Oxia - 24 Heures (Goodlife)

Gevarieerde technoplaat

Intro: De Franse dj en producer Oxia, aka Olivier Raymond richtte in 1995 samen met Kiko, tegenwoordig zijn muzikale partner in Phunky Data, het label Ozone Records op. In 1998 gevolgd door het aansprekende Franse techno en electrolabel Goodlife Records dat hij samen met The Hacker en Alexandre Reynaud oprichtte. Het is Goodlife waarop Oxia debuteert met zijn eerste artiestenalbum en al zal de Fransman er niet de originaliteitprijs mee winnen, 24 Heures bevat emotie en is rijk aan sfeer en weet als compleet album te overtuigen.

Tekst: Nico

Genre: Techno, electro
Bijzonderheden: Mijn Frans is belabberd, ik zou graag weten wat de dame ons in het wat grimmige, beatloze intro 'Premiere Heure' te vertellen heeft. Niet dus. Gelijk maar door naar 'Le Temps', de eerste "echte" track van het debuutalbum van Oxia. En de Kraftwerk-achtige vocodervocalen en electroritmes laten geen twijfel over de invloeden van Oxia bestaan. Dit is Kraftwerk op z'n Frans, iets meer eighties dan Kraftwerk zelf dus. Denk verder aan: Jeff Mills, Depeche Mode, Afrika Bambaata, Basic Channel, Italodisco, Carl Craig en Laurent Garnier en je krijgt een idee waar Oxia de mosterd vandaan heeft gehaald. En vooral ook waar hij het op smeert. Zo ligt de derde track, 'Reflexion' in de lijn van Funk d'Void's 'Diabla', energieke, sfeervolle house met veel nadruk op de strings, zoals we die kennen uit Detroit. Met 'Intuiton' dalen we af naar de befaamde Basic Channel studio's in Berlijn, voor dat karakteristieke hypnotiserende dub techno geluid. En eerlijk is eerlijk, Oxia heeft het kunstje goed begrepen, al zou iets meer geduld in de opbouw tot een nog mooier resultaat hebben geleid. 'TNN' is sfeervolle downtempo Detroit techno. En ineens is daar 'Flashback'. Stampende en dampende beats vanaf de eerste seconde, zuigende "Donna Summer-baslijnen", snerpende synths, acidbassen en een constant beukend ritme. Een wat al te bezwerende break is gelukkig van korte duur. Dit is lekker. Afrika Bambaata & The Soul Sonic Force komen we nog net niet tegen op de geslaagde 'Planet Rock' cloon 'Never Forget'. Al tilt Oxia ook dit wat verder de jaren tachtig in, meer richting wave. Is ook lekker. De dansvloer wordt weer opgezocht met de melodieuze techno van 'Hasard', chillen is het met de stemmige downtempo electronica van 'Different Way', meer electro en synthwave op '6 For 1', Underworld is overduidelijk aanwezig in 'The Night' en de re-work van klassieker 'House Nation zien we maar als een aardige bonus. Geen al te verheffend, maar wel erg lekker album. Oxia heeft mij overtuigd.
Hoogtepunt: 'Intuition' en 'The Night'
Dieptepunt: nee
Twijfelgeval, aanrader of bagger? Aanrader.
Als je dit goed vindt luister dan ook eens naar: Jeff Mills
Oordeel: 8-

Meer info: Goodlife