Interview Sjors Ruijters: ‘Ik ben er vanaf het eerste moment meteen ingevlogen’

Een feest of festival gaat tegenwoordig niet meer zonder de nodige video’s. Van trailers tot aftermovies en van recaps tot livesets; je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt een volledige festivaldag gewoon thuis op de bank herbeleven. Maar wie maakt al deze producties nou? Sjors Ruijters is pas twee jaar bezig met zijn SjorsRproductions en vliegt nu al de hele wereld over om video’s te schieten. De hoogste tijd om eens met deze videobaas te spreken voor een interview: ‘Ik schat dat ik het afgelopen jaar zo’n 100 feesten heb gefilmd.’

Niet alleen de organisatoren van festivals hebben video’s nodig, maar ook de artiesten en labels maken hier graag gebruik van. Sjors wist hier bijna twee jaar geleden goed op in te spelen. ‘Mijn eerste klus was een ‘recap’ voor The Vision op Reverze in 2015. Dit was ook mijn allereerste feest die ik als 16-jarige bezocht in 2011’, vertelt Sjors. ‘Rudy Peters (manager bij BPM mgmt) heeft me sindsdien ontzettend geholpen. Deze klus pakte erg goed uit en zo is het balletje eigenlijk gaan rollen, dus wat dat betreft heb ik veel aan Rudy te danken. Vervolgens stroomden de evenementen binnen. Nog geen half jaar later mocht ik al naar de andere kant van de wereld vliegen om op Defqon.1 in Chili te filmen.’ Er verschijnt een klein lachje op het gezicht van de Limburger. ‘Eigenlijk best bizar hoe snel het kan gaan, als ik er zo over nadenk.’

BEKIJK OOK: 10 redenen waarom we allemaal blij zijn met de terugkeer van Thunderdome!

Nu is het aantal evenementen dat Sjors op zijn CV-lijst heeft staan inmiddels een perkamentrol geworden van zes meter lang. Tomorrowland, EDC Las Vegas, Intents Festival, Decibel, Qlimax, ga zo maar door. En dat terwijl Sjors tijdens de middelbare school nog geen idee had van wat hij later wilde worden.

‘Ik keek als jochie enorm op tegen al die grote dj’s en nu werk ik met ze samen’

‘Ik maakte wel als hobby wat filmpjes, gewoon omdat ik dat leuk vond om te doen.’ De link om video’s te combineren met hardstyle had hij nog niet gelegd. Sjors besloot om ‘We Love This Life’, een videoclip van Psyko Punkz na te maken en vanaf toen is het eigenlijk allemaal begonnen. ‘Het was een simpele trailer voor een feestje uit de buurt. Maar ik stuurde deze voor de grap naar de Psyko Punkz en verrassend genoeg deelde hij mijn filmpje. Het grappige is ook dat ik afgelopen december met hem naar Chili ben geweest. Ik vroeg: “Wietse, weet je nog dat ik jaren geleden je videoclip heb nagemaakt?” Hij reageerde verrast en kon het zich nog wel herinneren. Nadat we het samen hadden teruggekeken, zei Wietse: “Hoe vet is dit, kijk hoe snel het allemaal is gegaan bij jou!” Ik keek als jochie allemaal tegen die grote jongens op en nu werk ik wekelijks met ze samen.’

Ondertussen praat Sjors vrolijk verder over alles wat zijn bedrijf SjorsRproductions aan gaat. We hebben hier te maken met een échte Limburger, zo’n typische Limburger die zijn zinnen niet uitspreekt maar met een melodie praat. Terwijl hij op zijn stoel zit, zien we dat we een zelfverzekerde man voor ons hebben zitten, die grote stappen aan het zetten is in het festivallandschap. En dat terwijl hij pas 22 jaar is.

‘Een dj gaat nooit vragen: “Hey Sjors, mag ik je diploma even zien?”’

‘Ik heb twee maanden gestudeerd, maar ik merkte dat ik niet binnen het plaatje van de opleiding paste. Toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken en dacht ik: “Fuck it, ik ga me inschrijven bij de Kamer van Koophandel.” Ik heb qua filmstudies helemaal niks afgerond en dan kan het nog wel eens lastig zijn om aan de bak te komen. Maar ik dacht bij mezelf dat een dj of organisatie nooit om mijn CV of diploma gaat vragen – die willen gewoon een goede productie zien. Iedereen zegt wel dat je moet gaan studeren, maar ik ging de andere kant op. En als je dat dan goed doet en je wordt daar op deze manier voor beloond… Zo stond ik afgelopen zomer op het hoogste puntje van de mainstage op Tomorrowland te filmen en keek ik over die enorme mensenmassa op de festivalweide heen. Toen besefte ik me wel dat dit niet normaal goed voor mij heeft uitgepakt.’

Is dit een full time baan voor je en kan je hiervan rondkomen?

‘Jazeker, ik mag absoluut niet klagen. Het is zeker geen 9-tot-5-baan, ik ben wel echt vaak aan het werk. Ik ben een eenmanszaak, dus ik doe alles zelf. Doordeweeks zit ik vaak op kantoor te editen, heb ik meetings en doe ik de boekhouding. In het weekend ben ik dan vaak op pad voor een organisatie of artiest. Ik ga bijvoorbeeld vaak mee met Gunz For Hire, om een recap of videoclip te schieten. Soms is het twaalf uur lang gas geven. Even zitten om wat te eten kan wel, maar eigenlijk komt een pauze nooit goed uit. Je wilt geen moment missen.’

Foto door Rudgr.com

Er komt een hoop bij kijken als er een festival gefilmd moet worden. De gewone bezoeker zal niet gauw door hebben hoe zo’n videoproductie in zijn werk gaat. ‘Laatst had Ran-D zijn eigen X-Qlusive en ik mocht hier in opdracht van Q-dance de hele videoproductie doen. Je bent die avond met heel veel dingen tegelijk bezig. Buiten dat ik zelf aan het filmen ben, stuur ik ook de tweede cameraman aan, zorg ik voor de briefing, ben ik een aanspreekpunt voor de productie en houd ik de planning in de gaten. Vooral dit laatste is erg belangrijk. Maar soms ontstaat er iets spontaans en ook dat zijn van die momenten die je niet mag missen.’

LEES OOK | Interview Wasted Penguinz: ‘We hebben hele grote plannen voor 2017’

'Soms zeggen mensen dat ze me op een feestje hebben gezien, maar ik ze compleet negeerde. Ik ben dan zo bezig met een bepaald moment, gefocust op een shot of ik heb haast om op de beste plek te komen voor dat éne shot. Dat ik helemaal niet door heb wat er om me heen gebeurd. De meesten gaan voor hun plezier naar een festival, maar ik ben gewoon aan het werk.’

‘Mijn persoonlijke leven staat op een laag pitje’

Het werk heeft dan ook wel wat mindere kanten. ‘Ik kan bijvoorbeeld bijna niet zelf gaan feesten. X-Qlusive Holland was het enige feest waar ik in 2016 als bezoeker naartoe ging. Ik had mijn camera thuis gelaten, maar dat was echt ontzettend moeilijk. Ik stond op een bepaald moment midden in het publiek, toen er opeens allemaal ballen de zaal in werden gegooid. “Shit”, dacht ik. “Had ik nu maar mijn camera bij me. Dit was zo’n vet shot geweest!” Ik kan op die manier eigenlijk niet echt van een feest meer genieten.’ Wanneer we zeggen dat Sjors aardig wat symptomen van een workaholic vertoond, begint hij te lachen: ‘Ja, ik denk dat ik daar wel een beetje last van heb.’

LEES OOK: 10 dingen die ECHTE festivalgangers sowieso herkennen!

Als cameraman blijf je afhankelijk van techniek en dat laat je soms wel eens in de steek. ‘Ik moest op Q-BASE filmen voor een artiest, maar was ook bezig voor Q-dance zelf. Ik pak altijd alles netjes in, maar nu haastte ik me met al mijn spullen naar de mainstage. Op dat moment raakte een laser de lens van mijn RED-camera en was hij kapot. Zo gevoelig is deze apparatuur! Gelukkig had ik een collega rondlopen met mijn oude camera en heb ik daardoor toch nog verder kunnen filmen. Het is een hele wijze les geweest, vooral wat de verzekering betreft.’ Sjors trekt een pijnlijke blik als we vragen hoeveel dit geintje hem heeft gekost. ‘Van dat bedrag kan je een hele leuke wereldreis maken… Alleen al voor de verzendkosten moest ik tweehonderd euro aftikken.’

Als dj’s de hele wereld over gaan om op te treden, moet Sjors ook mee in dat drukke schema. ‘Ik doe buiten het werk om eigenlijk vrij weinig. Ik ga niet naar een bioscoop met vrienden en ga ook niet op stap. Een relatie heb ik ook al niet. Is misschien wel gek, maar deze dingen heb ik voor mijn werk op moeten geven.’ Toch wegen dit soort dingen niet op tegen de positieve kanten van het werk van Sjors. ‘Het mooie is wel dat daar waar ik geen persoonlijk leven heb, dat de artiesten en collega’s eigenlijk als vrienden fungeren. We gaan zo vaak met elkaar om dat ik hen inmiddels mijn vrienden kan noemen. Ik heb van mijn hobby en passie mijn werk kunnen maken.’ We vragen aan Sjors wat hij het meest bizar vindt aan zijn werk. Hij gaat op het puntje van zijn stoel zitten en zegt: ‘Het all access-bandje dat je krijgt op festivals. Je kunt zonder moeite zo doorlopen en vlak voor de neus van de dj’s gaan zitten of een helikopter instappen. Dat blijf ik toch bijzonder vinden.’

Living The American Dream

Het gaat op dit moment zo goed met de carrière van Sjors, dat hij nog niet heeft nagedacht over de toekomst. Gaat hij samen met zijn camera nog naar alle festivals tot aan zijn pensioen? ‘Als ik het fysiek niet meer kan opbrengen of ik wil niet meer tussen de schreeuwende jongeren staan, dan stop ik er wel mee. Het voordeel is dat je in dit filmwereldje taken uit handen kan geven; ik zou dan meer kunnen focussen op het regisseren en het camerawerk door iemand anders laten doen. Ik heb niet echt direct een bepaald doel waar ik naartoe werk. Maar mij lijkt het super als ik ooit iemand leer kennen in de ‘Hollywood’-wereld. Meewerken aan een echte filmproductie, dat is nog iets wat op mijn bucketlist staat. Maar dit jaar staat al helemaal volgepland. Het ziet er in ieder geval veelbelovend uit.’

Sjors verzamelt alle bandjes en bandjes die hij op de festivals om krijgt. Deze verzamelt hij in een gigantische vaas. Sjors: 'Ik denk dat ik binnenkort een grote vaas moet halen...'

Interview Sjors Ruijters: ‘Ik ben er vanaf het eerste moment meteen ingevlogen’

Volg SjorsRProductions
http://www.sjorsrproductions.nl/
http://www.facebook.com/sjorsrproductions
http://www.twitter.com/SjorsRuijters
http://www.instagram.com/sjorsrproductions/

Omslagfoto door Michel van Rossum (Rossumedia)