Harry Lemon8

Kevin Saunderson belde hem na de overweldigende releases van 'Model 8' en 'The Bells of Revolution' zeer verheugd op. Hij had die twee platen ergens in Zwitserland voor het driedubbele 'mogen' aanschaffen en draaide ze al helemaal grijs! Sister Bliss (je weet wel, die van Faithless...) volgde en maakte zelfs een remix van zijn 'The Bells Of Revolution'. Wanneer ook John Digweed achter zijn mobiele nummer komt en Harry smeekt om muziek op zijn Bedrock-label uit te brengen (na de onderhandeling van Neerland's progressive-ambassadeur Mick Boskamp), wordt alles voor Lemon8 duidelijk: het succes is nabij! Nu heel muziekliefhebbend Nederland wacht op zijn debuutalbum, een dubbelmixalbum en drie Bedrock-releases, blikken we samen met Harry Lemon terug op een roerig jaar.

muzikaal hoogtepunt:
In tegenstelling tot veel collega DJ's vind ik dat het elk jaar weer beter wordt. Dat gezeik van 'vroeger was het beter' en flashbacks en retro is niet aan mij besteed. Het leuke van dit jaar is dat de diversiteit nog meer toegenomen is. DJ/Producer James Holden heeft een geweldige doorbraak gemaakt en ik ben erg onder de indruk van zijn producties. Verder: Mike Vandenberg en Remy die steeds beter worden.
Wat mezelf betreft: het Xtrema festival was geweldig om mee te maken, de Dance Parade afterparty was super en natuurlijk het feit dat ik als producer in 1 jaar productiever ben geweest dan in alle 9 jaren daarvoor.
Een ander muzikaal hoogtepunt: de soundtrack van de film 'O Brother Where Art Thou'. Wees niet bang en check it out!

Muzikaal dieptepunt:
Alles wat retro is. Wat je nu krijgt zijn oudere jongeren, vaak 30-plussers met kids die samen met sigarettenfabrikanten herinneringen gaan ophalen. Een dodelijk saaie combinatie naar mijn idee. Dan wordt het ook nog eens naar voren gebracht als een echt leuk alternatief tegen het monotone gebeuk van tegenwoordig en wat zie je... Jonge mensen die zich nu al gedragen als hun ouders nog maar 10 jaar geleden! Als Barclay of Marlboro mij ooit voor zoiets zou vragen, zou ik bakken vol hardhouse en nepbaardjes meenemen om het nieuwe hippie gedweep compleet te maken. Bah! ik snap het niet. Naar mijn idee is dance nog nooit zo goed geweest. Laatst zag ik zo'n Barclay-set waar Lucien Foort de meest geweldige platen de revue liet passeren, moet er ineens zo'n k*tklarinet doorheen! Onbegrijpelijk! Met alle respect voor de DJ's die dat doen, voor mij is het een Sell Out. Ach, ik maak me te druk. Ik zal wel een purist zijn. Live and let live...

Aanstormend talent:
Als ik iemand hoor die het echt in zich heeft -DJ'en of produceren- probeer ik dat gelijk te stimuleren en ze verder te helpen. Dit wereldje is behoorlijk afgesloten door de gevestigde orde en iedereen probeert z'n plekje te beschermen. Dat mag, maar ik doe daar niet aan mee. Bang zijn voor concurrentie is verspilde energie en getuigt alleen maar van je eigen onzekerheid. De Rotterdammer Roland K. is typisch iemand die in eerste instantie door iedereen genegeerd werd. Toen ik in de auto naar z'n tape luisterde, wist ik gelijk dat deze jongen erg goed was. Tegelijkertijd voelde ik ook gelijk een soort van jaloezie opkomen en toen dacht ik... Aha! Hier heeft iedereen dus last van. Ik had het maar heel eventjes en nu is hij 1 helft van Sanproject, eigenaar van zijn eigen label en brengt 3 releases op ChooChoo Records (UK) uit. En dat in 1 jaar tijd!

