Carl Cox

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
interviews

Van bouwvakker tot superstar-dj


Carl Cox draait als dj al vijfentwintig jaar mee. Maar zijn pensioen is nog niet in zicht. Voordat hij van zijn oude dag gaat genieten - aan de Australische kust met Kylie Minogue aan zijn zijde, wil het Britse zwaargewicht in de technoklasse nog op een paar speciale feesten draaien. Zoals zaterdag 8 april in Ahoy, Rotterdam. Samen met zijn vrienden.

Tekst: Marcel


Wat deed je voordat je dj-carriere in een stroomversnelling kwam?
"Metselen. En hout zagen, bestemd voor nieuwbouwhuizen. Ik werkte in de bouw dus. Dit na een studie elektrotechniek."

Daar ben je, nadat je meer boekingen kreeg, zeker snel mee gestopt?
"Nee hoor. Ik had naast mijn werk al een eigen discodrive-in, waarmee ik geboekt werd op schoolfeestjes. Ik ben handig, altijd al geweest. Zo zorgde ik er zelf voor dat de bedrading van mijn versterkers en speakers klopten. Dus bouwde ik mijn eigen systeem in een schoolgebouw. Een mengpaneel en twee draaitafels die op 33 en 45 toeren draaiden. En dan draaien, voor vierhonderd mensen. En 's ochtends gewoon weer naar mijn werk."

Hoe kwam je aan al die dure spullen?
"Mijn moeder zag tijdens de familiefeestjes, waar ik aantrad als huis-dj, dat ik talent had. In een catalogus met autoartikelen zag ze een advertentie staan: 'disco unit voor 558 pond'. Die bestelde ik, kostte me twee pond per week op afbetaling. Ik verdiende tien pond per week, dus bleven er acht over voor nieuwe platen. Mijn moeder bestelde het equipement, tot ongenoegen van mijn vader. Moet je jezelf voorstellen dat er twee speakers van anderhalve meter hoog in onze kleine woonkamer kwamen te staan. Gelukkig heeft het nooit echt tot spanningen geleid. Mede omdat ik platen draaide die zij goed vonden. Dat helpt, kan ik je verzekeren."

Ondanks je goede performances, zijn ze niet gebleven in Engeland.
"Klopt. Eind jaren '50 verhuisden mijn ouders van Barbados naar Manchester. Mijn vader was buschauffeur en mijn moeder schoonmaakster. Ik heb twee jongere zusjes. In '84, toen wij in staat waren om voor onszelf te zorgen, keerden mijn ouders terug naar hun geboorteland. Een zeer zware tijd voor mij, omdat ik nog niet wist wat ik met mijn leven wilde. Ik draaide al wel. Maar in die tijd was het geen professioneel vak."

Heb je getwijfeld om met ze mee te gaan? Barbados moet een paradijs op aarde zijn.
"Niet echt. Het is geen rijk land. Toen ik daar voor het eerst in '65 kwam, dacht ik: 'waar zijn in hemelsnaam de wegen? En de verkeerslichten?' Er ontbraken zelfs ramen in de auto's en bussen. Nee, ik had geen cultuur voor Barbados, voelde me er niet thuis. Gelukkig hebben mijn ouders het nu beter dan voorheen. Het land leeft van de suikerteelt en het toerisme. Dat gaat momenteel best aardig. Maar in de jaren zestig was dat wel anders."


Je vader houdt ook van muziek?
"Absoluut. Maar hij is meer een danser, geen entertainer."

In tegenstelling tot zijn zoon.
"Precies. Ik draaide dan ook altijd tijdens de feestjes van mijn ouders. Ik selecteerde de funk- en soulplaten van mijn vader. Van Aretha Franklin tot Nat King Cole. Dan stond het hele huis op zijn kop. Mijn ouders trots."

In je biografie wordt vermeld dat het niet je bedoeling is om commercieel succesvol te zijn. Dan zal je wel niet zoveel verdienen met een optreden in Ahoy, of met twee dagen Dance Valley?
"Grapjas. Je moet het zo zien: ik ben populair, maar de muziek die ik laat horen is niet commercieel. Ik draai de beste technoplaten van de wereld, niet de meest verkochte."

Wat vind je van de sterrenstatus die de dj vandaag de dag heeft?
"Het is moeilijk om daar een oordeel over te geven. Ik vind dat ik mijn strepen als dj heb verdiend en mijn gage daarom waard ben. Ik doe dit al vijfentwintig jaar, weet je? Maar als je commerciele platen draait, dan kan het sneller gaan. Dan vind ik het onterecht dat zo'n dj veel geld verdient."

