Ministry of Sound Tour 2000 @ Now & Wow, Rotterdam

Partyscene Redactie | 27 november 2000
headlines

Het zal degenen die er al vanaf de summer of love ’88 bij waren een soort déjà-vu idee geven, maar daar zullen er niet zoveel van hebben rondgelopen. Het publiek was overwegend jong en multicultureel, maar dat het doorgewinterde partycracks waren straalde er van alle kanten af.
Bij binnenkomst in de industrieel aandoende Wow-zaal met betonnen vloer en pilaren, aangekleed met moderne lampen, spots, chill-out, en moderne vormgeving, ademde de sfeer al meteen tolerantie uit: perfecte setting voor een strakke techno-set van Ballearic Bart.
In de kleinere Wow-zaal was de sfeer groovy, waar de fashion-acts (al dan niet op stelten) elkaar als een razende opvolgde. Ted Langenbach keek glimlachend toe: anno 2000 cross-cultural party!
Toen the Artfull Dodger begon met zijn opzwepende 2-step brak de hel los, alsof kuisheidsgordels en masse op de brandstapel werden gegooid. Maar Webdesigner Stefanie uit Amsterdam vond de mannen maar dom en saai (en bedankt….) en had het veel te druk voor een vriendje. “Koetje” uit Amsterdam kon niet stil blijven staan –hoe zou dat nou komen?-, volgens haar de charme van MoS: the beat goes on and on…
Professor in de Soul, dj Roog, zette vervolgens ieders hart in vuur en vlam met zijn Hardsoul-set. En onder het schallende “Mama sé mama sà mamacusa” (bekend van Michael Jackson) deed de barman er een schepje bovenop en gaf enkele gelukkigen, waaronder ik, letterlijk de wind van voren door een koolzuurfles vol open te draaien in de menigte. Alsof je ineen fucking windtunnel staat! Heerlijk!
Ben uit Rotterdam leek een beetje in de war en prevelde iets van ”wach mah tot Luusjen gaat draaiûh, dan gaat het dak draf”. Snel terug naar de Now-zaal voor de set van Lucien Foort. Terloops nog even gezien dat het echt aan niets ontbrak met een massagetafel en een heuse fruit/saladbar, Body-paint mogelijkheden. Nou, Ben had niets teveel gezegd want al snel was duidelijk waarom Lucien als een komeet in de nationale en internationale dance-scene naar de top vliegt. Hij zette de zaal op zijn kop met een progressive-sound om je vingers bij af te likken.
S. uit Zeeland was meer te spreken over de mannen -is natuurlijk niks gewend- (“jij bent toch ook leuk?”). Dank je S. drink wat van me! Nee S. ging lijnen, 8 kilo eraf en dan eerst in de Panorama en daarna de Playboy. Suc6 S.! Tja, en dan gaan de lichten aan hè? Ai wat een koude douche is dat toch altijd! Toen pas was te zien dat er een vermoeide maar big smilende happy housefamilie over was gebleven. Bij mij was het ook niet in de koude kleren gaan zitten allemaal. Maar geen after deze keer en snel naar mijn warme mandje in Amsterdam.
Al met al een kwalitatief hoogstandje zowel qua locatie, sound, als sfeer. Als puntje van kritiek was het “hands in the air”-gehalte misschien niet zo hoog en had het misschien wat knusser gekund. Maar ja, you can’t have it all. Het was het geld zeker meer dan waard.

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws