die daar draaiden.

De aankleding in de Reactor zaal was mooi. Er was duidelijk veel werk besteed en dan doel ik vooral op de bijzonder mooie laswerken. Ook het bord boven de dj booth, met daarop de verlichte namen van de artiesten was mooi en vernuftig bedacht. Wat ik minder vond waren de twee videoschermen aan weerszijden van de dj booth. Door de dikke stalen frames rondom deze videoschermen kwamen de beelden helaas niet goed tot hun recht. De locatie van de bar was ook niet echt logisch n onhandig. Mensen die vanuit de housezaal wat te drinken wilden halen moesten door de Reactorzaal om daar te komen.

Over de toiletten wil ik graag een aparte alinea wijden. Om voor 2 euro een hele avond te mogen plassen, okay. Maar als ik dan naar het toilet ben geweest wil ik wel graag mijn handen kunnen wassen. Het ontbreken van de natte groep was een zeer groot gemis, sterker nog een vereiste! In kader van de hygine kun je het niet maken om je bezoekers te verstoken van een manier om hun handen te kunnen wassen. Ik denk dat weinig mensen zich realiseren hoe link het is om je handen niet te kunnen reinigen, vooral als je na verloop van tijd weer lekker aan je gezicht gaat zitten. Maar goed, ik zal vast wel weer voor zeikerd versleten gaan worden... Tip van flip: waarom geen direct desinfecterende handzeep van, bijvoorbeeld, Herome. Dit spul wordt al in grote schaal toegepast in ziekenhuizen en is standaarduitrusting in ambulances. Even in je handen wrijven en je handen zijn schoon, ruiken fris n zijn desinfecteert. Wat mijbetreft een must voor op festival. Ik zie iedereen zijn handen al schoonwrijven, laat staan de fabrikant van het product die zichzelf in zijn handen wrijft na de recordafname van zijn zeep voor alle zomerfestivals in 2004! ( Dan E) Overigens nog een kleine prijsvraag voor jullie: hoeveel bacterin zouden er op pepermuntjes en dropjes op de schaal met bij ingang van de toiletten bij de toiletjuffrouw hebben gezeten naarmate de avond vorderde? Mail mij het antwoord en de juiste inzending ontvangt een aardigheidje!

Dj Amok hebben wij (gelukkig?) niet meer meegemaakt. Naar het schijnt draaide hij nogal hard. Ik denk dat deze dj voor sommigen het wachten meer dan waard zal zijn geweest maar wij besloten echter om rond zes uur de plaat te poetsen. Al met al kan ik zeggen dat de eerste editie van Reactor leuk was maar niets meer dan dat. De muzikale lijn was ver te zoeken en hard geluid hoeft niet altijd goed geluid te zijn. De gehele avond had ik het gevoel dat er iets mistte aan het geheel. Ik kan alleen niet perecies verwoorden wat. Wat ik wel weet is dat er geen set in het bijzonder is blijven hangen. Ik wil hoogtepunten meemaken en niet de hele avond het idee krijgen dat sommige djs individualistisch bezig zijn want die indruk had ik wel. Wie het om half n al voor elkaar krijgt om zo asociaal hard te draaien Tja, beetje jammer... Er had wat mij betreft wel iets geschoven mogen worden in de line up om de lijn wat logischer te maken maar aan de andere kant hadden sommige djs ook wat meer rekening met elkaar kunnen houden.

Wat ik nu ook al zeker weet is dat deze recensie ongewtijfeld weer de tongen los gaat maken bij de zogenaamde 'critici'  want het is tegenwoordig zowat (of nog steeds?) een doodzonde om in partyland voor je eigen mening uit te komen, niet waar? Wat mij betreft heeft Reactor zeker potentie maar valt er na deze eerste editie toch nog wel wat te sleutelen aan het n en ander

C'est ca!

Dan E

De foto's van reactor staan nu in onze  picture gallery!