Feed Me - 'Calamari Tuesday'

Calamari Tuesday is het tweede album wat de Britse artiest Feed Me, in het dagelijks leven beter bekend als Jon Googh, uitbrengt. Met het album laat hij zien dat hij van velen markten thuis is want de muziek loopt uiteen van trap, dubstep, electronica en electro-house. Ook heeft hij in het verleden met artiesten als Kill The Noise samengewerkt en platen uitgebracht op de labels van Deadmau5 en Skrillex. Inmiddels heeft Jon ook zijn eigen label opgezet Sotto Voce waarop Calamari Tuesday de eerste release is.

Opener 'Orion' begint erg rustig en is bombastisch. Vele lagen electronische geluiden zorgen voor een subtiele opbouw totdat deze wordt voortgezet in een meer agressieve electro-house opbouw met percussie. De drop bestaat uit een zware bass waar later lichte invloeden van dubstep te horen zijn. Denk hierbij aan een wobble. Het nummer lijkt vervolgens een nieuwe opbouw te krijgen in plaats van dat het langzaam afbouwt. Deze nieuwe opbouw eindigt in een anti-climax. Een lekker begin van een plaat in ieder geval.

In 'Death By Robot' zijn ook veel dubstep invloeden terug te horen. Het tempo van de track wisselt tussen de dubstep en electro standaard, van langzaam tot, tja, minder langzaam dus. Een mechanisch klinkende stem, erg Daft Punk-achtig, overheerst in de breaks.

Sommige tracks, zoals 'Lonely Mountain', bevatten een element van progressive house. Het nummer start heel euforisch maar later in het nummer komen er wel weer wat rauwere electro sounds bij. De drop bestaat daarbij nauwelijks uit melodie, maar juist uit electro-gitaren en een kenmerkende knallende snaredrum. Later in het nummer speelt Feed Me opnieuw met het tempo van de muziek. De break bestaat uit een dubstep-tempo dat gevuld wordt met de melodie die eerder in het nummer te horen is. Dit klinkt vet en laat zien dat Feed Me precies weet wat 'ie doet met zijn muziek.

Het maken van sommige nummers is soms behoorlijk snel gegaan in vergelijking met andere tracks. Zo deed hij over 'Rat Trap' enkele uren terwijl hij aan tracks zoals 'Lonely Mountain' al in 2011 was begonnen. Dit doet echter niets af van de kwaliteit want ook 'Rap Trap' is een heerlijke track. Hierin laat Feed Me horen dat hij ook makkelijk een goede trap-track in elkaar kan zetten.

'Love Is All I Got' is een opvallend nummer. De track start met een paar akkoorden van een piano waarna er een lekkere beat inkomt. De pop-achtige vocal is meeslepend en wordt uitgevoerd door de leden van danceband Crystal Fighters. Tel daarbij een basloopje en een luchtige melodie op die samen weer opbouwen naar een electro-drop, en je hebt een weirde combi van elementen die gek genoeg zeer goed werkt. Ook wanneer de drop (weer) dankbaar gebruik maakt van dubstep-elementen.

Met deze grote verscheidenheid aan tracks en muziekstijlen bewijst Feed Me een getalenteerde producer te zijn. Samenwerken met vocalisten is voor de Brit ook geen probleem, zo blijkt uit tracks zoals 'Ebb & Flow, 'Ophelia' en 'Love Is All I Got'. Calimari Tuesday is een erg origineel album met veel afwisseling en heeft hierdoor voor iedereen wat te bieden. Wat ons betreft een echte aanrader die daarbij in verschillende situaties tot zijn recht komt. Rustige nummers voor op de zondagochtend en harde, rauwe electro-tracks voor op de vrijdagavond, Feed Me geeft jou al deze opties op één cd.