Stel, je geeft een feest. Een van de dj's die je wilt boeken vraagt honderdduizend euro, een vijfsterrenhotel en een bordeelbezoek met zijn vrienden op jouw kosten. Wat zou je tegen hem zeggen?
"Als ik er van overtuigd ben dat hij het waard is op basis van zijn populariteit en kwaliteit, dan zeg ik: geen probleem. Regelen we! Maar is dat niet het geval, dan zal hij zelf voor zijn dure hotel en pleziertjes moeten zorgen. Daarbij: een goede dj moet respect afdwingen. Maar hoe kun je nou mensen respecteren die zulke voorwaarden stellen? Begrijp me niet verkeerd; heb zelf in zeer luxe hotels geslapen. Maar om dat te bereiken heb ik vijfentwintig jaar moeten zwoegen. Nu zijn er dj's die denken het in vijf jaar te hebben gemaakt, en daarom belachelijke eisen stellen. Dan zeg ik: kom over een jaar of tien nog maar eens terug."

Is het niet ironisch dat in deze branche dj's met het draaien van andermans platen meer geld verdienen dan de producers zelf?
"Soms is het oneerlijk verdeeld. Toch krijgt iedereen uiteindelijk zijn deel. Grote Britse acts als Prodigy, Leftfield, Underworld en Chemical Brothers waren nooit zo bekend geworden zonder de dj's, die als eersten hun platen draaiden."

Dat zijn uitzonderlijke gevallen.
"Als je kijkt naar de omvang van de successen wel. Toch heeft elk artiest een steuntje in de rug nodig. De populaire dj's zorgen er voor dat de muziek van de producers bij het grote publiek terechtkomt. In de club, via de radio."

Je werkt de laatste jaren wel erg vaak samen met andere producers. Kan Carl Cox het produceren niet alleen af?
"Jawel, dat heb ik wel bewezen met mijn twee vorige albums (At The End of the Cliche uit '96 en Phuture 2000 uit '99 - red). Mijn meest recente album (Second Sign, red.) gaat echter niet alleen over Carl Cox, maar over de bijzondere samenwerking tussen 's werelds beste producers. Er zouden meer muzikanten met elkaar moeten samenwerken. De ene producer denkt misschien een vette track te hebben gemaakt, maar daar kan een ander heel anders over denken. Ik heb het een aantal keer meegemaakt. Dacht ik een goed nummer te hebben geproduceerd, gaf een van de andere producers er gewoon een heel andere wending aan. Het resultaat was altijd beter. Sommige tracks hebben die typische Cox-sound, maar de meeste nummers had ik nooit alleen kunnen maken."


Eerlijk: ben jij meer dj dan producer?
Carl Cox: "Ik ben al 25 jaar dj, waarvan ik de laatste 12 jaar ook produceer."

Wat is de meest bizarre ervaring uit je dj-carriere?
"De millenniumnacht, die ik twee keer mee heb mogen maken. Eerst draaide ik tijdens de jaarwisseling op Bondi Beach in Sydney voor twintigduizend mensen, om vervolgens terug de tijd in te vliegen naar Hawai voor mijn tweede millenniumset"

Wat is je advies aan alle beginnende dj's, op zoek naar eeuwige roem?
"Je moet niet alleen in jezelf geloven, maar vooral in de kracht van de muziek die jij goed vindt. Maakt niet uit wat: breakbeats, house of drum & bass. Er zijn zoveel mensen die trance draaien, omdat ze denken dat de samenleving daar op zit te wachten. Het enige waar wij behoefte aan hebben, is een dj die gepassioneerd zijn favoriete platen opzet."

Tiesto vult het Arnhemse Gelredome Stadion, jij Ahoy Rotterdam. Wat hebben jullie met elkaar gemeen?
"We zijn entertainers op onze eigen manier. Alleen doe ik dat al heel wat langer dan Tiesto. Als je hem vraagt naar zijn favoriete dj's, dan is de kans groot dat hij Carl Cox zegt."

Denk je wel eens na over je pensioen?
"Niet zo zeer over mijn pensioen, maar wel over de toekomst. Ik denk dat ik naar Australie emigreer. Een van mijn vrienden, Eric Powell, runt in Melbourne een soort dj- en producerschool. Ik heb geholpen bij de opbouw van het project dat is opgezet om de Australische dancescene te stimuleren. Een prima tijdsbesteding tijdens mijn oude dag."

Je was ooit getrouwd, inmiddels weer vrijgezel. Is het als drukbezette dj onmogelijk om je te binden aan een vrouw?
"Absoluut. Al waren er ook andere problemen bij ons gaande. Zij was erg jong toen we trouwden en wist niet zo goed wat ze met haar leven wilde. Dus werd ze mijn manager, iets wat ze naderhand niet zo leuk vond om te doen. Vervolgens groeiden we uit elkaar en zijn gescheiden."

Mis je het leven zonder vrouw?
"Jawel. Maar ach, uiteindelijk word ik toch oud met Kylie."

Line-up Carl Cox & Friends
Carl Cox

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws