London Elektricity - Billion Dollar Gravy (Hospital)

"Dance to the beat of a different drum"

"drum n bass is set to enjoy it's second summer of love, and this album will surely be it's soundtrack," schreef het Engelse magazine Muzik, en bombardeerde Billion Dollar Gravy tot album van de maand. Een aanbeveling die het Hospital Records maar al te graag op het hoesje plaatste. Nou is de Engelse pers niet vies van een hype, dus met enig wantrouwen begon ik het aan het drum n bass avontuur van London Elektricity. Maar ja, als al bij de tweede track het kippenvel op je armen staat, Robert Owens de sterren van de hemel zingt, The Jungle Drummer zich een breuk tikt op zijn drums, de prachtige strings oorstrelend zijn en de ritmes aanzetten tot beweging, rest maar een conclusie; ja, Billion Dollar Grave is inderdaad pure dancefloor soul at 170 bpm!

Tekst: Nico

Hospital Records eigenaren Tony Colman en Chris Coss richtten in 1996 hun label op en brachten als duo vanaf dat moment talloze 12-inches uit, in 1999 gevolgd door het enthousiast ontvangen debuutalbum Pull The Plug. Met het aantrekken van steeds meer talenten voor het label, waaronder Landslide, High Contrast, Nu:Tone, Cyantific en Phuturistix, en met het toenemende succes van de releases en de verschillende compilaties, namen de managementtaken van de eigenaren meer en meer van hun tijd in beslag. In 2002 besloot Chris Coss zich dan ook volledig op het managen van het label te gaan richten en werd London Elektricity een soloproject van Tony Colman, altijd al de muzikaalste van de twee. Geen verkeerde beslissing, afgaande op de hoge kwaliteit van Billion Dollar Gravy.

Luisteren naar: Billion Dollar Grave

Na Goldie's Innercity Life en Roni Size's New Forms zou Billion Dollar Grave van London Elektricity wel eens het derde album in de geschiedenis van het genre kunnen worden dat drum n bass voor bepaalde tijd uit de ondergrond weet te trekken. Het is pure drum n bass, laat daar geen enkel misverstand over bestaan. Alleen dan zonder die voor velen zo afstotende, beestachtig grommende en vervormende bassen en sinistere geluidsconstructies. In plaats daarvan luchtig roffelende ritmes, oorstrelende strings, prachtige synths, zweverige soundscapes en erg prettige vocalen, want dat kun je met gerust hart overlaten aan veteraan Robert Owens en Liane Carrol, die zingt, roept, kreunt, steunt en schreeuwt alsof het soms uit haar tenen vandaan moet komen.

Vier van de elf tracks zijn echte songs, met kop, staart en refrein. Twee ervan, het soepel tikkende, sfeervolle en behoorlijk soulvolle 'Different Drum en het iets steviger stappende en minstens zo soulvolle 'My Dreams' vormen de speeltuin waarin Robert Owens zich naar hartelust mag uitleven. De andere twee; het meer melancholieke 'Main Ingredient' en het zich een heel stuk trager voortslepende 'Born 2 Synthesise' zijn voor rekening van Liane Carrol. Op de overige tracks wordt soms lekker uitgehaald, geschreeuwd, gesteund en gekreund maar daarop is de hoofdrol toch vooral weggelegd voor het aanstekelijk swingende muzikale gedachtegoed van Tony Colman. Behoorlijk swingend zelf, of zoals Robert Owens stelt: "Now i'm out of time, i've got 2 run, I'm gonna dance to the beat of a different drum."

Meer info: Hospital Records