Amsterdam Fashion Week | Dorhout Mees

Vandaag is alweer de laatste dag van Amsterdam Fashion Week en hier dan ook ons laatste report. Afgelopen zondag waren wij niet alleen bij Tony Cohen aanwezig, maar ook bij de show van Dorhout Mees. Voor ons nog aardig onbekend, maar voor menig modepubliek al eentje om in de gaten te houden. Dat deze show bijzonder zou worden hadden wij van te voren niet bedacht, maar Dorhout verraste ons.

De show begon niet meteen met de catwalk-parade maar met een film welke op twee grote schermen werd getoond. In de film zag je dromerige modellen in een witte ruimte, allen in creaties van Dorhout Mees. De achtergrondmuziek bij deze film, en later ook bij de show, bestond uit vogelgezang gemixt met duistere maar rustige tonen en gefluister in een andere (Franse?) taal. Na het filmpje werden de lichten gericht op de catwalk en liep het eerste model rustig de catwalk over waarna de anderen volgden.

De creaties van Dorhout Mees riepen meteen, net als de muziek, een romantisch maar ook mysterieus gevoel op. Qua kleuren werden witte, grijze, zwarte en roze tinten gebruikt en veel zijde-achtige stoffen gebruikt. Het aparte aan Dorhout Mees haar collectie was het feit dat ze de modellen echt een soort van had 'ingepakt'. Het lijfje van de jurken en tops zat strak om het lichaam, maar de rest van de stof vormde een rechthoekig of vierkant geheel. Misschien klinkt dit alsnog heel vaag, maar om het echt te begrijpen moet je de beelden zien!

Zie hieronder een fotoverslag van de show:

Foto's  ©Jet Braas