Power to the people op Clubbers Republic

Partyscene Redactie | 1 juli 2002
headlines

Nog napuffend beseften we dat de maand nog niet eens geëindigd was, oud en nieuw zou ons met een knal het nieuwe jaar in blazen. Na het toch wat tegenvallende aanbod van nieuwjaarsfeesten te hebben doorgespit, viel ons oog al snel op het door Club Risk georganiseerde “Clubbers Republic”. Het concept: drie zalen met drie stijlen; deephouse, progressive en techno. Plaats van akte: de Amsterdam Studio’s.

Eventjes voor twaalven arriveerden wij op de winderige kade langs de studio’s, gelukkig was de rij voor ons niet te lang en waren we snel waar we wezen wilden: aan de bar in de progressive zaal, onze eerste munten aan het kapot slaan op een fles champagne. Oud & nieuw is toch wat speciaals en dat mag wat kosten, niet waar? Op het moment suprème liet Per eens op een andere manier van zich horen dan we van hem gewend zijn. In plaats van opzwepende progressive plaatjes doorkliefde zijn lekkere plat Amsterdamse accent om twaalf uur precies de stilte in de zaal om van 10 tot 0 of te tellen. Daar spoot de mousserende wijn de lucht in, het was 2002 geworden! Knuffeltje hier, zoentje daar maar vooral niet te veel: Per zou nog maar kort draaien en dat moest intens beleefd gaan worden! De muziek was gewoon lekker. Niet te diep, gewoon een lekker en stevig progressief geluid.

Na Per mocht La Croix het publiek laten dansen. Zijn set kon ons maar matig boeien, lekkere diepe platen werden gevolgd door vrij platte exemplaren. Er echt ‘inkomen’ was er helaas niet bij, dus toen San achter de draaitafels verscheen konden we niet rouwig zijn. Hij opende zeer sterk. Heerlijke zwoele en melodieuze progressive werd de zaal ingegooid en het was onmogelijk niet mee te bewegen op de muziek. Het laatste uurtje raakte San de grip op het publiek toch wat kwijt(ons inbegrepen), het werd allemaal een beetje te duister en donker voor dat moment, misschien ook voor een Club Risk feest als zodanig, waar meestal toch een ‘zonnigere’ variant van de house wordt gedraaid. Meer algemeen kan gezegd worden dat de sfeer over het geheel van de avond vrij mat was, het leek wel of de meeste mensen na de kerst eigenlijk al waren uitgefeest maar omdat het oud en nieuw was zich toch verplicht voelden om nog een keer in het nachtleven rond te waden.

Het was aan Remy om de ‘vibe’ weer terug te brengen en het lag niet aan zijn muziek dat dit niet lukte(zie boven). De algemene mening was dat hij sterker draaide dan in Kremlin de zaterdag ervoor, wat minder beukend, wat speelser haast. Weer een sterk staaltje vakmanschap van de enige van ‘de grote drie’ die met zijn tijd is meegegaan. Want wat Dimitri na Remy liet horen kan hoogstens als redelijk bestempelt worden. Het klonk niet onaardig, maar het meeslepende in zijn set ontbrak. Een duidelijk verschil tussen plaatjes draaien en dj-en. Hij sloot de avond daarmee wel in stijl af, want Clubber Republic was alles meegerekend hoogstens redelijk te noemen.

(toegevoegd:07-01-2002/11:08)

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws