DJ’s Kicks!

Intro: Op het illustere !K7-label verschenen onlangs, kort na elkaar, twee mixen van twee al net zulke illustere labelbazen. Hoewel de twee mixen dag en nacht van elkaar verschillen, hebben ze 1 gemene deler: housemuziek - tegenwoordig net zo breed als het eerste stuk van de nieuwe A2-snelweg.  

Genre: Techno, noise, kraut, dubstep, grime, uk-funk etc.

Bijzonderheden: James Holden kwam er in 2006 al mee op de proppen; de grenzen zoeken op zijn label Border Community. Hoewel er qua releases sindsdien vooral veel stilte was, krijgen we nu dus de volle laag. Van ongrijpbare, sfeervolle tripplaten tot chaotisch klinkende elektronische bomtapijten. James zoekt de grenzen van nog genietbare, maar soms wat verontrustende elektronische dansmuziek op. Soms pakt dat lekker uit, zoals op de tracks van Mogwai en Mit. Soms ligt chaos echt in het verschiet, zoals bij Didier Paquette's overdonderende Arwen, Mamarie.

Waar James af en toe zijn drumcomputer vergeet aan te zetten, lijkt Kode 9 juist de uitknop ervan verwijderd te hebben. In een razend tempo jaagt hij er meer dan 30 tracks langs. De Hyperdub-baas breekt een lans voor praktisch alle Uk-underground stromingen die je zo gauw even te binnen schieten. Rode draad: zwaar aangezette baslijnen en ratelende drums. Van dubstep, via Uk-funky naar grime, alles rammelt er heftig op los.        

Hoogtepunt: Hoewel heel verschillend, maken beide mixen duidelijk dat de grenzen van het housegenre, anno 2010, dusdanig zijn opgerekt dat we niet bang hoeven te zijn dat we binnenkort verkrampt in een hokje worden geduwd.

Dieptepunt: Geen van beide mixen luisteren echt lekker weg. De noise bij Holden en de overkill aan beats bij Kode 9 willen ook wel eens irriteren.      

Twijfelgeval, aanrader of bagger? Wel twee aanraders als je je horizon wilt verbreden.

Oordeel zelf: Luisteren naar James Holden & Kode 9

Luister ook eens naar: de sublieme editie van Henrik Schwarz en vele andere afleveringen.

DJ Kicks