Green Velvet - Whatever (Music Man)

Has anybody seen my brain today?

Met de rave-anthem 'Cameras Ready, Prepare to Flash', wees Green Velvet alle pappa's en de mamma's op het hoge druggebruik onder hun jongeren. 'Good evening parents, tonight I'm gonna take you on a tour to clubland'. Alle ouwelui die toen van de betreffende rondleiding gebruik hebben gemaakt, zijn van een koude kermis thuisgekomen. Op een zeer cynische wijze werden zij met de verontrustende druggewoonten onder de 'jonge jongeren' geconfronteerd. Dan Curtis alias Green Velvet aka Cajmere is een moralistisch man, iemand die wel degelijk nadenkt over de wereld en vanuit die, soms krankzinnige gedachten, zijn teksten schrijft. Hij fantaseert erover om uit zijn lichaam te treden en zonder lijf de mensen te bestuderen. Hij wilde in het verleden zelfs een watermolecule zijn om met het onderzeese leven kennis te maken. Zelfs zijn antwoordapparaat ging voor gaas, althans de mensen die wat ingesproken hadden, zij werden namelijk gebruikt voor de lachwekkende track 'Answering Machine'. Wat veel mensen niet weten is dat Dan Curtis Scheikunde heeft gestudeerd aan de Universiteit van Illinois, vlakbij Chicago. Die tijd heeft een grote impact op zijn hedendaagse muziek, dat blijkt weer eens uit zijn nieuwe album 'Whatever.

Zes jaar na de drugepisode 'Flash', is er weinig veranderd aan het clubgedrag van de jongeren. Toch probeert Green Velvet wederom de aandacht op te eisen met de hit 'Lalaland', een soort walhalla van 'after party junkies'. 'Somethin' bout those little pills. Unreal the thrills they yield. Until they kill a million brain cells'. Technopunk noemt Green Velvet het zelf, maar electropop zou ook niet misstaan. Zeker gezien het verdere verloop van het album. Op de stevige, autobiografische nummers 'Stranj' (how my life has changed) en 'When' (...you come around) wisselen stevige door electro en acid beinvloede baslijnen, hypnotiserende synthesizers en de onnavolgbare vocalen van Green Velvet elkaar in rap tempo af. Na een kwartiertje 'Whatever' wordt duidelijk waar de groene performer heen wilt. Het is een gulle middenweg tussen futuristische electro-techno met popaffiniteit, cynische lyrics over de maatschappij anno 2002 en een gezonde dosis humor!

'Whatever' is simpelweg een replica van 'the man himself'. Het beukt, stuitert en scheurt aan alle kanten, maar is nooit emotieloos, hoewel velen dat na een eerste luisterbeurt zouden kunnen denken. Het album heeft enige luistervaardigheid nodig, dat wel, maar gun jezelf de tijd om Green Velvet te begrijpen. Hij vraagt het ook aan je met de kreet 'Has anybody seen my brain today?' Op 'Minimum Rage' en 'Waiting 4 the day 2 end' laat hij horen dat zijn oude, energieke technostijl nog leeft en de dansvloeren kan veroveren. De afsluiter 'Dank', met louter klappende handen, jammende vocalen en knippende vingers, is een ode aan de mens. Na een muzikale ontdekkingstocht van tien jaar is Green Velvet tot de opzienbarende conclusie gekomen dat de ritmiek van het menselijk lichaam nog altijd boven de door machines geregeerde dance van deze tijd staat. Maar de drummachines, samplers, stemvocoders en synthesizers geven de muziek van Green Velvet nu eenmaal een extra dimensie, hij gebruikt zijn apparatuur tenminste creatief!

Luisteren naar Whatever