Ted Langenbach

De wondere wereld van Ted Langenbach

"Mijn feesten en mijn publiek zijn mijn kinderen", sprak Ted 'MTC' ooit in de Volkskrant. Niemand laat zijn eigen kind alleen, dus ook Ted niet. Ze gaan allemaal mee naar de Van Nelle fabriek, vanaf maart 2002 het nieuwe onderkomen van de Rotterdamse stapfamilie Langenbach. Wanneer Jules Deelder zijn ambt als nachtburgemeester van de maasstad neerlegt, heeft er maar een persoon recht op de opvolging. Niet voor niets werd de excentrieke partyorganisator vorig jaar bekroond met een Laurenspenning voor zijn verdiensten in het Rotterdamse nachtleven. Ted laat zijn hart spreken over de essentie van house, de toekomst van de Hollandse jeugdcultuur en zijn afkeer tegen de commercie. "Siliconensletten op FFWD gaan voor de stofzuigertrance."

Tekst: Marcel
Foto's: Jos

Iedereen die zich wel eens in het onderkomen van Ted Langenbach heeft bevonden, is de flamboyante verschijning wel eens tegengekomen. Het welbekende, op de millimeter geschoren stoppelbaardje, een immense Gucci zonnebril op het gelaat en de camera bij de hand. Ted observeert en analyseert nu eenmaal graag. Dat is van groot belang om het succes te behouden, want elke keer zijn er zaken die verbeterd kunnen en moeten worden. Langenbach is een criticus, iemand die veel geeft, maar ook neemt. Het is een belangrijk onderdeel van zijn vak dat hij als geen ander beoefent. Ted begint het gesprek dan ook meteen kritisch. "De journalistiek is niet meegegroeid met het volwassen worden van de dancescene", moppert hij in het kantoor van club Now & Wow. "We hebben magazines als SLAM!, Bassic Groove en verscheidene partysites zoals Love2Party, maar meer ook niet. Die staan niet in vergelijking met de progressie van de dance-industrie. Daarnaast laat de kwaliteit vaak te wensen over. Er is te weinig kritiek van jullie kant. Iedereen vindt het leuk om te lezen dat de garderobe, de belichting en het geluid weer in orde waren en dat Remy een sterke set heeft gedraaid, maar ik denk dat er steeds meer mensen binnen de dancescene meer inhoud willen lezen. Zoals Gert van Veen het vroeger in de Volkskrant beschreef. Hij schreef over tegenstellingen en differentiaties binnen de dancescene. Waarom een bepaalde artiest uitkwam voor zijn genre. Waarom een organisatie alleen maar bekende dj's uitnodigde. Waarom er weer gegokt werd op 50.000, 60.000 of 100.000 mensen. Waarom TMF erbij betrokken moest worden en waarom dergelijke sponsors een belangrijke positie bekleden. Ook de achtergrondinformatie wil ik lezen. Natuurlijk vanwege mijn werkzaamheden als organisator, maar ik ben echt niet de enige die graag dieper op de materie van een evenement ingaat."
De aanleiding van dit gesprek is de toenemende kritiek op de MTC feesten in de club Now & Wow in het St. Jobsveen, een locatie die binnenkort verdwijnt. De feesten zouden niet meer exclusief genoeg zijn en dezelfde artistieke invulling hebben als een reguliere clubavond in Now & Wow. Hoe gaat Ted met deze kritiek om? "Dit probleem is natuurlijk al uitvoerig besproken binnen onze organisatie. Deze kritiek is overigens zeer positief. Een compliment aan de club Now & Wow, die een sterke vaste zaterdagavond heeft opgebouwd. De club wordt nu eigenlijk belangrijker dan de kweekvijver. Toch is het succes van Now & Wow niet de ondergang van MTC. Zo moet je het niet zien. Een andere, nieuwe locatie voor die feesten is belangrijk denk ik. In het wekelijkse concept van Now & Wow heb ik zoveel artistieke vrijheid. MTC daarentegen moet speciaal blijven, mensen willen daar extra verwend worden. De prijs ligt ook een niveau hoger, dus de bezoekers hebben er recht op. Afgezien van het feit dat het normaal is geworden dat organisaties toegangsprijzen van 80 tot 100 gulden voor een feest vragen. Dat zal bij ons nooit voorkomen."

MTC is nu eenmaal geen volksfeestje.

Boycot de commercie!
Artistieke creativiteit of niet, het draait natuurlijk ook om de namen, de bekende dj's die een editie van MTC meer kleur kunnen geven. Echte publiekstrekkers werden tijdens de laatste edities niet naar Rotterdam gehaald. Toch vindt Ted de muzikale inhoud zeker niet het belangrijkste. "Het is de sfeer die gecreeerd wordt uit een combinatie van art, mode, kunst en muziek. Dat is meteen ook de kracht van Now & Wow. Dit in tegenstelling tot avonden elders in Rotterdam. Er zijn clubs waar je het ene weekend de avond van je leven kan hebben, en het volgende een zeer saaie. Dat wil ik voorkomen. Het muzikale aanbod zo aantrekkelijk mogelijk maken is daarom van groot belang, maar niet het allerbelangrijkste aspect van een succesvolle clubavond. Daarnaast kun je niet zomaar elke grote naam boeken. Dat is simpelweg niet haalbaar. Aan de ene kant door het Nederlandse belastingstelsel dat zeer onaantrekkelijk voor buitenlandse artiesten is, aan de andere kant door de onvermijdelijk hoge prijs. Toch vind ik dat het boekingsbeleid in Nederland ook gewoon een kwestie van vraag en aanbod is. We moeten die artiesten met zijn allen boycotten, gewoon niet meer boeken als ze van die onredelijk, hoge eisen stellen. Dan verlagen ze hun prijs vanzelf wel, ze willen toch bij een gerenommeerd festival horen of zich via een bepaalde organisatie profileren? Ook in Nederland! Natuurlijk liggen de prijzen in Engeland of Amerika nu eenmaal hoger, maar moeten wij die dan maar klakkeloos overnemen? Daar doe ik niet aan mee. Via grote sponsors kan het natuurlijk weer wel, maar dat vertik ik. Lekker makkelijk om 1 keer per jaar Ahoy af te huren voor een grootschalige MTC party met Hugo Boss als sponsor en Laurent Garnier als publiekstrekker. Het is me ook al gevraagd door de directeur van Ahoy, maar daar heb ik voor bedankt. Ik zou mijn trouwe fans daarmee zwaar teleurstellen. Het exclusieve is er dan vanaf en het 'ons kent ons' cultuurtje verdwenen. MTC is nu eenmaal geen volksfeestje."

Alle organisaties in de dancescene betalen nog steeds 19% belasting, maar zodra je een gitaar in je handen houdt wordt dat ineens 4%. Belachelijk!

Boycot Buma Stemra!
Op dit moment heeft collega organisator Extrema een rechtszaak tegen Buma Stemra aangespannen. De reden daarvan is de oneerlijke verdeling van het belastinggeld over de Nederlandse producers van elektronische muziek. Het komt er op neer dat de meeste belastingcenten naar de commerciele popartiesten gaan en veel 'ondergrondse' producers - de zgn. zolderkamerproducers - uit de dancescene worden overgeslagen. Uiteraard heeft Ted een uitgesproken mening over dit onderwerp. "Er is in Nederland sprake van een zeer onevenwichtig belastingverdeling voor verscheiden culturele instanties. Alle organisaties in de dancescene betalen nog steeds 19% belasting, maar zodra je een gitaar in je handen houdt wordt dat ineens 4%. Belachelijk! Het houdt simpelweg in dat Den Haag de dancescene nog steeds niet serieus neemt en geen subsidieverlagende stimulering toepast. Zelfs wanneer je een commerciele film uitbrengt, betaal je 4%. Dat wordt dan wel volop gestimuleerd. Iedereen weet dat er binnen de pop- en filmindustrie veel grotere winsten worden behaald, maar toch wordt het ons op financieel vlak bemoeilijkt. Hetzelfde geldt natuurlijk voor de Buma Stemra, de zogenaamde belangenbehartiger van de muzikant. Laat me niet lachen. Alles wat er binnen de dancescene wordt betaald aan de Buma, gaat rechtstreeks naar Rene Froger en Gordon. De zogenaamde zolderkamerproducer wiens white label op een feest wordt gedraaid, krijgt daar echt geen cent van. Dat Extrema het conflict rechtens tracht uit te vechten, is een zeer nobel streven, maar ik geef ze weinig kans. Rocco Veenboer (Awakenings, red.) heeft het ook al eens tevergeefs geprobeerd. De tegenpartij kan toch duurdere advocaten veroorloven, dan verlies je zo'n rechtzaak. Eigenlijk zouden we de koppen bij elkaar moeten steken om samen het gevecht aan te gaan. ID&T, UDC, Monumental en ook wij staan natuurlijk samen sterk. Maar of dat ooit zal gaan gebeuren, betwijfel ik."

Sensation leek wel een moderne versie van de E.O. Jongerendag.

De essentie van house
Ted langenbach is een gevoelsmens, iemand die veel waarde hecht aan emotie en intimiteit, ook binnen de housescene. "Helaas wordt de dancescene de laatste jaren overspoeld door emotieloze muziek", vindt de ex-producer en bandlid. "Een paar weken geleden was ik in club More, waar Gert van Veen de muzikale touwtjes in handen heeft. Ik stond daar naar heerlijke muziek te luisteren en dacht ineens bij mezelf: hier gaat het om, dit is de essentie van house! Weg met die stomme trancemuziek uit de provincie. En ieder zijn smaak hoor. Ik zeg niet dat de gemiddelde provinciaal een slechte smaak heeft. House en dance hebben zoveel differentiaties met zoveel verschillende achterbannen, hetgeen vaak vergeten wordt en opgeslokt door de grote, gemene deler. Als je de radio aanzet, hoor je toch alleen maar Tiesto, Ferry Corsten en Armin van Buuren? Los van het feit dat dit internationaal goed voor het aanzien van de Nederlandse dansindustrie is, pleit ik voor veelzijdigheid. De taak hiervoor kan bij de media liggen, maar zoals ik al in het begin van dit gesprek zei, nemen de essentiele media hedendaags een te kleine positie in. Als dat het geval is, moeten grote organisaties het goede voorbeeld geven. Maar wat hoor ik tijdens de mega-events van ID&T? Trance, helaas alleen maar cheesy stuff. Sensation zat natuurlijk logistiek sterk in elkaar, maar die muziek... (Ted steunt en kreunt)Als de dj's op Sensation de zogenaamde representanten van de Nederlandse dance zijn, zie ik de toekomst somber tegemoet. Een gemiste kans, laat meer zien dan Rank 1 en dj Jean. Daar heeft de Nederlandse dancescene toch helemaal geen boodschap aan? Heb jij DJ Roog op televisie gezien? Hoe laat draaide hij eigenlijk? Nee hoor, het leek wel een moderne versie van de E.O. Jongerendag. Dance Valley heeft het daarentegen wel goed bekeken, daar ze op hun festival meerdere genres de kans geven. Drum & bass, garage, techno, house en natuurlijk ook trance. Met hun goedgevulde avonden op Ibiza, nemen zij een belangrijke positie binnen de Europese dansindustrie in. Er zijn echter ook 'grote' individuele jongens die misbruik van hun positie maken. Neem nu een Pete Tong. Met alle respect, want hij heeft veel gedaan voor de progressie van dance in Groot-Brittannie, maar hoe je het ook wendt of keert: zijn radioshows op de BBC zijn een weerspiegeling van zijn smaak. Hetzelfde geldt in Nederland voor Eric Cross, die bij TMF de programmering voor zijn rekening neemt. Bekijk ik de dag na Dance Valley de beelden op TMF, zie ik alleen maar de Kremlin-tent, waar hij ook onderdeel van uitmaakt. Dat vind ik niet kunnen, maar het gebeurt toch!"

Siliconensletten op FFWD gaan voor de stofzuigertrance!

Trance Parade
Terwijl de Rotterdamse Dance Parade zou moeten uitblinken met vrachtwagens van alle clubs uit de Maasstad, schittert Now & Wow door afwezigheid. Niet zonder reden heeft Langenbach, net als vorig jaar, zijn handen van de parade afgehouden. "Bij dit soort evenementen kom ik er achter dat house in de loop der jaren te artificieel is geworden. Er is sprake van teveel kermis en braderie. Ik durf op de dag van de parade niet eens uit mijn raam te kijken, omdat ik bij voorbaat weet wat ik te zien krijg. Het zal wel weer uitmonden in een gigantische Trance Parade, afschuwelijk gewoon. Natuurlijk heeft Tiesto een immense stoet fans achter zijn kar aanlopen, maar dat komt door de massamedia die deze muziekstijl als het ware opdringt. Nederland is muzikaal een gevoelig land, dus wanneer zenders als TMF en 538 alleen maar Tiesto-muziek uitzenden, denkt iedereen dat er alleen maar trance is. Ik ben bang dat commerciele muziekzenders en platenmaatschappijen in de toekomst zullen bepalen wat de smaak van de gemiddelde Nederlander is. FFWD helpt daar als het ware aan mee. Ik weet dat een groot aantal clubs de programmering, de massaliteit, de muziekstijlen en het imago van FFWD niet representatief vinden voor de dancescene. Het verschijnsel dat alleen de populaire clubs en commerciele radio- en televisiestations een wagen kunnen huren voor een fors bedrag, betekent dat een nieuw creatief talent of stroming niet meer aan bod komt. De vrouwelijke bezoekers van FFWD zijn 'Siliconensletten' die voor de 'stofzuigertrance' gaan. Zelfs het traject is korter dan het politiek correctere Zomercarnaval, waar zelfs de burgermeester op het bordes van het stadhuis staat. Helaas ziet deze niet in dat dance ook een andere essentie heeft, bijvoorbeeld bezieling en creativiteit. Jonge en beginnende dansondernemers klagen vaak over de prijs van een wagen: zo tussen de 16.000 en de 20.000 gulden, exclusief dj's en figuranten. Het is te begrijpen dat er voor vernieuwers geen ruimte is op FFWD, omdat zij niet afhankelijk willen zijn van de sell-out van grote vertegenwoordigers. Waarom wordt er nooit over actuele stromingen als 2-step, nu disco, garage of neo-eclectica bericht?" (Ted lacht) Sorry dat ik weer van die moeilijke termen gebruik. Neo-eclectisme betekent meer stijlen waaruit mensen zelf hun keuzes kunnen bepalen. Bijvoorbeeld een dj die van alles door elkaar draait. Van hiphop en r&b tot Britpop en house. Niets achter elkaar, maar afgewisseld. Ik vind dat er ten aanzien van FFWD een commissie moet worden opgezet die een strenge kijk op de deelnemers heeft en selectief te werk gaat. Dus geen parade waar alle drank- en sigarettenmerken weer voorbij razen, maar creatieve karren van clubs die zich niet hoeven te verbinden aan dergelijke sponsors. Daarnaast moet de organisatie zelf tien trucks beschikbaar stellen aan mensen die de essentie van het evenement snappen en het feest kleur geven. In navolging van de afterparty van vorig jaar, heb ik na afloop van het eindfeest voor een parodie op Fast Forward gekozen, Slow Reverse genaamd. Eczema, Off Torso, Naaitown, Sukkelclub en het Dwaastheater waren allen present op een enorme catwalk van bolderkarren die dwars door Now & Wow ging. Dat is toch humor?"

Gewoon Madonna op het Schouwburgplein zetten onder leiding van het Philharmonisch orkest. Kijk, dan maak je indruk! Dan zet je een statement neer!

Rotterdam Culturele hoofdstad
Festivalletje hier, tentoonstellingen, theaters en kunstexposities daar, Rotterdam is dit jaar samen met Porto Culturele hoofdstad van Europa. Getuige het ruime muzikale aanbod hebben we niets te klagen, of heeft Ted daar een andere mening over? "Rotterdam Culturele hoofdstad 2001 is cultureel veel te correct, en dan doel ik vooral op de slechte programmering. Er wordt ongetwijfeld voldoende georganiseerd, maar de verkeerde initiatieven overheersen. Er worden organisaties gesubsidieerd die totaal geen affiniteit met het organiseren van een feest hebben. Daarnaast zijn veelbelovende plannen simpelweg afgeblazen, omdat men het nut er niet van in zag. Het plan van Ronald Molendijk om samen met het Philharmonisch Orkest een aantal concerten in de Schouwburg te geven, zijn gewoon genegeerd. Dan denk ik: dat is een gemiste kans! Met zoveel subsidies die Rotterdam zijn toebedeeld moet je top-acts kunnen boeken, een aantal publiekstrekkers binnenhalen. Gewoon Madonna op het Schouwburgplein zetten, ook onder leiding van het Philharmonisch orkest. Kijk, dan maak je indruk! Dan zet je een statement neer! Als je dan mensen hoort over het grote aantal bezoekers tot nu toe, durf ik te wedden dat ze niet eens komen vanwege Rotterdam 2001. Nee hoor, die komen vanwege Rotterdam over het algemeen, en als er dan niets indrukwekkends op touw is gezet, moeten we ons diep schamen! Natuurlijk is het een zeer goede zet van de politiek geweest om een dergelijk initiatief naar onze stad te halen, maar uiteindelijk hebben de verkeerde mensen met de verkeerde smaak de kans gekregen om de boel te profileren. En dat is doodzonde!"

We verlaten ons oude nest met veel pijn in het hart, laat dat duidelijk zijn!

De toekomst van Now & Wow
Helaas, aan al het goede komt een eind, zo ook aan de (nu al) vertrouwde loods op de LIoyd Pier. Now & Wow gaat definitief verhuizen naar de Van Nelle fabriek in het westen van Rotterdam. Dankzij de geplande nieuwbouw, moeten Ted en consorten hun biezen pakken, maar desondanks zien ze de toekomst positief tegemoet. "In december moeten wij helaas onze vertrouwde warehouse aan de St. Jobsveen verlaten, om in maart 2002 naar de Van Nelle fabriek te verhuizen. Die overbruggingsperiode van drie maanden zijn onafwendbaar. Langer in onze oude locatie kunnen we niet blijven en er moet bovendien nog van alles in de Van Nelle fabriek gebeuren. We gaan er uiteraard pas in als het pand volledig aan onze eisen voldoet. De belangrijkste faciliteit in zo'n monumentaal pand is natuurlijk de veiligheid. Naast een aantal kleine aanpassingen aan de structuur van het gebouw, zullen er extra veiligheidsdeuren in worden gebouwd. Het aantrekkelijke van deze nieuwe locatie is dat het een gebouw met enige status betreft. Van Nelle is een Unesco-wereldmonument van de architecten Brinkman en van der Vlugt. Zij zijn dezelfde architecten van de aankomst- en vertrekhallen van de Holland Amerika Lijn, waar ik vroeger mijn MTC-party's gaf. Dat maakt het vertrouwelijk. Er kunnen ruim 5000 mensen in, dat zijn er dik 1500 meer dan nu het geval is. Eigenlijk vind ik 3000 mensen op een zelfde party de absolute limit, daarom zullen we het gebouw gaan onderverdelen en wellicht verscheidene thema's op touw zetten. Bijvoorbeeld Speedfreax en een MTC Party op hetzelfde tijdstip, om zo de intimiteit te behouden. Tot nu toe zullen al onze avonden een plekje krijgen. Op de eerste zaterdag van de maand blijft Speedfreax waarschijnlijk zijn avond behouden en de Bimbo Nights zullen terugkeren. Ook blijven de Now & Wow avonden en Awakenings in Rotterdam. Alleen Awakenings trekt 5000 bezoekers, dus voor Rocco is het perfect! Ik ben met hem aan het overleggen om elke vierde zaterdag in de maand een Awakenings plaats te laten vinden. Rotterdam is toch ook een technostad. Er zijn dus plannen genoeg. Laten we eerst maar eens wachten op de laatste aanpassingen aan het gebouw, voordat ze gerealiseerd kunnen worden. Helaas zijn die aanpassingen wel voor eigen rekening, want het is een particulier initiatief. Het enige waarmee de gemeente Rotterdam ons kan helpen, is een versnelling van alle procedures, met als belangrijkste de uitgifte van alle vergunningen. Er moet een zogenaamde 'Artikel 19 Procedure' worden gevoerd, hetgeen een wijziging van het bestemmingsplan inhoudt. Als dat allemaal rond is, zitten we al in maart. Pas dan kunnen we beginnen. Desalniettemin verlaten we ons oude nest met veel pijn in het hart, laat dat duidelijk zijn!"

