Amsterdam "heeft het", maar Rotterdam "doet het"!

Amsterdam “heeft” de Grolsch Master Première in Tuschinski (Deze week met “About a Boy”) en Rotterdam “doet” Calypso Tunes...
“Had”, en “deed” moet ik helaas schrijven!
ROTTERDAM (Deel 1)

Ik wil me niet storten in de oude Rotterdam en Amsterdam discussie, maar toch...
Als ze hier in Amsterdam volledig over de zeik gaan van handtastelijke portiers (Cubic/Kremlin), hebben ze in de zelfde week in Rotterdam een portier die een oor afbijt. Kijk, dat is pas “aanpakken”. Wie niet horen wil, moet maar voelen. (Hoewel op deze manier valt er steeds minder te “horen”, maar allee... En voor de gedupeerden van de handtastelijk portiers van Kremlin zou ik zeggen: “Laat je geen oor aannaaien!”)

Genoeg “gezeik” voor deze week.
Eergisteren (Zondag) Rotterdam bezocht en gister Amsterdam. Beide evenementen hadden een zogenaamde “dresscode”. In Rotterdam tijdens de laatste Calypso Tunes was dat “Goud” en gister tijdens de Grolsch Master Première in Tuschinski was het “Black Tie”. Nou met dat Goud zit het in Rotterdam wel snor. Tjonge, jonge, alsof je een emmer leeg gooit. Toen ik bij het Centraal station de hoek om liep glooide het goud al in de verte tegemoet. Ik dacht nog: “Waar halen die Rotterdammers die gouden kleding toch vandaan?” Gewoon uit de kast! Hangt daar klaar voor speciale gelegenheden, zoals bijvoorbeeld “het weekend”. Ik had weer niks in het goud en moest het maar doen met wat oude Gouden Kabouter Awards flyers op een T-shirt geniet. Ach wie niet rijk is moet slim zijn. (Ik kwam daar Victor Brand nog tegen in een prachtig gouden pak... Hummmm... Is Victor wel rijk of gewoon nog slimmer? Hij had met dat mooie pak wel meteen de mooiste meiden om hem heen hangen. Het is niet eerlijk!)

Wat kan ik verder nog over deze avond vertellen? Geweldig leuk en gezellig. Zelfs toen een der gast DJ’s de oude “De Roode Schoentjes” plaat opzette bleef het wonderbaarlijk enthousiaste publiek volop dansen. Sterker nog; Miles Davis werd gedraaid door gast DJ Boskamp en ook bij die plaat werd er niet gefloten of boe geroepen, maar vrolijk verder gedanst, dat het een lieve lust was.

Toen dacht Michel de Heij waarschijnlijk: “Nou dan kan ik ook wel eens een kansje wagen, met “volkomen-van-de-pot-gerukte” platenkeuze...” En inderdaad; Dat kon! De sfeer was er zo goed dat alles doormekaar geflanst werd en alles was goed! Ronald Molendijk die de host DJ van de avond was keek er naar en zag dat het goed was. (Sterker nog, volgens mij is die Molendijk verlieft op Michel de Heij, maar daar doen we niet moeilijk over, toch?)

Het was voor mij de allereerste Calypso Tunes alwaar ik vermomd als champagne boer ben binnen gesniekt, maar verdorie het was ook meteen de laatste...? Ze houden er mee op? Zonde! Edoch, niet getreurd, ze hebben daar in Rotterdam altijd “De Bar” nog... (Ook daar, “In de Rooie Bar!” heb ik vermomd als barkeeper zondagnacht nog staan tappen, maar daarover een andere keer meer...) Ben er maar meteen blijven slapen, daar in Rotterdam... En verdomt, de volgende dag niet eens een wielklem? Sterker nog, niet eens een boete... Luie flikkers die Rotterdamse parkeerbeheer!

Undercover

PS: Voor deel 2 over Amsterdam verwijs ik naar het volgende topic...

(toegevoegd:05-06-2002/13:16)