Various - The Trip created by Saint Etienne (Family)

And it is a trip

Intro: Het Britse trio Saint Etienne, bestaande uit de songwriters en muzikanten Bob Stanley en Pete Wiggs en zangeres Sarah Cracknell, verweeft op hun albums op vernuftige wijze sixties pop en soul samen met de dansritmes en productietechnieken uit de Engelse post-acid-house periode. Een link naar bijvoorbeeld Goldfrapp ligt voor de hand, al neigt Saint Etienne meer naar Brit-pop en wordt strakker vastgehouden aan het drie minuten liedjesconcept. Voor The Trip mocht het drietal hun favoriete en invloedrijke plaatjes bij elkaar zoeken. Al lijkt het gaandeweg deze behoorlijke vreemde trip wel alsof Saint Etienne de selectie aan Quentin Tarantino heeft overgelaten.

Tekst: Nico

Genre: Easy Listening, Northern Soul, Hippie Folk, 60s/70s film soundtracks, disco, rare grooves, obscure 60s UK Pop...
Bijzonderheden: Saint Etienne mag laten horen waar het de mosterd vandaan haalde en schroomt niet om er maar liefst 48 nummers tegenaan te gooien om ons dat duidelijk te maken. De eerste keer dat ik aan de lange zit begon was ik er al snel van overtuigd dat ik deze Trip aan love2party voorbij kon laten gaan. Behoorlijk weirde songs van dik twee, drie minuten met psychedelische gitaartjes, achtergrondkoortjes, trompetgeschal en vocalen, vooral veel vocalen. Of ineens een oude commercial voor Radio Noordzee Internationaal, "Dit is Driemaster"? Op The Trip kan het allemaal. Saint Etienne duikt diep de sixties en seventies in, en als er al een bekende naam voorbij komt, ze zijn er zeker wel, Serge Gainsbourg, Gwen McCrae, Marvin Gaye, The Supremes, Mamas and Papas, The Isley Brothers etc., dan blijkt vaak dat de keuze op een volstrekt onbekende plaat is gevallen. Maar na herhaaldelijke luistersessies vallen de aanknopingspunten langzaam op hun plek en wordt de bonte verzameling van rare grooves, urban classics, northern soul en psychedelische sixties pop steeds meer een geheel. Saint Etienne lijkt in dezelfde bakken te hebben staan graaien als Quentin Tarantino voor zijn films doet. Zeker als je na de nog redelijk toegankelijke eerste cd, die gevuld is met obscure discofunk en soul tracks, terecht komt in de steeds dieper gaande sixties en seventies trip op cd2 die zich ontwikkelt als de ideale Tarantino soundtrack. De beelden komen dan vanzelf.
Hoogtepunt: John & Beverly Martin - Auntie Aviator
Dieptepunt: Met een scheutje azijn zijn er echt wel minder aansprekende nummers te vinden. Maar als geheel, nee.
Twijfelgeval, aanrader of bagger? Aanrader. Rook er een blowtje bij en speel Pulp Fiction voor de zoveelste keer af op je home cinema set. Zeg alleen niet dat we je niet gewaarschuwd hebben.
Als je dit goed vindt, luister dan ook eens naar: de platenkast van Quentin Tarantino of check de site van Family Recordings voor meer van dit soort obscure verzamelaars.
Oordeel: 8

Meer info: The Trip