Om negen uur tijd voor klassiek en om tien uur theater. Twaalf uur technotijd, en rond de klok van drie in de morgen loungen met yoghurt.

Veranderingen in de jeugdcultuur
De feesten van Ted Langenbach hebben ook een opvoedend karakter. Zo probeert hij met een artistieke nadruk op theater en toneel, jongeren de musea en schouwburgen in te lokken. "Jongeren kijken meer televisie en surfen frequent op het internet, zodat ze geen kranten meer lezen", alarmeert ted. "De Schouwburgen lopen leeg, toneel wordt minder bezocht en de interesses in musea vervagen. Er zullen echter veranderingen komen, waardoor deze behoeften weer zullen toenemen. In deze zogenaamde zap-cultuur, waarin mensen gemakkelijk via de computer keuzes kunnen maken, is het zaak om alles in een grote doos aan te bieden. Dat wil zeggen alles bij elkaar voegen en het zodoende toegankelijker maken, eerder bereikbaar. In die hokjescultuur zal alles een plekje krijgen. Om negen uur is het tijd voor klassiek en om tien uur theater. Twaalf uur technotijd, en rond de klok van drie in de morgen gaan we loungen met yoghurt. Hokjes. Alles gepropt in een gepland tijdschema. Ik praat zelfs al met de directeur van de Schouwburg over een goed plan om jong publiek te trekken aldaar. Op dit moment zijn er maar weinig mensen die naar een voorstelling gaan en tevens het nachtleven opzoeken. Dat wil ik veranderen. Die Schouwburg moet aantrekkelijk gemaakt worden voor een minder conservatief publiek. Mensen moeten na de voorstelling allemaal een kaartje krijgen voor Now & Wow. Het zou toch prachtig zijn om de culturele interesse van de jeugd op deze manier op te wekken? Opvoeden noem ik dat! Koppelingen leggen binnen de 24-uurs economie, waaraan alle culturele instanties dienen mee te werken. Of je nu een hotel runt of een club, dat maakt niets uit. Mensen die een weekend weg gaan, moeten de mogelijkheid krijgen om een theater te pikken, musea te bezoeken en de nacht te eindigen in een club. En dat doen ze ook, maar je moet ze wel sturen!"

Nederland gaat ten onder aan de treurnis van de vanzelfsprekendheid. Het bezitten van een koopwoning, je op zondag helemaal de pleuris vervelen met je kind in Dudok... Gatver!

