Gilles Peterson

Draaien verdient beter dan radio maken

De Britse dj en radiomaker Gilles Peterson is zo invloedrijk dat een plaatsje in zijn platenkoffer, of slechts een aanbeveling door hem, al het verschil kunnen maken tussen hit of shit. Wie is toch deze man, die zelf eigenlijk nog nooit een plaat gemaakt heeft, en slechts heel af en toe een remix, nee, eigenlijk meestal hoogstens een re-edit maakt? Love2Party stelde hem een paar simpele vragen. En probeert gelijk deze welhaast mythische figuur tot normale proporties terug te brengen. Want als Gilles zit te schijten, stinkt hij toch echt net zo hard als jij en ik.

Door: John de Groot

Met als belangrijkste inspiratie de muziek van Level 42, Earth, Wind & Fire en de lokale radiopiraat Invicta, startte Gilles al jong zijn eigen, nogal armetierige, piratenzender op. Diezelfde piraat, Invicta, kon trouwens best wel iemand met een eigen zender gebruiken, en zo kon hij al snel zijn eerste sets de ether in sturen. Heel eclectische sets, want hij draaide alle platen die hij indertijd in huis had. Die plaatjes kocht hij bij de winkel van Dj Paul Murphy. Een man met een buitengewoon grote kennis van koele funk- en latinplaten. Toen Paul zijn horizon verbreedde, nam Gilles zijn plaats in als dj in The Electric Ballroom. Het publiek vertrok dan wel samen met Paul, maar diens nieuwe stek bleek een heel ander beleid te voeren. Met een hoofdrol voor het fenomeen: 'dresscode'. Geleidelijk aan keerden de teleurgestelde clubbers weer terug, en kon Gilles laten horen dat hij er ook wel wat van kon. Al spoedig mocht hij samen met Chris Bangs boven draaien bij Nicky Holloways drukbezochte clubnight. Beneden draaiden dan Danny Rampling en Paul Oakenfold. Deze clubavond legde, volgens Gilles, de basis voor de hedendaagse Engelse clubscene.


Zijn jazzexpertise was de reden dat zelfs Blue Note hem vroeg wat compilaties samen te stellen. 'Blue Bossa's 1 & 2' waren de blauwdruk voor de latere serie 'Blue'-verzamelaars. In 1986 begon hij samen met Patrick Forge de clubavond 'Talkin' Loud & Sayin Something' in club Dingwalls. 'De mooiste tijd van zijn leven'. Terloops werd hier, door voor de grap een beetje te fucken met een oude soulplaat, ook de acid jazz uitgevonden. Gilles startte het gelijknamige label, en het werd een groot succes. Maar na twee jaar hield hij het weer voor gezien. De muziek ontwikkelde zich niet meer, en greep louter nog terug naar het verleden. Toen Phonogram hem in 1989 benaderde om een nieuw label op te zetten, nam hij de overgebleven toppers van de acid jazz-wave met zich mee, en startte 'Talkin Loud'. Het label was als een vijver die overliep van de talenten. Roni Size-Reprazent, 4 Hero, Courtney Pine, Young Disciples, M J Cole, Raw Deal, 4 Hero, Carl Craig & Innerzone Orchestra, Incognito, The Roots, Galliano, Young Disciples, Steps Ahead, Courtney Pine, DJ Krust, Nu Yorican Soul en Jamiroquai, namen die nog steeds een belletje doen rinkelen. Projecten die aan de basis stonden van veel hedendaagse muziekstromingen.

In de tussentijd hield hij zich steeds bezig met het maken van radioprogramma's. Gilles werd gespot bij onder andere KJAZZ, Solar Radio, On Horizon, BBC Radio, Jazz Fm, Kiss Fm en Radio 1. Gilles was werkelijk 'on a roll!' Mocht dit stukje lezen als een carriere waarin Gilles zich gemakkelijk omhoog gewerkt heeft, vergeet dat dan maar. De Brit heeft zich overal in moeten duwen, draaien, slijmen en irriteren. Maar door stug volhouden, en de liefde, jawel, DE LIEFDE VOOR MUZIEK, kwam hij, tegen alle verwachtingen in, telkens weer een stapje verder.

L2P: Gilles, in jouw positie moet je ontzettend veel platen binnenkrijgen. Hoe filter je de goede eruit?
Gilles: "Ik heb gelukkig een productieteam dat dat voor me doet. Aanvankelijk deed Benji B dat, maar die heeft het nu zelf ook druk genoeg als dj, en met zijn eigen BBC-radioshow. Hij schoof Karen destijds naar voren als zijn assistent, en nu heeft zij het overgenomen. Een risky job overigens. Als zij een plaat opzij schuift, die later ineens enorm blijkt aan te slaan, ben ik natuurlijk niet blij. Maar dat gaat gelukkig nog steeds goed. Ik probeer wel zo veel mogelijk nieuwe muziek te draaien. Er rust toch best wel wat verantwoording op mijn schouders. Iedereen wil zich nu eenmaal profileren. Ik doe drie radioshows per week. 1 voor de BBC. 1 voor British Airways. En 1 voor diverse radiostations over heel de wereld. Die laatste neem ik thuis op. En ik praat er ook niet zo veel doorheen!"

Gilles Peterson in Africa is zijn nieuwste mix-cd, in navolging van GP in Brazil

L2P: Je moet zo onderhand wel gruwelijk veel platen hebben. Waar laat je ze allemaal?
Gilles: "Ik heb zo'n 18.000 platen. Ik ben er mee gestopt om ze allemaal te bewaren. Na ze in mijn radioshow gedraaid te hebben, ruim ik de meeste vrij snel op. Soms heb ik daar wel eens spijt van. Sta ik in een club, hoor ik een dj een koele plaat draaien, en denk ik, die heb ik toch ook? Blijkt dus dat ik hem al weer weggedaan heb. Dan baal ik wel even. Die 18.000 platen bewaar ik gewoon thuis overigens."

L2P: Hoeveel tijd spendeer je aan het uitzoeken van de platen die je meeneemt naar de clubs waar je moet draaien?
Gilles: "Valt best wel mee hoor. Ik heb een tas met platen die het altijd wel goed doen op de dansvloer. Die gaat in ieder geval altijd mee. Platen van Roy Ayers, Stevie Wonder, Sun Ra en Fela bijvoorbeeld. En dan nog een doos met nieuwere dingen die ik ook bij de radioshows draai. Ik draai platen en cd's, maakt me niet uit. Alleen Mp3'tjes speel ik nooit."

L2P: Hoe zie jij de toekomst van de dancescene?
Gilles: "Ik voorzie een verschuiving van de grote clubcultuur naar kleinere feesten. En ik ben daar wel gelukkig mee. Het koude, zakelijke van de grote organisaties staat me tegen. Ik draai nu al zo'n twintig jaar. Ik heb dus al heel wat verschuivingen meegemaakt. Het kan mij nu ook stukken minder schelen of ze me leuk vinden of niet. Zo niet, ook goed. Ik blijf gewoon mijn eigen ding doen. Het draaien in clubs vind ik overigens wel belangrijk. Hier kan ik zien of de plaat die ik zo leuk vind ook werkelijk aanslaat. En, eerlijk is eerlijk, het verdient beter dan radio maken. Uiteindelijk hoop ik nog eens een echte jazzshow te kunnen uitzenden. Dat kan nu nog niet. Krijg ik gelijk op mijn bord. Man, je draait veel te veel jazz."

Gilles stelde 5 prachtige edities van Trust the DJ samen

L2P: Waar in Londen woon je trouwens?
Gilles: "Ik woonde eerst in een flat in Finsbury Park. Vlakbij Arsenal. Maar het huis was gewoon vol. Overal platen. En toen kwam er ineens een baby, waar dus echt geen plek meer voor was. We zijn dus verhuisd naar een wat groter huis verderop in de straat. Daar heb ik nu zes slaapkamers vol platen. Ik koop me nog steeds gek aan platen namelijk. Maar in mijn nieuwe huis staat bovengronds geen pick-up meer, alleen nog maar een cd-speler. Netjes, he?
In de kelder wel overigens. Daar neem ik mijn radioshow op. Verder is het huis nogal minimaal ingericht. Mijn vrouw is Japanse, en zij houd van lege ruimtes waarin ze kan mediteren. En daar woon ik dus met mijn vrouwtje, en mijn twee kinderen. Eentje van vier, en een van zes jaar."

L2P: Hoe ziet je daginvulling er globaal uit?
Gilles: "Er gaat sowieso aardig wat tijd in die radioshows zitten. Verder draai ik regelmatig in het buitenland. Dan word ik dus wakker in een vreemd hotel, meestal na een uurtje of drie slaap. Gauw een ontbijtje pakken, en hup, daar gaan we weer naar het vliegveld. In London probeer ik dan altijd een dag of twee bij vrouw en kinderen te blijven. Geen platen. Helemaal niks geen muziekdingen."

L2P: Heb je ondertussen al een gezonde vliegangst ontwikkeld? Er zitten thuis toch een vrouw en twee koters op je te wachten. En je bent er ook geen achttien meer.
Gilles: "Ik heb niks tegen vliegen, maar ik doe het tegenwoordig wel erg vaak. Daarom vlieg ik wel altijd businessklas. Als je binnen een paar dagen van Londen naar New York, en daarna weer naar Tokio moet vliegen, wil je wel een beetje de ruimte hebben. En de mogelijkheid een tukje te doen. Eerlijk gezegd betrap ik me tegenwoordig inderdaad wel eens op het besef dat er slechts een dun stukje blik tussen mij en de vergetelheid zit. Een verontrustende gedachte wel."

L2P: Rij je als stadsmens nog auto?
Gilles: "Man, ik ben gek op auto's. Ik heb een Mercedes Station als, zeg maar, gezinsauto. Vooral voor de veiligheid dus. Daarnaast heb ik nog een Jaguar, het C-type, waar ik in de zomer lekker mee toer."


L2P: Drink je als je ergens draait?
Gilles: "Ik drink wel, maar niet zo veel. Een lekker wijntje bij het eten. Als ik in Londen draai, neem ik een paar biertjes, maar daarna gewoon water. Kan ik tenminste zelf naar huis rijden. In het buitenland let ik er een stuk minder op. Daar is het vervoer van, en naar het hotel door de cluborganisatie geregeld."

L2P: Heb je als Engelsman nog wat met je nationale obsessie, voetbal?
Gilles: "Arsenal is mijn tweede grote passie. Ik speelde trouwens zelf vaak met wat maten. Seb Fontaine, Jules (Judge Jules), Oakey (Paul Oakenfold), en nog wat anderen. Dat is wel wat minder geworden. Tegenwoordig kijken we liever toe."

L2P: Ben je nog bezig met het opzetten van een label? En hoe zit het eigenlijk met Talkin Loud?
Gilles: "Met Talkin Loud heb ik niks meer te maken. De site ziet er nog hetzelfde uit als vroeger, alleen verwijzen de links nu naar reclamedingen. Ik ben wel een beetje bezig met het opstarten van een label, maar dat is echt nog maar in een beginfase. Niks serieus dus nog."

L2P: De reden voor dit interview is vooral je onlangs uitgebrachte verzamelaar: 'Gilles Peterson in Africa'. De opvolger van de Brazil-verzamelaar. Die Braziliaanse tic was natuurlijk geen verassing. Hoezo nu ook Africa?
Gilles: "Laat ik voor op stellen dat de cd niet bedoeld is als een overzicht van Afrikaanse (dance)muziek. Het zijn gewoon een stel Afrikaanse platen die ik toevallig goed vind. Op de eerste cd vind je vooral echt Afrikaanse muziek. Originele platen uit Ethiopie bijvoorbeeld, waar ik best tijd en geld in moest steken om ze te vinden. Die muziek is funky en vaak heel verassend. Allemaal van origineel vinyl, speciaal voor de cd geremastered. De tweede cd bestaat meer uit platen die ik voor de radioshows aangeleverd kreeg. Dance interpretaties van Afrikaanse muziek."


L2P: Is dit het eind van de serie op het Ether-label, of zijn er nog meer continenten die je wel aanspreken?
Gilles: "Ether en ik hebben een gemakkelijke relatie. Misschien gaan we binnenkort wel ergens een hapje eten, en dan eens kijken of we nog wat kunnen gaan doen. Ik heb er in ieder geval wel lol in. Het Caribische gebied lijkt me eigenlijk ook wel wat voor een cd. Ik compileer in ieder geval nog een dubbelaar met hoogtepunten uit mijn WorldWide radio 1 shows. Ik heb nog heel wat moois liggen van o.a. Alicia Keys, Zero 7 en Bjork. En van nieuwe talenten als Spektrum, Jade Fox en Heavy."

L2P: Okay, Gilles. Da's allemaal leuk, maar kun je onze lezers nog even een goede reden geven om je Africa album aan te gaan schaffen?
Gilles: "Dat is simpel: COS IT'S FUCKING GREAT!"

Vrijdag 15 juli draait Gilles Peterson in Paradiso tijdens 5 Days Off

Gilles Peterson