Seduxxion

Eindelijk was het dan zover. Na een lange werkweek van veel te zware arbeid, waarvan mijn rug nog steeds pijn doet, is het dan eindelijk tijd voor het weekend. Voor mij is het woord “weekend” zo goed als een synoniem voor “feesten”! Het kwam daarom heel mooi uit dat de Nijmeegse Matrixx weer en grandioos feest op het programma had staan voor deze zaterdag, namelijk Seduxxion. Met een line-up van Aerofoil, Ronald van Gelderen, Artento Divini, Marc Simz, RAM en Marcel Woods weet je eigenlijk al bijna zeker dat het een topfeest gaat worden Tenzij deze jongens zouden besluiten om Duitse schlagers te gaan draaien, wat me uiteraard heel erg onwaarschijnlijk leek.

Wat me bij voorbaat wel opviel was dat de time-table niet op de beste manier in elkaar zat. Wanneer de DJ’s meerdere feesten op één avond hebben, is het natuurlijk lastig te plannen. Een punt dat ik erg jammer vond is dat onze "Dirty Rocker" Ronald van Gelderen heel erg vroeg op de avond stond ingepland. Ik heb hem door de jaren heen diverse keren gezien, maar deze DJ doet zijn werk toch echt het beste later op de avond, zodat hij de mogelijk heeft om echt goed te knallen.

Al met al was dit uiteraard geen enkele reden om dit feest over te slaan. Zoals gewoonlijk stonden we dus weer iets voor 22:00 uur aan de deur van de Matrixx en zoals gewoonlijk hebben we hier vanavond ook weer tot 22:15 uur moeten wachten voordat de deuren open gingen. Eenmaal binnen en na de jas te hebben opgehangen, was het dan toch de hoogste tijd om de zaal te betreden. Aerofoil was de DJ die op dit moment in de booth stond, met achter hem een groot podium, dat was opgebouwd in een burlesque stijl. Ook al draaide Aerofoil blijkbaar een setje rond de 132 BPM, het voelde naar mijn idee toch net iets meer, gewoon al vanwege de lekkere, soms zelfs heerlijke en aanstekelijke stijl. Hij draaide hoofdzakelijk eigen nummers en remixen. Bij mij klonken ze niet allemaal even bekend in de oren, maar dat gaf helemaal niks. Aerofoil bracht de muziek heel erg goed, en zo te zien had iedereen het toen al perfect naar zijn of haar zin.

Ronald van Gelderen was de opvolger, die om 23:00 uur zijn eerste plaat mocht opleggen. En zoals ik al zei vond ik het jammer dat hij zo vroeg draaide, want wat ik al verwacht had, werd helaas ook waargemaakt. Door dit tijdstip was Ronald niet echt instaat om zichzelf voor de volle honderd procent te geven. Misschien verbeelde ik het me maar, maar ik had het idee dat Ronald dit zelf ook erg jammer vond. Hij draaide zijn platen die op dit moment van de avond geschikt waren, maar veel meer kwam er niet uit. De energie, de show en de interactie met het publiek, wat je zo nu en dan van hem ziet, waren er deze avond helaas niet bij.

Artento Divini was wat dat betreft helemaal het tegenovergestelde. Vanaf zijn eerste plaat, of eigenlijk zijn eerste track van zijn usb-stick, wist hij de complete zaal op zijn kop te zetten. Ik weet niet hoe hij het toch elke keer weer voor elkaar krijgt, maar deze jongen weet perfect hoe hij de gewenste energie de zaal kan in pompen. Met een set zoals je die van hem bent gewend en hoopt, heb ik weer heerlijk staan dansen, springen en gek staan doen. Enkele van zijn eigen platen waren zondermeer het hoogtepunt van zijn set, en deze gehele set van Artento was werkelijk het hoogtepunt van de avond. Artento is in mijn ogen echt een geweldige DJ. Een jongeman waaraan je gewoonweg kan zien dat hij geniet van zijn werk, zoals hij bezig is achter de draaitafels. Met meer energie dan een Duracell-konijntje blijft hij zelf ongeremd zijn hele set springen, genieten en lachen, waardoor het publiek meteen zijn voorbeeld opvolgt.

Marc Simz had vanavond de eer om op primetime te mogen draaien, in tegenstelling van de openingssetjes die altijd verzorgde op de trance avonden van de Matrixx. Jammer genoeg was deze taak misschien net iets te hoog gegrepen voor hem. Ook al draaide hij net zo lekker als zoals ik van hem gewent ben, op dit moment, na zo’n geweldige set van Artento, was het helaas niet toerijkend genoeg. Het tempo en de daaraan gekoppelde sfeer zakte toch weer een beetje in elkaar.

Dit werd weer enigszins hersteld toen RAM een uur later begon. Maar ook van hem heb ik eerder veel beter werk gezien. "RAMsterdam" en "RAMazing" vormde vanzelfsprekend de hoogtepunten van zijn set, maar voor de rest hing zijn set niet echt goed in elkaar.

Rond 3:30 uur, toen Marcel Woods ging beginnen, vond ik het vooraan in de zaal ineens erg rumoerig worden, waardoor ik even achteraan in de zaal ben gaan staan om optimaal van deze laatste set te kunnen genieten. Hoewel ik het eerste deel van zijn set vrij eentonig en weinig melodieus vond, werd het naar het einde toe steeds beter. Al had het net niet de juiste ingrediënten om iedereen tot de allerlaatste minuut in beweging te houden. Je zag al veel mensen vroegtijdig vertrekken, of gewoonweg stil staan op, of aan de rand van de dansvloer. Als je mij de keuze geeft tussen het feest aan de zijlijn uitzitten, of lekker dansen, dan is dat eigenlijk geen moeilijk keuze. Dan ga ik dansen tot de laatste minuut, en gelukkig waren er nog genoeg mensen die hierin dezelfde mening hadden.

Als ik alles bij elkaar optel was het toch zeker een aangenaam feest. Ook al was het niet het beste Matrixx feest dat ik ooit mee heb gemaakt, en ook al ben ik nu weer de helft van de zonnige zondagmiddag kwijt aan uitslapen, het was toch zeker de moeite waard. Muzikaal gezien was de line-up veelbelovend, maar door deze hoge verwachtingen ook een klein beetje tegenvallend. Ook viel het me op dat de hele burlesque show niet geheel in de smaak viel. Het is op zich leuk en aardig, maar naar mijn idee kun je dit beter uitsluitend tijdens de sets van de DJ’s op de achtergrond doen, en niet tussen de sets door, de muziek stil leggen om een paar minuten een showtje te geven. Men komt namelijk voor de DJ’s en de muziek, en niet zo zeer om naar een paar danseressen te kijken.

Met uitzondering van de chaos aan de garderobe, aan het einde van de avond, zat voor de rest vrijwel alles perfect in elkaar. De goede geluidskwaliteit in de zaal, de snelle service aan de bar, de relatief goedkope consumptiemunten, de schone wc’s en natuurlijk al de leuke feesten maken van de Matrixx absoluut een locatie om nog vaker naar toe te gaan.

Verslag + Foto's: Dominic Wetzer