De persoonlijkheid
Ted groeide op in Spangen, vlakbij Het Kasteel van Sparta. Zijn vader dronk zich al op vrij jonge leeftijd kapot en ook voor zijn moeder was een niet al te lang leven beschoren. Daardoor leerde de rebelse tiener al vroeg in zijn leven op eigen benen te staan. Van jongs af aan zette Tedje zich af tegen alles wat normaal is. Hij luisterde naar eigenzinnige artiesten als David Bowie, Sly & Robbie en Iggy Pop, terwijl de rest van zijn klas neuriede op de laatste pophits van toen. Ted kocht obscure punkplaten, liep kunstgaleries af, bezocht theatervoorstellingen en duistere Italiaanse films, hij was toen een jaar of vijftien. "Ik probeerde me toen al af te zetten van de rest. Er was geen school waar ik te eigenwijs voor was. Een educatie waar ik me later nog het meest kon vinden, was de Kunstacademie op de Blaak. Die opleiding kon ik aardig combineren met mijn optredens in een punkbandje en het maken van muziek. MTC was in eerste instantie een dansproject. Ik bracht platen uit op Hotsound, waarvan het nummer 'Check Your Soul' onder mijn S Xpress-pseudoniem het meest tot de verbeelding zal spreken. We zaten toen in de Summer Of love van '88 en ik begon mijn eigen feestjes te geven." Ted maakte zich toen al onsterfelijk met zijn grappige thema's en dito kledingvoorschriften. Vrijwel altijd werd de nadruk op seks gelegd, voor Ted de ultieme wijze om zijn seksuele gedrag aan de buitenwereld te tonen. "Ik ben een echte vrouwenliefhebber, maar veel mensen denken dat ik homoseksueel ben. Dat kan ik goed begrijpen, want ik heb een fascinatie voor mensen die zowel mannelijke als vrouwelijke eigenschappen bezitten. Iemand als David Bowie vind ik bijzonder boeiend. Veelzijdige mensen met antidisciplinair gedrag fascineren mij, maar daarmee zeg ik niet dat ik biseksueel ben." In ieder geval wel ontzettend mediageil? "Welnee, anders zou ik allang in allerlei quizzen en soaps hebben gespeeld? Ik kies de media ook uit, want er moet een bepaalde kwaliteit naar voren komen. Communiceren is nu eenmaal belangrijk. Ik zou zo Top-Pop doen, maar geen foute RTL4 quiz." Kwaliteit is erg belangrijk voor de Rotterdammer, anders had hij waarschijnlijk nooit de Laurenspenning voor zijn verdiensten in het Rotterdamse nachtleven in ontvangst mogen nemen. Of verscheidene Dance Awards voor de beste club van Nederland. Ted geniet van het succes van de laatste jaren, maar blijft zoals hij zelf beweert 'down to earth' en zal nooit naast zijn schoenen gaan lopen. "Ik rijd niet voor niets op een oude fiets door de stad. Ik verdien geld zat, maar je zult mij nooit in een Porsche voorbij zien scheuren. Ik geniet op mijn manier. Ik bekijk interessante films, bezoek frequent een theater en sport veel. Ik houd trouwens ook niet van traditionele relaties. Ik heb een mooie vriendin, maar we laten elkaar vrij, omdat we een gruwelijke hekel hebben aan alle vormen van traditie. Monogamie bestaat niet. Of het nu om Willem Alexander gaat of de Paus; het bestaat gewoon niet! Zeker niet in je hoofd. Ieder mens heeft fantasieen over anderen. Nederland gaat ten onder aan de treurnis van de vanzelfsprekendheid. Het bezitten van een koopwoning, je op zondag helemaal de pleuris vervelen met je kind in Dudok... Gatver! Dan heb je een kind, een vaste baan, een koophuis, en wat dan? Dat kan nooit de essentie zijn van een gelukkig leven. Uitdagingen, prikkelingen aanvaarden en aangaan, daar draait het leven om. Er zijn op deze wereld al zat kuddedieren. Distantieer jezelf van hen en doe maar eens gek, normale mensen zijn er genoeg!"

De nieuwe Now & Wow verzamelaar, gemixt en samengesteld door Benny Rodrigues en Joost van Bellen ligt vanaf 10 november in de winkel