Party report: ADE Heineken Starclub - Tiësto & Calvin Harris

Wat: ADE Heineken Starclub
Waar: Ziggodome Amsterdam
Wanneer: Vrijdag 18 oktober 2013
Reporters: Bobby de Vries en Yanne de Haan

ADE, een jaarlijkse feestweek waar menig feestganger naar uitkijkt. Heineken Starclub, een stage op veel grote festivals, waar het naar mijn mening altijd een leuk feestje is. De combinatie van deze twee in het Ziggodome zorgde ervoor dat we stonden te popelen om naar binnen te gaan. Dit moest een mooi feestje worden., zoveel was zeker.

Organisatie

Het Ziggodome is een geweldige ‘nieuwe’ feestlocatie. Zowel Yanne als ik dachten dat het onbereikbaar zou zijn, zeker ’s nachts. Dit bleek enorm mee te vallen. Het feest begon om tien uur, waardoor de uren lekker snel weg tikken en bovendien: ‘time flies when you’re having fun’. Voor je het weet is het vijf/zes uur en rijden voor de meesten de eerste bussen alweer.

Het Ziggodome heeft zich met dit feest uitstekend bewezen een goede locatie te zijn voor diverse evenementen. Met de begane grond en de hogere zitplaatsen is er genoeg ruimte voor het grote publiek dat komt opdagen. De sfeer was ook op beide plekken geweldig. Helaas, maar logisch, koos het merendeel van de feestgangers ervoor om beneden te feesten, waardoor het bijna onmogelijk was naar het midden te komen en daar los te gaan. Boven bij de zitplaatsen was het rustiger, was er ruimte en had je een prachtig uitzicht over de hele zaal. Wij begrepen niet waarom hier bijna niemand stond.

Wat ons vanaf hier wel opviel was de onhandig geplaatste EHBO-post. Deze was geplaatst aan de andere kant van de zaal, wat zou betekenen dat je door de horde mensen heen moest, wilde je de post bereiken. Met het drugsgebruik van tegenwoordig (en het aantal gevallen waarbij het misgaat) zou ik deze toch gunstiger plaatsen. Het Ziggodome wordt van eten voorzien door La Place. Home made burgers, friet, saucijzenbroodjes... genoeg diversiteit voor een nachtfeestje! Daarnaast waren er veel bars aanwezig waardoor er nergens hele lange wachtrijen waren.

Geordie Shore meets ADE

Dat het ADE zowel Nederlanders in alle soorten en maten trekt als toeristen, is voor niemand en verrassing. Ik gok dat de verhouding Nederlander/toeristen 50/50 was. Veertig procent van de toeristen was Brits. Niet zomaar Brits, maar Brits zoals je ze ziet in Geordie Shore en the Valleys. Op een eerder ADE-feestje waren er ook veel van hen aanwezig, dus blijkbaar trekt het ADE steeds meer internationaal publiek. Maar wat ik zo geweldig vind van grote feesten als ADE en festivals van tegenwoordig is het diverse (Nederlandse) publiek wat erop afkomt. Mensen in alle soorten en maten, maar vooral leeftijden zijn aanwezig. Iedereen geniet op zijn eigen manier van het feest, danst zoals hij wil dansen en niemand kijkt elkaar erop aan.

Personeel

Het personeel was heel verschillend. Bij de ingang en de garderobe was iedereen heel leuk en vriendelijk. De garderobedame adviseerde ons een foto te maken van ons garderobekaartje mochten we deze kwijtraken. Eenmaal binnen was het personeel veel minder gastvrij en vriendelijk. Yanne werd bij het eerste biertje al aardig afgesnauwd. We denken dat het ligt aan de organisatie. Een medewerker vertelde ons dat het feest intern slecht was georganiseerd (of in ieder geval slecht uitgevoerd). De communicatie verliep niet zo goed, waardoor veel medewerkers chagrijnig begonnen. De onverstaanbare Britten maakten het niet veel beter en een La Place-medewerker die zeven mensen out zag gaan verbetert de stemming natuurlijk ook niet. Het personeel op de eerste verdieping was vriendelijker, maar had het dan ook veel rustiger. Zij hadden geen extreme gevallen van feestgangers, maar de rustigere mensen, en tijd voor een praatje aan de bar of in de rookruimte.

Kippenvel

Bij binnenkomst kreeg iedereen een Heineken Starclub-bandje om en geen van de medewerkers wist wat dit bandje deed. Het moment waar ikzelf op zat te wachten was aangebroken. Calvin Harris. Al bij de eerste sounds kreeg ik kippenvel. Het publiek ging uit zijn dak, Calvin ging uit zijn dak en zoals ik dat gewend ben van ADE, werd er op de achtergrond gespeeld met lichten en lazers. Bij het eerste ‘put your hands up in the air’-moment deed uiteraard iedereen zijn handjes in de lucht. Bij het droppen van de beat gaven de mysterieuze Starclub-bandjes licht wat zorgde voor een overweldigend beeld. Het hele Ziggodome vol met mensen, stuk voor stuk hun handen in de lucht met aan deze hand een bandje dat licht geeft. Niet te omschrijven hoe geweldig.

Na Calvin Harris kwam er een geweldige overgang tussen twee grote dj’s. Heerlijke sounds, lazers, lichtgevende bandjes en een gigantische Heineken-ster aan het plafond zorgden samen voor vijf minuten sensatie om vervolgens het draaien over te dragen aan Tiësto, de man die na jaren nog steeds een geweldige dj is.

Conclusie

Kortom, was het een prachtig ADE-feestje. Of ik het geld ervoor over had is wel nog een twijfelpunt. Dit was voor mij helaas alweer de afsluiter van deze ADE-week en ik kijk alweer uit naar volgend jaar. Tot slot, wil ik dit report weer afsluiten met een quote. Ditmaal van een Britse jongen: “You Dutch-people sure know how to throw a party”.