Report: Connected in Winkel van Sinkel

Utrecht inrijdend ontstond er enige consternatie. Het was erg druk. Stilstaand in een vrij forse file keek ik verbaasd om me heen. Is Club Risk's Connected zo populair dan, dacht ik nog. Pas na een klein half uur, toen ik om de zoveel meter bordjes ‘Parkeerplaats Trance Energy rechtsaf’ begon er een lichtje te branden. Na de Jaarbeurshallen gepasseerd te hebben verstomde de drukte.

Omstreeks vijf voor twaalf stond voor de Winkel van Sinkel al een flinke rij mensen voor de deur. Even na twaalven stond ik, na een indrukwekkend gewelvencomplex doorlopen te hebben, binnen in de kleine zaal. De Winkel van Sinkel is gehuisvest in een mooi oud gebouw onder aan de gracht. Het gebouw is van binnen goed opgeknapt en modern ingericht. Na de garderobe kom je eigenlijk automatisch in de kleine zaal terecht, wat meer een groot uitgevallen huiskamer te noemen valt. De muziek hier werd verzorgd door Bart van Liefland, en viel met een woord te omschrijven: rustig. Loungen met wat clubinvloeden als het ware.

Na de kleine zaal kom je terecht in een loungeruimte die de term eer aan doet. Overdag is hier het grandcafé gevestigd, en de zaterdagnacht is er een bar open en staan overal blauwe banken waar je heerlijk in weg kan zakken. De muziek uit de kleine zaal was hier goed te horen, meer op de achtergrond zodat het een gesprek niet stoorde.


De eerste indruk was dus vrij goed. Mooi ingericht, prettige muziek. Er hing een prettige sfeer, allemaal mensen die voor een leuke avond gekomen waren. En toch miste er iets. Waar was de echte dansmuziek. Om dat te weten te komen moest men naar boven, zo bleek. De kleine zaal verlatend wandelde ik de trap op, om binnen te vallen in de set van Dimitri. Een vrij harde bass dreunde mij tegemoet. De muziek zweefde wat tussen techno en ouderwetse housemuziek in, soms wat meer van het één, soms wat meer van het ander. De grote zaal is ruim en druk bevolkt.

Door de inrichting heeft het wel weg van een klassieke balzaal, met grote ramen (gevuld met spiegels) en nepmarmeren pilaren aan de zijkanten van de zaal. In het midden van de zaal was een podium opgebouwd, waarop vooral vrouwen te bewonderen vielen. Verderop in de zaal was een verhoging neergezet waarop de Dj’s stonden, de zaal overziend terwijl ze aan het draaien waren.

Wat ze overigens goed deden. Het publiek was ‘in motion’ van wat hen voorgeschoteld werd. De muziek was hard zonder door te dreunen, uitermate dansbaar en prettig om te luisteren. De Dj’s wisselden elkaar bij tijd en wijle af, werkten ook samen, en dit alles zonder dat je het merkte. Drie uur lang leek het een grote techno/house plaat, hoewel het accent na een tijdje meer verschoof naar de ‘ouderwetse’ housemuziek en de techno liet voor wat het was. Omstreeks 4.30 vond Eric de Man het wel goed. Hij kondigde zijn laatste plaat aan, waarna ik besloot zijn voorbeeld te volgen.

Connected is een zeer mooie avond uit voor wie houd van techno en/of house. De sfeer is zeer goed, en de Dj’s weten waar ze mee bezig zijn. Vooral Eric de Man, een ‘regular’, voelde het publiek goed aan. Al met al is het een aanrader. Enjoy. I know I did.

Tekst: Mark Merks

(toegevoegd:18-02-2003/12:28)