#FlashbackFriday: het genie Rollo

We gaan vandaag ruim twintig jaar terug in de tijd. De tijd dat een bleke Brit een trits club-, house- en top 40-hits scoorde die nu als klassiekers mogen worden gezien.

Die Brit heet Rowland Constantine O'Malley Armstrong, 'Rollo' voor vrienden en intimi. Zijn zus kennen we als 'Dido', die begin deze eeuw enkele enorme hits scoorde met koffietent-muziek en natuurlijk 'Stan', samen met Eminem.

Rollo is het muzikale genie achter Faithless. De house-act die vanaf midden jaren negentig enkele gigantische hits scoorde (God is a DJ, Salva Mea, Insomnia), alle festivals afschuimde en inmiddels weer aan een zoveelste comeback bezig is.

Club iT

Maar dat Faithless laten we even voor wat het is. Want nog voor de samenwerking met Sister Bliss en Maxi Jazz produceerde Rollo twee iconische househits, beiden herkenbaar aan het pompende geluid, geile elektronische orgelmotieven en zwarte damesvocalen – lievelingen van het iT-publiek (een legendarische club in Amsterdam, jongelui!) en ver daarbuiten.

In 1992 was de Engelsman medeverantwoordelijk voor 'Don't you want me' onder de naam Felix. Een simpele, minimalistische track met vrouwenvocalen en een opbouwende, stuwende beat, klinkend als een combinatie van een heipaal en een mechanisch kerkorgel. In de 25 jaar erna is het nummer vele malen gesampled, onder meer in de Snoop Dogg/David Guetta-hit 'Sweat (Wet)' uit 2011.

Nichten en drag queens

Een iets minder grote hit, maar niet minder legendarisch is 'Hold That Sucker Down' (1994) onder de naam The O.T. Quartet – net als de Felix-track verschenen op Rollo's eigen Cheeky-label. In dit nummer zijn nog meer pompende baslijnen en een hysterische soulstrot ter vollediging. De begeleidende videoclip was helemaal trés iT, lees: grote, zwarte diva plus extatisch dansende nichten en drag queens.

Tegenwoordig houdt Rollo zich iets meer op de achtergrond qua releases. Met de nieuwe Faithless-optredens tijdens het komende festivalseizoen heeft de Brit weinig meer te maken. Wij moeten het dus doen met de classics en dat is geen straf…