Hardhouse Academy Londen

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
headlines

Hardhouse Academy Second BirthdayDe vraag: ‘wat heb je afgelopen weekend gedaan’ kon ik heel decadent beantwoorden met: ‘oh, ben ff in Londen wezen stappen’. Alsof het niets is. En eigenlijk is dat ook zo. Met de verschillende feestbussen van Partynight waren we binnen no time in Londen. De terugweg duurde echter wat langer, vanwege het slechte weer. Maar daar had men wat op gevonden zag ik; als je moe werd, keek je gewoon naar de gesjeesde mafkezen om je heen, graaide je naar simpele lectuur of loerde je naar die ene Flgeldame die haar tietjes wel heel hoog in haar bloesje had zitten ;-) Tegen de avond bereikten we Brixton, alwaar we omstreeks half tien al in de rij stonden om te gaan feesten. Jawel, de Londense jongeren zijn er al vroeg bij. Aangezien wij Nederlanders een ziekelijke neiging tot voordringen hebben, waren we aan de andere kant van Brixton Academy gaan staan, en konden we zo doorlopen. Na de jassen gedropt te hebben voor de prijs van twee engelse ponden per jas (ben je eindelijk aan de euro gewend…) konden we het oude theater gaan verkennen. De organisatie had niks teveel gezegd. Een prachtige locatie. Het pand was verdeeld in 4 zalen, te weten de Main Area, Foyer, Metropolis en de Funky Room. Vooral de Main Area heeft een bijzondere indruk op me achtergelaten. Volgens de flyer is dit het grootste podium in de wereld van de hard dance. Ook grote sterren hebben daar opgetreden, denk aan Madonna, Oasis en The Prodigy. Of het daadwerkelijk de grootste is, durf ik niet met zekerheid te beweren. Wel kan ik stellig zeggen dat ik zelden zoiets moois heb gezien.Je moet je voorstellen dat je in een enorme ronde zaal staat. Je kijkt naar de dj, gevestigd op een podium. Om de dj heen zie je een torenhoog Romeins decor met prachtige gebouwen, bomen en pilaren. Het dak is een enorme, ronde koepel waar de diverse lazers prachtig in weerkaatsen. Als je geen zin hebt om in de zaal rond te springen, kun je met een trap naar boven. Hier staan honderden zachte stoeltjes, die uitkijken over de zaal en de dj. Ideaal om even op adem te komen of bij te kletsen.

Glowkids
Als je aan Engeland denkt, denken de meeste direct aan de glowkids. De ene ziet er nog indrukwekkender uit dan de andere. Wat me vooral opviel, was dat velen echt nog werk maken van hun avondje uit. Spijkerbroeken zag je nauwelijks, pluche, fluor, bont en andere opvallende stoffen des te meer. Veel gezichten waren beschilderd en ik zag zelfs een superman, compleet met cape! Ook zag ik iemand met een masker. Jongens in korte topjes, rokjes en beenwarmers, kennelijk kan het allemaal. Ook geliefd waren sprieten op een haarband, die je op je hoofd kon zetten. Een soort van alien invasie. Hoe gekker hoe beter.De meeste cyberdogs hadden hun eigen dansje, met twee glowsticks in de handen. In het begin is het wel leuk, maar op gegeven moment wordt het een beetje irritant. Vooral als een of andere geflipte cyberkid indruk op je probeert te maken door met uitgelijnde precisie zijn staafje van links naar rechts te bewegen en weer terug. Continue zie je twee kleuren reflecteren in je ooghoek. Horendol word je ervan. Ik kan geen breaklight meer zien!

Dope
Niet alleen Engelsen zelf komen naar het feest. Ik heb mensen uit Brazili, Venezuela en Portugal gesproken. Iedereen is even aardig. Wat me opviel was de goede sfeer. Iedereen was vriendelijk en in voor een praatje. Sommige wilden zelfs hun joint met je delen, al is dat niet aan te raden. Tipjes kennen ze namelijk niet, waardoor je een nat, sprietig ding in je handen gedrukt krijgt waar iedereen naar hartelust aan lebbert. In Londen kennen ze een heel ander beleid dan hier. Toch is zeker 80% van de feestgangers onder invloed. Ook werd je niet gefouilleerd bij binnenkomst. Dit verbaasde me enigszins. Om de drie meter kwam er een grote neger naar me toe, met de vraag of ik wat XTC wilde hebben. Als ze dan horen dat je uit Nederland (ah’, yes, Amsterdam!) komt en geen interesse hebt, snappen ze er helemaal niks meer van. Sommige willen zelfs bij je op bezoek komen vanwege de vele coffeeshops in ons land!

MuziekHet was voor mij alweer een hele tijd geleden dat ik naar een hardhouse feest ben geweest. Op gegeven moment wordt je wat volwassener, ook qua muziek, en wil je wat meer diepgang. Althans, zo is het mij vergaan. Toch vond ik het heerlijk om weer eens ouderwets rond te stampen. Leuk was het om de affectie tussen dj en publiek te zien. Ook ‘onze’ eigen bad boy Tom Harding wist het publiek heerlijk op te zwepen. Een goede set, alleen jammer dat zijn platen af en toe oversloegen. Heb ook een paar kleine mixfoutjes gehoord, maar niet echt noemenswaardig.Na een paar uur, werd de muziek wel een beetje monotoon, steeds dezelfde toonhoogtes en dezelfde bassen. Op gegeven moment heeft de dj zijn hoogte punt bereikt en kan hij echt niet nog harder gaan. Dus blijf je op dat punt hangen, om vervolgens iets gas terug te nemen om daarna weer te gaan knallen. Als je dan echt niet verder kunt, blijf je toch gewoon de hele nacht doorraggen op hetzelfde punt? Ik denk dat ik het gewoon ontgroeid ben, continue hetzelfde gebeuk. Ik heb veel meer opbouw en variatie nodig, en de pitch mag ook wel een behoorlijk stuk lager. Daarom heb ik de laatste uren doorgebracht met zitten, kijken en kletsen. Al met al kan ik echter concluderen dat het een enorme ervaring was, ik zou het zo weer doen. Wie de kans krijgt, moet zeker eens een kijkje nemen. Al is het alleen al om de locatie en het enorme feest dat de Engelsen ervan weten te maken. Daar kunnen wij nuchtere Hollanders nog wat van leren. Een tip; laat je glowstick thuis. Daar lopen er al genoeg van… Kimbron foto's: http://groups.msn.com/Wappiepeople/home.htm

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws