David Gravell: 'Mijn gevoel zet ik om in mijn muziek'

Danny de Graaf, beter bekend onder artiestennaam David Gravell, is druk bezig met zijn muzikale carrière. Gebonden aan Armada Music stond deze jonge dj en producer ook dit jaar tussen de veelbelovende artiesten op het podium van de jubileumeditie van A State Of Trance. Vlak voor zijn optreden vertelde Danny over zijn muzikale weg en vooruitstrevende toekomstplannen.

Goede voorbereiding is een must

Danny is meer dan blij met zijn plek in de ASOT-line-up: ‘Armin van Buuren is al heel lang bezig met dit concept en heeft al zo veel gedaan.’ Deze editie was Danny’s eigen mijlpaal: ‘Twee jaar geleden heb ik voor het eerst op ASOT 650 gestaan. Het podium was vrij groot en het was mijn eerste show ooit. Ik was heel zenuwachtig. Gelukkig heb ik alles goed voorbereid en het ging perfect. Vorig jaar was ik ook van de partij en het was heel gaaf en vernieuwend. Mijn allergrootste shows tot nu toe heb ik op ASOT in Sydney en Melbourne gedaan. Ik vind het een eer om ook tijdens deze jubileumeditie te mogen draaien.’

ASOT of een clubfeest, een goede voorbereiding is voor Danny een must: ‘Clubsets zijn meestal wat kleinere optredens van een uur binnen een grote tour. Een voordeel daarvan is dat je in verschillende plekken ander publiek hebt. Een clubshow bereid ik binnen drie dagen tot een week voor.  Dan kan ik in verschillende plaatsen min of meer dezelfde set draaien, omdat mensen mij voor het eerst zien. Feesten als ASOT zijn heel anders. Een ASOT-set komt online en mensen kunnen het over een jaar nog terugluisteren. Voor zo een show probeer ik zo veel mogelijk eigen muziek af te maken. Daar ben ik de meeste tijd aan kwijt. Daarna kijk ik welke platen ik in een anderhalf uur tijd ga draaien. Met Ableton kun je je set perfect timen. Soms moet ik tussen de voorbereidingen door verplicht rust pakken. Dan ga ik een rondje wandelen of fietsen.’

Aansluiting bij trance

Danny z’n sets bestaan voor een groot deel uit zijn eigen muziek: ‘Het verschil is alleen dat je tijdens een grote show als ASOT niet alles kunt weggeven. Bij een clubshow kun je platen draaien die nog niet helemaal af zijn om ze bij het publiek te testen. Pas wanneer ze bij Armada liggen om te worden uitgebracht voel ik de grootste kick als ik ze draai.’

Eigen producties neemt Danny kritisch onder de loep: ‘Ik ben een perfectionist. Meestal pas ik in de testversies melodieën aan, maar soms ook de manier waarop een plaat losgaat. Ik voel me elk moment anders en dat komt terug in mijn muziek. Elke track van mij heeft een ander gevoel. Al kan ik mijn sound niet direct onder één specifieke genre plaatsen, vind ik juist op gevoelsgebied sterke aansluiting bij trance. Als muziekgenre geeft trance veel om gevoel en het zal vooral zo blijven.’

Dat hij zijn muziek niet aan één specifieke genre kan toeschrijven vindt Danny niet erg: ‘Ik weet nog het moment van mijn eerste mailcontact met Armin. Hij zei dat mijn sound ‘de sound van 2015’ zou worden. Ineens stond mijn wereld op zijn kop. Dat was voor mij een eye-opener en een reden om mijn eigen stijl verder te gaan ontwikkelen. Nu vind ik het bijzonder om te zien dat mijn sound vaak in de charts van Beatport terugkomt en dat mensen het proberen na te doen.’

Geen muziek zonder gevoel

Elke nieuwe plaat van Danny begint met een melodie: ‘Meestal speel ik een uur lang piano en luister het daarna terug om één of twee dingen te kiezen waar ik iets mee kan. Piano spelen heb ik mezelf aangeleerd: ik speel alles op gehoor en als ik iets hoor kan ik het naspelen. Vanuit een melodie voel ik wat ik verder met mijn plaat moet doen. Op deze manier kan ik mijn gevoel precies omzetten in mijn muziek. Voor mij is gevoel de basis van elke muziek, of dat nou klassiek of dance is. Je hoort iets in je hoofd, je hebt een bepaald gevoel bij en dat gevoel moet je kunnen overbrengen in je nummer. Het maakt niet uit of je dat met een computer of met een muziekinstrument doet.’

Een David Gravell-plaat ontstaat niet binnen één dag: ‘Als ik geen deadlines heb en niet hoef te reizen, kan ik binnen een week een plaat af hebben. Heb ik veel aan mijn hoofd en veel te doen, dan werk ik in kleine beetjes. In dit geval kan het drie weken tot een maand duren totdat mijn nieuwe track af is. Ik produceer met Cubase en hou een boekje met ideeën bij. Zonder dat boekje kan ik de beste ideeën vergeten als ik het te druk heb. Ik vind het ook belangrijk om mezelf te blijven vernieuwen. Ik hou me aan mijn eigen sound en stijl, maar ik zou nooit twee keer dezelfde plaat maken. Aan inspiratie heb ik gelukkig geen gebrek, maar mocht het ooit gebeuren dan heb ik nog honderden ideeën in mijn boekje staan.’

Grote toekomstplannen

Toen Danny nog niet zo zeker van zijn muzikale toekomst was, had hij een plan B: ‘Ik was goed in surfen en snowboarden en gaf daarin les. Ik heb ook veel geskateboard op wedstrijdniveau. Ik was overal goed in, maar je kunt maar in één ding heel goed worden en ik wou altijd iets bijzonders doen. Toen kwam muziek op mijn pad. Ik heb wel mijn school afgemaakt, maar voor de rest heb ik alles opzij gelegd voor muziek. Als je ergens helemaal voor gaat, kom je er wel, al is het met vallen en opstaan.’

Nu Danny zijn carrièrekeuze heeft gemaakt, heeft hij grote plannen voor ogen. ‘Ik hoop grotere en betere shows wereldwijd te doen, zodat mijn fanbase blijft groeien. Misschien kom ik later met een eigen radioshow of een feestconcept. Het moet wel iets unieks zijn waar mensen een kaartje voor zouden willen kopen. Als ik de kans krijg om andere jongens te helpen, ga ik het meteen doen: een eigen label staat daarom zeker op mijn plannenlijst. Ik heb laatst via livestream op Facebook studiosessies gedaan. Daarin heb ik veel vragen beantwoord en het sloeg aan als een bom. Mensen zijn blijkbaar geïnteresseerd in hoe dingen werken en hoe ik zelf te werk ga.’

Voorlopig staat nieuwe muziek op nummer één in Danny’s prioriteitenlijst: ‘Ik wil graag mensen met mijn eigen muziek blijven verrassen. Ik heb net mijn tweede vocale plaat uitgebracht en er komen nog een paar instrumentale en clubplaten aan. Daarnaast ben ik bezig met een aantal nieuwe samenwerkingen met vocalisten. Natuurlijk blijf ik geregeld optreden: over een paar weken sta ik op drie grote shows in Australië. Daar kijk ik echt naar uit!’