Partyreport: Chesterfield Labelland @ Melkweg Amsterdam

Partyscene Redactie | 24 september 2001
headlines


Ook vanavond hadden ze weer zeer verschillende toplabels bij elkaar weten te brengen. The Max was het terrein van Respect, met Dimitri from Paris, dj Deep en Romain. In de Oude zaal stonden Johannes Heil, Heiko Laux en Diego van Kanzleramt achter de draaitafels. En de volgende keer gaan we de flyer beter bekijken, want we gingen ervanuit dat zoals gewoonlijk het café het terrein was van het derde label (Quango), maar dat bleek boven in de theaterzaal zijn kunstjes te vertonen (kwamen we halverwege de avond achter). Elke vierkante centimeter van de Melkweg werd dus benut.

Het was allemaal weer perfect georganiseerd, en er was een flink blik extra’s opengetrokken. Er waren gratis waterijsjes en polaroids, aan de man gebracht door charmante dames in heel strakke plastic broeken. Verder kon je je hoofd nog laten verwennen door de brainmachines of de kapper. Ook heel prettig: nog zo’n dame die bij binnenkomst aan iedereen een timetable verstrekte.

Het was al vroeg druk, van rustig opbouwen was daarom misschien geen sprake bij Diego, die er flink op los ging met funky techno. Tegen het einde van zijn set werd het wat eentonig, en helaas bleef ook Johannes Heil nog even in dezelfde stijl draaien. Hij rondde zijn zeer korte set (1 uur) wel af met wat steviger werk, dat de mensen achterin de zaal op de banken kreeg. Maar het was toch niet helemaal wat je verwacht onder de noemer ‘Duitse techno’. Ook Heiko Laux wist de zaal niet in extase te brengen. Hij draaide zonder meer goed, maar wat vlak. Iets meer variatie was lekker geweest.

And now for something completely different - eens even kijken in The Max. Aan het begin van de avond hadden we Romain gezien, dat klonk leuk, maar hij wist het tempo er niet altijd in te houden. Daar was bij dj Deep geen sprake meer van en de uitermate vrolijk muziek zorgde voor een goede sfeer in de zaal. Dimitri from Paris deed daar nog een schepje bovenop, met de ene discokraker na de andere. Op een gegeven moment leek het wel een vrijgezellenfeest, ‘ Don’t leave me this way’ werd na ‘ Aaaaah…’ weggedraaid, zodat er een luidkeels ‘Baby!’ volgde. Het publiek had het dus duidelijk naar zijn zin, maar wat vond Dimitri from Paris zelf er eigenlijk van? Na de set hebben we hem dat in ons beste Frans gevraagd. En Dimitri was niet heel enthousiast. Hij vond het maar hard werken, die Nederlanders. Hij draait liever in Japan, daar begrijpen ze hem beter.

Tenslotte nog een opmerking over de toegangsprijs. Die bedroeg f 35 (aan de deur f 37,50, en er moet ook nog een Melkweg-lidmaatschap van f 5,- bij). Dat is misschien niet uitzonderlijk, maar slechts een jaar geleden kostte een Labelland-avond in de Melkweg nog een sympathieke f 25,-. En niet dat er toen mindere dj’s waren - we noemen een Goldie.

(toegevoegd:24-09-2001/12:31)

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws