AVITNight met Technique

"GO ON BECKHAM!!!" maar het mocht niet baten: de engelse held gleed uit en een kans was wederom verkeken. "FUCKIN SHEIT!!". Ik zal ze nooit begrijpen dacht ik nog. Maar een feestje geven dat kunnen ze wel..
Er werden workshops gehouden waar de nieuwste technieken op vj gebied tentoongesteld werden en discussies over wat het "vak" inhield. Ik verbaasde me over veel dingen tijdens het dagdeel van de conferentie. Engeland word meestal gezien als een land waar ze vooruit lopen op alles, ware het niet in muziek dan wel in trends. Het viel ons enorm op dat op vj gebied het land nog erg in de kinderschoenen staat. Er werd gepraat over "standaardisatie" en wat het nou precies inhield. Het was enorm vreemd om in het land der Hypes te horen dat er geen mx-50 en 4 videodecks staan in een grote club!. Was dit het land waar Coldcut van het label Ninjatune het video/muziek kunstwerk "Timber" maakte? De uiteindelijke clip die naast 00-Kaap ,Dept en Kwaaitaal ook mijzelf aan het vj'en zette??

Ik kreeg zowaar last van een cultuurschok...

De avond, waar we toch voor gekomen waren, bracht alles weer terug in evenwicht. De Engelsen zijn wereldberoemd voor hun enorme drang om te dansen en deze avond vormde daarop geen uitzondering. Voor het feestelijke gedeelte van het evenement sloeg AVIT de handen ineen met Breaks party organisatoren van "Technique". Een groot aantal Breakbeat namen werd opgetrommeld. De Stanton Warriors, Freq Nasty, Rennie Pilgrim en Meat Katie lieten het winkelcentrum, dat inmiddels was getransformeerd tot een vj-hemel, op zijn grondvesten schudden.
De enthousiasme en pure lol spoot van het enorm koepeldak (je voelde af en toe gewoon weer druppels op je hoofd) en het Engelse publiek was fantastisch om mee te maken. Ik moet zeggen dat ik wel een breakbeat fan ben maar rond een uur of 4 miste ik de variatie of de mogelijkheid om iets anders te horen wel een beetje. De visuals namen volledig de plaats in van alle lichten die je normaal bij een feest hebt. Ik heb ze niet echt gemist, moet ik bekennen. De Vj's deden in rondes van 6 hun ding in sets variërend van 30 tot 180 minuten en ook dat was een genot om te zien. Niet alles was even mooi maar er waren zeker uitschieters, Met name van Vj Palumbo uit Brazillie en Vj Raya uit de UK was ik erg onder de indruk.

Het enthousiasme van de organisatie en het coolste publiek dat je ooit gezien hebt (GOD BLESS THE NO DRESSCODE!!) iedereen kwam voor de muziek,de visuals en goede sfeer.Toen het eenmaal tot een eind kwam hoorde ik mensen om me heen praten over de visuals en de sfeer die het bracht.

Hebben we hier een cultuur revolutie meegemaakt? Laten we het hopen!

Tekst & Beeld: Orville Yssel (Prime Meridian)

(toegevoegd:21-10-2002/10:56)