Voldeed 2001 aan de verwachtingen?
Ja. Ruimschoots.
Het was voor mij een nu of nooit situatie. Ik maakte al bijna 10 jaar muziek en draai nu al bijna 18 jaar. Aan de ene kant gingen vrienden als Tiesto, Ferry en Lucien als een speer langszij en aan de andere kant zie je collega DJ's van 'die goeie ouwe tijd' helemaal de weg kwijtraken, gefrustreerd worden of verdwijnen in vergetelheid. Ik stelde mijzelf toen maar 1 vraag en dat was: "Welke kant wil ik op? En op welke manier?" geloof me, vlak daarvoor had ik er nog over gedacht om te stoppen. Ik was alles zat. Het wereldje, de Ego's, de bladen, alles! Dat was gelukkig maar tijdelijk. Vanaf dat moment had ik een 'FU' houding en deed ik dingen alleen nog maar op mijn eigen manier, draaide alleen wat ik echt goed vond en produceerde alleen maar dingen voor mijzelf. Gelukkig vonden veel andere mensen het ook goed en de moraal van het verhaal is: 'Volg je hart, laat je niet afleiden, wees geen A**hole onderweg en alles komt goed in wat het ook is dat je wilt gaan doen'.

Wat moet er in 2002 beter?
Als 2002 doorgaat zoals 2001 eindigt, heb ik geen wensen.
Ik zou meer 'nee' kunnen zeggen tegen remixen, wat ik waarschijnlijk ook ga doen. En het moet wat georganiseerder worden. Het is niet alleen maar meer draaien en produceren, maar je moet daarnaast ook nog je contacten onderhouden, Emails beantwoorden, belangrijke beslissingen nemen, de hond uitlaten, interviews geven, boodschappen doen en de liefde bedrijven. Mijn vriendin gaat me vanaf februari gelukkig helpen en stopt met haar daytime job. Op die manier kan ik ook nog eens het nuttige met het aangename combineren.

10 + 1 hoogtepunten van 2001
1) Mijn vriendin Brigitte. Ze is mijn held.
2) Satoshi Tomiie heeft het muzikale landschap in een keer veranderd met Love in Traffic.
3) Het feit dat in Nederland Hardhouse en Progressive housemusic naast elkaar kunnen gedijen.
4) Alle muziek van James Holden, ook al ben ik die basslines een beetje zat.
5) Mijn tour door Australie en Nieuw Zeeland
6) Het nieuws dat Bedrock 3 platen van mij wilde uitbrengen, mede dankzij de inspanningen vanMick Boskamp die vroeg of hij 'mocht' bemiddelen tussen mij en Digweed.
7) Extrema Festival. Goed georganiseerd, niet te veel mensen toegelaten, goede sfeer en ook nog eens een goede set gedraaid!
8) I Love You van John Creamer & Stephane K.
9) Impulz met een set voor Seb Fontaine, waarbij ik helemaal mijn eigen ding heb kunnen doen, wat erg gewaardeerd werd.
10) Club Stalker vanwege de continu hoge kwaliteit van programmeren, de aardige mensen die er werken en gewoon omdat 't 'mijn' cluppie is.
11) Het gerucht dat ik vanwege 'overmatig druggebruik' Nighttown moest verlaten, 4 jaar geleden. Dit moet dan geweest zijn: een half pakje Chesterfield, 2 vitamine-C pillen en Otrivin neusdruppels om de gevolgen van de rookmachine tegen te gaan. Absolute Bullshit! Als iemand geen drugs gebruikt, dan ben ik dat wel! Tenzij je me verwijt dat muziek drugs is. Dan ben ik schuldig...

Beluister de exclusieve mix die Lemon8 verzorgde voor Ministry of Sound
Vind hier de tracklisting

Lemon8 draait aanstaande vrijdag in de Tilburgse poptempel 013 tijdens Chesterfield Labelland, samen met o.a. Ken Ishii, Ed Rush en Optical