Drum 'n' Bass in de Melkweg

Zondag 23 december, Ignition 3000 had een overvol programma, dus werd er reeds om negen uur begonnen. Toen we om half elf binnenkwamen was de zaal al goed vol. Flanagan stond achter de draaitafels om de boel op te warmen. Het was eigenlijk een uitermate rommelige set, maar in ieder geval afwisselend. Er werd behoorlijk wat gescratched, wat niet altijd even goed afliep, alhoewel de MC het wel over de “scratchmaster” had. De platen waren lang niet gek: warme drum ‘n’ bass met hier en daar zelfs wat vocalen. Dat zou de rest van de avond wel anders zijn.

Opvolgers Pressure en Caz gooiden de beuk erin. Er wordt nogal wat saampjes gedraaid in de drum ‘n’ bass, maar volgens mij is dat vooral omdat er dan altijd een iemand is die z’n handen vrij heeft om een joint te bouwen. Weed lijkt dé drug van de drum ‘n’ bass. De visuals lieten vaak het woord “stoned” voorbij vliegen en ook diepzinnige teksten als “I’m high that’s why I fly in the sky”. En toch werd er de rest van de avond vooral erg stevig gedraaid. Pressure en Caz zetten een strakke set neer, nauwelijks onderbroken door de MC, wat ook wel eens lekker is.

Na dit duo was het de beurt aan een ander paar, Mack en Aniel. De een lang, de ander kort en allebei met een petje, dus dat was wel een geinig gezicht. Verder was er in de zaal ook weinig om naar te kijken. De visuals waren matig en draaiden vooral om legopoppetjes, palmbomen en draaitafels. Ik moet wel zeggen dat ik bij drum ‘n’ bass nog niet zulke blije en kleurige visuals heb gezien. Het publiek was wel blij maar niet kleurig, eerder nogal grungy uitgedost. Iedereen had in ieder geval een flink uithoudingsvermogen, want er werd de hele avond van voor tot achter gedanst.

Mack en Aniel zetten een redelijke maar weinig spannende set neer. Over naar dj Hype. Zijn MC GQ wist het publiek zo goed op te zwepen dat Hype nauwelijks nog iets hoefde te doen. Maar dat deed hij toch natuurlijk. Een avontuurlijk mannetje, die Hype, die regelmatig reggae en hiphop liet horen. Jammer was wel dat hij de boel vaak stil liet vallen, waarop de MC zijn ding begon te doen en er weer een nieuwe plaat werd opgezet. Een beetje doordraaien graag.

Na Hype dan eindelijk het langverwachte Bad Company. Helaas waren zij er wel maar hun platenkoffer niet. Waarom raken vliegtuigmaatschappijen die dingen toch altijd kwijt? Bad Company liet het er niet bij zitten en ging met andermans platen een setje draaien. Nou ja, andermans platen… Ze draaiden maar liefst vier eigen nummers. Het zijn wel ge-wel-di-ge platen, een vooral The Nine zorgde aan het begin van de set voor een uitzinnige menigte. Verder ging het niet al te soepel, en na zo’n drie kwartier hielden de heren het voor gezien. Toch jammer. Want het zal helaas nog wel even duren voordat er weer grote namen uit de drum ‘n’ bass naar Nederland komen. Aangezien The Max afgeladen was en het publiek dolenthousiast, kan het eigenlijk best wat vaker.

(toegevoegd:27-12-2001/10:22)