Report: I Love Hardhouse – 020, Amsterdam

Partyscene Redactie | 5 januari 2003
headlines

Om eerlijk te zijn had ik nog niet eerder van de club gehoord maar toen ik voor de deur stond had ik het onmiskenbare gevoel van een déjà vu. Toen ik naar binnenliep wist ik het zeker en ik waande mezelf weer in de oude ITEM en de nog oudere TIME. Deze clubs stonden bekend om hun no-nonsense Hardhouse feestjes maar verdwenen niet al te lang geleden met stille trom van de scene. Ik betrad een stukje Memory Lane maar kwam gelukkig alweer snel bij positieven.

Na mijn jas te hebben opgehangen bij de garderobe liep ik de gang in, langs de bar naar de top van de trap die me de ‘kelder’ in zou loodsen. Het uitzicht van boven aan de trap was nog steeds hetzelfde, alleen de DJ Booth aan het eind van de dansvloer was nieuw voor mij. Het was ongeveer een uur of twaalf en de dansvloer was nog niet voor de helft gevuld. Maar ik maakte me geen zorgen want met de geplande Line Up hadden we niets te vrezen. De drukte zou zeker nog toenemen. De Line Up loog er niet om. Danny D. - de organisator – had een aantal grote namen op zijn lijstje staan waaronder Scott Project, Fausto, Rossi, JP en Steve Hill. Een paar toonaangevende namen in de Internationale Hardstyle scene die mij en de rest van de feestgangers zeker op een knalavond zouden trakteren.

Enfin, bij binnenkomst zag ik dat Mischa B. de moeilijke taak had om de avond in te luiden. Wat mij trouwens wel meteen opviel was dat hij zichzelf niet echt aan het inhouden was. Dat beloofde dus veel goeds want waar moest dat eindigen! De volgende DJ die zichzelf achter de decks meldde was Fausto. Er werd deze avond geen gebruik gemaakt van de diensten van een MC en dat gaf de avond een lekkere rauwe look & feel. Het gaf mij het gevoel dat een paar DJ-vrienden de koppen bij elkaar hadden gestoken om gewoon een hele leuke, gezellige avond te organiseren voor een clubje partygangers. Er hing een goede – bijna huiselijke – sfeer en dat was voor mij de bevestiging dat het nu al een geslaagd feestje was!

De dansvloer werd al voller en Fausto begon op zijn geheel eigen stijl – lekker hard ertegenaan dus! Hij zweepte de crowd lekker op met mijn onmiskenbare harde beats en zocht uiteraard contact met de dol dansende menigte. Een superset was het gevolg en de mensen gingen schreeuwend, dansend en armzwaaiend met hun DJ mee.

Tot mijn verbazing kwam na de set van Fausto DJ Rossi achter de tafels staan. Gewoonlijk is hij degene die de ondankbare rol heeft om de inmiddels bekende HQ avonden te openen. Nu was het dus onze kans om te kijken wat hij doet als de zaal al aardig opgevuld is en hij een DJ als Fausto moet opvolgen. Hij stelde ons niet teleur. Daar waar Fausto gebleven was ging hij verder, hard en stevig knallen dus. Had ik echt niet van hem verwacht dus zowel ik als de rest van het publiek waardeerde zijn stijl zeker. Een kleine kanttekening moest ik wel even plaatsen; als je net een beest van een entertainer als Fausto hebt mogen verwerken, wil je eigenlijk wel op dezelfde voet verder en dat is iets wat ik miste bij Rossi. Niettemin had ik het nog steeds naar mijn zin.

Na Rossi kwam de held van de laatste Hardhouse Academy, Mr Steve Hill. Persoonlijk had ik hem nog nooit live zien performen maar had wel veel over hem gehoord van een paar vrienden van me uit de scene. Ik had dus echt wel ‘High Hopes’. Een typisch Britse verschijning nam plaats achter de Wheels of Steel en na een paar platen wist ik het al zeker; deze man moeten we in Nederland zeker in de gaten houden. Zijn platenkeuze, draaistijl en performance deed me eigenlijk denken aan een Tom Harding van een jaar of vier geleden. Errug OK dus! Hij kende zijn platen van seconde tot seconde, van beat tot beat en van toon tot toon. Met zijn op de maat wijzende vingers dirigeerde hij het publiek van de ene climax naar de andere. De volle dansvloer genoot en zocht contact met de kleine Engelsman. Het gevolg, een onmiskenbare, typische hardstyle interactie tussen publiek en DJ. Steve Hill liet een weergaloze set horen die me nog lang zou heugen. Ook voor het eerst namelijk dat ik een Hardstyle DJ ietsjes hoorde afbouwen. Ik denk dat dat was om de volgende DJ de mogelijkheid te geven zijn set een beetje build-up te geven?

Steve werd opgevolgd door onze eigen JP. Voor het eerst hoorde ik JP met een plaat beginnen waar hij gewoonlijk mee zou kunnen eindigen. Dat gaf in zekere mate ook aan wat voor feest dit eigenlijk ook wel was. No-nonsense hardstyle to the max! De sfeer op het feest was echt geweldig. Je kon wel merken dat JP een echte favoriet is in de hardstyle scene. De schreeuwende, fluitende crowd liet er geen gras over groeien en zweepte JP nog meer op met als gevolg een geweldige harde set die op de typische JP-stijl werd neergezet. Het publiek genoot tot in de vroege uurtjes van de ochtend en ik waande me bijna op de dansvloer van de HQ – in één woord Heerlijk!

Ik had nog even de kans om een paar minuten met Danny D te praten en hij vertelde me dat Scott Project helaas had afgemeld en dat hij dit feestje wel minimaal 2 a 3 keer per jaar wilde organiseren. Nou van mij mag hij. Echt een feestje dat voor herhaling vatbaar is. Op naar de volgende I Love Hardhouse!!

Tekst: Jeffrey F. Kilian

(toegevoegd:01-05-2003/15:15)

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws