Blue Note Trip - Goin' Down Getting' Up (Blue Note)

'The Finest Jazz since 1939'

Intro: Naast een muzikaal archief om de rillingen van te krijgen, beweegt Blue Note zich steeds meer in de moderne dancewereld en haalde tot ieders stomme verbazing enkele jaren geleden zelfs Fransman Saint Germain bij F Communications vandaan. De jazzpuristen gruwelden alleen al van de gedachte dat een samplefreak met z'n grijpgrage vingers aan het heilige materiaal mocht komen. En oh, wat zullen ze gesteund en gekreund hebben toen eerder dit jaar de creme de la creme uit de broken beats scene werd uitgenodigd om authentieke Blue Note's om te bouwen voor Blue Note Revisited. Maar de puristen moeten niet zo zeiken, het label rechtvaardigt niet voor niets al sinds 1939 zijn bestaan. Zoiets heet met de tijd meegaan. Of overleven.

Tekst: Nico
Foto's: Blue Note

Genre: Easy Listening Jazz
Bijzonderheden: Reken er maar op dat diezelfde puristen niet minder gruwelen bij de gedachte dat de schatkamers opgingen voor de Amsterdamse DJ Maestro, die de tot heilig verklaarde jazz in de blender mocht gooien. Onder de noemer 'Blue Note Trip' mocht Maestro zijn gretige vingers over alle nummers laten gaan er een dubbelaar mee vol mixen. Het eerste deel kreeg de titel 'Saturday Night, Sunday Morning' en jawel, half juni bleek dat er in ons kikkerlandje alleen al 15.000 exemplaren van waren verkocht. Een gouden plaat was het resultaat. En iets wat lekker smaakt (eeehh, en lekker verkoopt) krijgt een vervolg. Dus na het tweede deel, 'Sunset, Sunrise' ligt al weer het derde deel in de winkel, met dezelfde, andere titel, 'Goin Down, Gettin' Up'. Opnieuw met DJ Maestro aan de decks. En opnieuw gunt hij ons stervelingen een blik op het onsterfelijke materiaal van het legendarische label.

15.000 exemplaren van het eerste deel

De oudste stamt uit 1960, 'Dat Dere' van Art Blakey en de jongste is er eentje uit 2003 van Sidewinder, waarmee de eerste cd opent. En daartussen dus volop glimmend koper, piano, staande bas, sissende hi-hats en schijnbaar losse polsritmes. Traditional jazz, hier en daar met een behoorlijke funky inslag, aan elkaar gemixt, geknipt en geplakt met hier en daar wat voorzichtige scratches. Over de muziek niks dan goed. En het hele concept van zaterdagavond, zondagmorgen, sunset, sunrise of goin' down en gettin' up zal me echt een rotzorg zijn. 31 geweldige tracks, lekker achter elkaar geplakt. Begin je ook al te kreunen en steunen als de pitch wordt gebruikt om de mix net even wat lekkerder te laten lopen, ren hier dan snel voorbij en beperk je tot de originele tracks en albums. Verklaar je niet zo snel iets heilig, schaf deze cd dan snel aan en geniet gewoon. Niks meer, niks minder.
Hoogtepunt: Genoeg
Dieptepunt: dieptepunt nee, maar Foxy 'Madamoiselle' valt net buiten de boot.
Twijfelgeval, aanrader of bagger? Aanrader
Als je dit goed vindt luister dan ook eens naar: Het ligt voor de hand; Saturday Night, Sunday Morning of Sunset, Sunrise. Of ga een stuk puurder en schaf Deelder Draait en Deelder Draait Door aan. Succes gegarandeerd.
Oordeel: 7.5

Meer info en luisteren naar: Blue Note

Love2Party Essentials:
Blue Note Revisited
Deelder Draait
Deelder Draait Door