Sander van Extrema spreekt

Is wel een opgave maar kan het dan hebben over Past, Present en Future, (dat weer helemaal over ons feest gaat aanstaand in de Koningshof), weer eens de aandacht vestigen op zaken die ik gewoon belangrijk vind en eens lekker zeiken over allemaal zaken, die ik gewoon minder vind.

House is de grootste stroming, die jongeren ooit heeft bewogen, stond laatst in de Volkskrant te lezen. Nauwelijks iets over een achtergrond, over het waarom maar het is natuurlijk wel zo. In de ‘Extrema gedachte’ staat te lezen, dat het over mondig worden gaat, over de sleur doorbreken, over vrijheid, over een stapje verder op de evolutie ladder, over het echt begrijpen van Liefde en Respect.

Zo is het in ieder geval, zoals Marcel en mij het bijgebracht werd zo’n twaalf jaar geleden in Gent en op Ibiza… dat we zelf ‘het virus’ zijn gaan noemen en wat Extrema gewoon graag wil verspreiden. In het begin was het gewoon zo. Bloemen, liefdevolle deco, mensen die er voor gingen, een ervaring die we deelden. Liefde zat er in feest. Liefde!

Al snel ging het ook over geld. Van het begin natuurlijk al maar toch anders. ‘De Echte’ wilde mooie dingen maken, iets teweeg brengen, staan voor een vibe, Underground jongens hebben natuurlijk gewoon ook met geld te maken. Maar opeens kwamen er spelers die voor geld speelden. En dat maakte het snel anders.

Wat ga je verkopen, als je ook dancefeesten gaat organiseren omdat je denkt dat je geld kunt verdienen en lak/geen affiniteit hebt met de echte vibe, die ten grondslag ligt aan de gehele scene en dus ook zou moeten liggen aan elk willekeurig Dance event? Wat verkoop je, een uitgemeten boodschap, de basis voor een complete lifestyle, waarover de afgelopen jaren veel werd gesproken of gewoon dj’s? Over die lifestyle spreekt niemand meer. Dj’s daarentegen zijn heilig. Heilig geworden plaatjesdraaiers. Omdat het geld, het kapitalistische systeem iets voor de verkoop nodig had en omdat Gevoel blijkbaar niet in een sealbag te verpakken is.

Hoe ik er dan tegen aan kijk, is dan wel duidelijk. Het vult mijn hart met smart, heb er veel moeite mee, dat die essentie, een vervolmaking van de Woodstock gedachte ondergedompeld is geraakt in eigenlijk het zielige succes van enkelingen. Dat we na al die jaren House, zo lichtend begonnen, eigenlijk nog allemaal in het donker staan.

Naïef als ik ben met mijn prachtige oogkleppen kan ik er nog wel een paar jaar tegen aan. Gewoon doorgaan voor het Goede. Verder met mijn Lifestyle. Als ik maar niet later op mijn sterfbed moet concluderen, dat ik een oude hippie ben en dat eigenlijk al op mijn 31ste was…