Joe Stone: 'Ik ben gek op nostalgie'

Etiënne Slijpen | 5 januari 2016
interviews

We spraken met Joe Stone tijdens Spinnin’ Sessions in het Kokgebouw Eindhoven, vlak voor zijn set!

Goedenavond Joe, hoe gaat het met je?
‘Leuk dat je het vraagt! Het gaat goed met me en ik heb dan ook enorm uitgekeken naar vanavond. Ik ben erg benieuwd naar de locatie: Het Klokgebouw. Ik heb namelijk gehoord dat het Klokgebouw een grote locatie is met een industriële uitstraling. Verder ben ik natuurlijk benieuwd naar de mensen en de sfeer in de zaal.  Wellicht kan ik ze een beetje laten dansen’, zegt Joe met een glimlach op zijn gezicht.’

Afgelopen zomer scoorde je een immense megahit met ‘The Party (This is how we do it)’. Had je verwacht dat deze plaat een nummer één hit zou worden?
‘Ik had er zeker een goed gevoel over en had natuurlijk de hoop dat hij goed zou scoren. Vooral over hoe de stem (de vocalen) in de track is verwerkt was ik tevreden! Hij is zelfs binnen een paar dagen op nummer één gekomen en dat is waarvan ik droomde. Ik sprong toen een gat in de lucht.’

Wat heeft je geïnspireerd om deze remake van Montell Jordan’s plaat te maken?
‘De oude platen van Robin S en The Nightcrawlers, die oude house vind ik ontzettend lekker klinken. Ook de plaat die Philip George laatst uitbracht genaamd ‘Wish you were mine’ vond ik heerlijk. Hierdoor leek het me leuk om iets uit de 90’s te pakken. Ik wist eerst nog niet welke plaat, maar dan ga je wat accapella’s proberen en uiteindelijk paste ‘This is how we do it’ het beste en zo is de plaat ontstaan.’

House wint de laatste tijd enorm aan populariteit! Waarom heb je uit alle dance genres gekozen voor house?
‘Hiervoor had ik dus een andere alias, Inmado. Ik draaide en produceerde toen electro house omdat iedereen dat toen deed. Destijds was deze muziekstroming upcoming, vervolgens ben ik overgestapt naar progressive house. Maar je merkte op een gegeven moment dat er heel veel artiesten waren die dit ook deden en ja daar kwam ik gewoon niet tussen. Toen ben ik wat anders gaan proberen en heb ik uiteindelijk een remix contest gewonnen voor DVBSS met ‘Pyramids’ (Emado remix). Zo ben ik bij Spinnin’ binnen gekomen en vervolgens kwam ik daar aan met ‘The Party’ waardoor Spinnin’ heel erg enthousiast werd. Zij stelden toen voor om een frisse start te maken waardoor de keuze viel op de naam Joe Stone.’

Hoe ben jij of zijn jullie dan op de naam Joe Stone gekomen? Zit er een bepaalde gedachte achter?
‘Ja, misschien een tweedelige naam. Mijn tweede naam is Joëll, hier komt Joe vandaan. Mijn vaders achternaam is Hartsteen, dus vandaar werd het Joe Stone.’

Aan het eind van de zomer kwam ‘Freak (and you know it)’ uit. Wat heef je geïnspireerd om deze plaat te maken? Waarom weer een remake?
‘Ik ben gek op nostalgie. Ik hou van sampling en om deze samples dan weer te mengen met nieuwe ideeën. En bij deze samenwerking met Daser hadden we het idee om deze stem te pakken. Vervolgens hebben we samen een paar keer gezeten en is ‘Freak’ geboren!”

Hoe is jouw liefde voor muziek ontstaan? Ben jij begonnen met draaien of met produceren?
‘Produceren! Ik maakte al muziek toen ik zestien was, destijds begon ik met muziek programma’s. Ik vond draaien toen ook al mooi maar ik moest een keuze maken tussen: dj of toetsenist. Toen ben ik toetsenist geworden en ben ik dus keyboard gaan spelen. Dat heb ik heel lang gedaan tot vorig jaar. Uiteindelijk ben ik vier jaar professioneel toetsenist geweest in een band en tussendoor draaide ik af en toe. Maar ik had het natuurlijk veel te druk met de band, dus was er weinig tijd om te draaien. Tot op een gegeven moment ik dus ‘the Party’ uitbracht en ik besloot om de switch te maken.’

Hoe heette de band waar je in zat?
‘Dat was Beethoven Music!’

Had je dan vroeger een voorbeeld in de dj wereld of toch meer een artiest?
‘Toch wel beiden een beetje. Ik hield heel erg van electro zoals The Prodigy, Chemical Brothers of die oude platen van Phats & Small, Mojo en David Guetta. Dat soort platen van toen vond ik wel heel erg lekker! Maar ik ben echt opgegroeid met soul, smooth jazz en r&b.’

Als je terugkijkt op het afgelopen jaar, wat is dan de belangrijkste ontwikkeling geweest?
‘Met de plaat ‘The Party’ is het toch eigenlijk wel begonnen. Dat was natuurlijk ook meteen een vliegende start. Daarna kwamen de boekingen binnen en uiteindelijk was voor mij persoonlijk het hoogtepunt tot nog toe mijn optreden op Creamfields, een heel mooi festival in Engeland. En vers in mijn geheugen zit natuurlijk gisteravond. Ik was laatst in Praag op Magnetic Festival, dat was echt ongelofelijk. Wat hebben die mensen een energie zeg!

Welke platen staan in jouw top 5 van 2015?
‘’Show me love’ (EDX remix) vind ik gewoon een hele goede productie! Ik hou ook heel erg van techhouse zoals Riva Star met ‘The Loft’, ken je die?’

Ja, ik ben zelf ook liefhebber van techhouse dus die plaat ken ik wel!
‘Mooi! Ik probeer ook wel vaker een techhouse plaatje tijdens mijn sets er doorheen te gooien! Ook wel een vette plaat vond ik Format B met ‘Chunky’, dat is een echte commerciële techhouse plaat. Verder vind ik Martin Solveig met ‘+1’ ook een hele goede productie. En een onbekendere plaat is misschien wel Brenmar met ‘Hula Hoop’ ft. UNiiQU3 (BOT Remix). Die plaat is heel simpel, maar klinkt gewoon heel lekker. Hij werkt soms wel en soms ook helemaal niet, maar al met al vind ik  dat wel een vette plaat!’

Tot slot zijn wij natuurlijk nieuwsgierig naar jouw persoonlijkheid. Kun je jezelf als persoonl in drie woorden omschrijven?
‘Bescheiden, nuchter en open minded!’

Ik ben wel benieuwd of ik dit zometeen op het podium ook ga terug zien! Of dat je dan in eens helemaal transformeert!
‘Ja, dat hangt ervan af of Curbi die voor mij draait heel hard draait of juist niet. Het kan ook wel lekker zijn mocht hij al flink aan het knallen zijn om even een rustmoment in te bouwen en het publiek weer opnieuw mee nemen op weg naar een hoogtepunt!’

Bedankt voor je tijd!

Lees hier het party report van Spinnin' Sessions.

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws