Melon Fruit 2 / Burdy - 42

Twee releases uit Oostenrijk, het land waaruit we de afgelopen jaren toch al heel wat mooie downtempo dingen tegemoet mochten zien. Maar niet alles blijkt de moeite waard te zijn. De verzamelaar Melon Fruit 2 bijvoorbeeld. Een niet al te inspirerende en prikkelende verzamelaar. In de overvolle compilatiebakken moet je van goede huize komen om nog indruk te maken. De samenstellers van Melon Fruit 2 weten niet te overtuigen. Andrew Burdall aka Burdy doet dat daarentegen wel met zijn debuutalbum 42.

Tekst:Robert Jan

Melon Fruit 2 (Musicpark)
Van het Oostenrijkse label Musicpark komt Melon Fruit 2. Was in de fruitserie eerder de 'Lemon' aan de beurt, nu is het de 'melon.' Het album is een mix geworden van dub, ska, electronica, jazz en andere stijlen. Echter niet alles past even goed bij elkaar.

Say Hello van de Fins/Turkse producer is een ietwat dwang-neurotisch nummer met verschrikkelijk irritante vocalen. De uit Bradford afkomstige Rootsman heeft in het verleden wel eens opgetreden naast The Orb's Dr. Alex Paterson. Erg veel nieuwe inspiratie heeft de Rootsman hier niet aan overgehouden. Zijn Destiny lijkt dan ook verdacht veel op The Orb's Perpetual Dawn.
Ook verdere nummers kunnen weinig boeien. Schon & Soma's Time for Music is een van de weinige uitschieters op dit album. Een nummer met minimale geluiden, lome beats en wat samples. Ook de labeloprichters zelf kunnen weinig boeien. Litwinenko's Traumschiff verandert daar niets aan. Alles is vrij voorspelbaar en niet echt origineel.

Het meest boeiende nummer van het album wordt geleverd door Tetris. Deze naar het beroemde spelletje vernoemde groep bestaat uit de Russen Vlad Lozinsky en Pavel Hotin. Hotin heeft eerder ooit met ambient pionier Brian Eno samen gewerkt. Hun nummer I've said klinkt heerlijk zweverig met een aanstekelijke melodie. Maar of dat genoeg is om deze verzamelaar te redden?

Tracklisting: 01 Khan: Say Hello 02 The Rootsman: Destiny (Remix by Rasboras Inc) 03 Hey: Un sourir en Rassain 04 Marc Ashmann: Habana Dub Club 05 Bridgechild: My cliche 06 Schon & Soma: Time for Music 07 Hamid Baroudi: Caravan to Baghdad (Sodi mix) 08 Mikael Delta: Diving 09 Rhythm & Sound: King in my Empire (Burial mix) 10 Litwinenko: Traumschiff 11 Martinek & C-Deluxe feat Norma: Sunset Down Town 12 Ian Simmonds: Swinging Millie (Shop Shop remix) 13 Guardner: Low Summer Frequencies 14 Tetris: I've Said 15 Charles Schillings: Tengo Nada

Meer info: Musicpark

Burdy - 42 (Sunshine)
Eveneens op een Oostenrijks label vinden we het debuutalbum van Andrew Burdall. Burdall begon zijn carriere in 1993 toen hij resident dj werd in The Room club in Hull. Sinds eind 94 produceert hij ook samen met collega Mark Blissenden onder de naam Baby Mammoth.

Lag in het begin van zijn loopbaan de nadruk vooral op house, tegenwoordig draait DJ Burdy meer hiphop, broken beats, nu jazz en techno. Na acht albums met Blissenden onder de naam Baby Mammoth is de tijd nu dan rijp voor zijn solo debuutalbum. De keuze van het label lijkt verassend aangezien de platen en remixen van Baby Mammoth uitkwamen op meer bekende labels als Pork Recordings, G-Stone en Giant Step.
Voor zijn debuutalbum gebruikt Burdy vrijwel alle stijlen die hem in de loop der jaren beinvloed hebben. De nadruk ligt op zijn roots uit de hiphop en house, maar verder komt er van alles voorbij. Uptempo, downtempo, nu jazz, dub, een vleugje ambient, en hier en daar een snufje techno.



Opener van het album is Doobie Dada. Dit nummer is eerder dit jaar ook als single uitgebracht met onder meer remixen van Solid Doctor (Fila Brazilia). Doobie Dada is een zweverig downtempo nummer geworden met klassieke hiphop beats. De hiphop beats komen we veel tegen op dit album. Zo ook in het meer dwingende Marco Rico en Influenzational. Ondanks de soms grote verscheidenheid past alles toch erg goed bij elkaar. Samples worden ook veelvuldigd door Burdall gebruikt. Op dit album komen diverse bekende samples voorbij, die toch weer op een originele manier gebruikt worden. Grote aanraders van 42 zijn Hit the South en Catching Zeds. In Hit the South wordt gebruik gemaakt van de Roland 303, ook bekend als the acid machine. Catching Zeds heeft een funky beat, zweverige melodieen en minimale vocalen.

Door Burdy te tekenen voor hun label heeft Sunshine toch de eer voor Oostenrijk op dit moment hoog weten te houden. Melon Fruit 2 viel behoorlijk tegen. Maar Burdy's 42 heeft dit weer behoorlijk goed gemaakt.

Tracklisting: 01 Doobie dada 02 Marco rico 03 Hit the south 04 Catching zeds 05 The spy from hulltura 06 Intraloop#1 07 Influenzational 08 Broken 09 Groove driver 10 Intraloop#2 11 Chin up

Meer info: Sunshine