GrotesQue

redactie | 22 oktober 2010
party reports

Precies één jaar geleden is de stilte doorbroken. PT Events kwam met een concept waar blijkbaar heel veel mensen op zaten te wachten. Een trancefeest voor een ietwat ouder publiek dat toch heel toegankelijk is voor de normale, en minder kinky feestganger. En dat PT hiermee een goede stap heeft gemaakt, is inmiddels wel gebleken. Want met 7 edities in het eerste jaar, heeft het hiermee de gevestigde trance concepten heel erg goed geëvenaard.
grotesque
Van de 6 voorgaande edities heb ik er zelf helaas pas 2 meegemaakt. Namelijk de laatste 2 edities, die voor mij nog allebei heel scherp in het geheugen zijn staan. En wel om een positieve reden. De GrotesQue feesten, zover ik het heb ervaren, zijn absolute kwaliteitsfeesten. De entree prijs is misschien iets hoger dan gemiddeld, maar je krijgt hier ook heel wat voor terug. Namelijk een feestervaring op top locaties zoals de Ocean Diva, of zoals vanavond in Factory 010.

Bij aankomst aan de Maashaven Zuid stond er al een aardige rij mensen buiten in de regen te wachten. Jammer genoeg was één van de liften buiten gebruik, waardoor de aanstroom van bezoekers enigszins gestagneerd werd. Maar eenmaal binnen waren we dit klein minpuntje natuurlijk al meteen vergeten. Wat me vanavond wederom opviel, is dat het hier vanaf het eerste uur al meteen druk is. Het duurt hier echt niet tot 24:00 of 1:00 voordat de tent helemaal vol zit. In tegendeel. Het grootse deel van de mensen is al voor 23:00 binnen. En dit zegt heel veel over de sfeer die je in de loop van de avond kan verwachten. Want men komt hier naar toe voor een paar redenen. Men komt uiteraard voor de muziek, maar ook voor de altijd goede sfeer, de intimiteit, de gezelligheid en dat alles in een perfecte ambiance dat GrotesQue heet. Dus dat betekend dat men naast al het bovenstaande, ook nog eens verwend word met een aantal lekkere, maar bovenal gratis traktaties zoals lollies, vers fruit en ijsjes.
grotesque
De muziek is natuurlijk nog de belangrijkste reden dat er mensen uit heel het land naar Rotterdam afreizen. En deze muziek, althans de DJ’s, word hier zorgvuldig uitgekozen. Naast de resident trance helden RAM en Artento, werden we vanavond verwend door niemand minder dan Ron van den Beuken, Richard Durand en Jochen Miller. Allemaal heren die eigenlijk geen introductie meer nodig hebben. Maar toch zullen de meningen over hun draaikunsten uiteenlopen. Dat is ook heel logisch want uiteindelijk blijft muzieksmaak een uiterst persoonlijke keuze.

Ron van den Beuken draaien een compleet andere set dan wat je van hem zou verwachten. Uiteraard is dat voor vanavond ook helemaal de bedoeling geweest. Want hij gaf hier een performance samen met violiste Daniela G. Zoals ik al zei is het niet de beukende stijl waarmee hij over het algemeen de laatste uurtjes van een feest afsluit.

Hij heeft gedurende zijn set, zijn plaat keuze enigszins van zijn standaard stijl moeten laten afwijken, met wat rustigere trance plaatjes er tussen door. Naar mijn idee was het niet ten alle tijden een fantastische combinatie. En dat gevoel kreeg ik ook van het grootste deel van de bezoekers. Op een enkele valse toon nagelaten, speelde Daniela G op zich goed mee op sommige tracks uit Ron’s set, maar in mijn ogen brak dit zijn set toch een beetje af. De mensen stonden op die momenten stil en zaten raar om zich heen te kijken omdat dit toch niet echt hetgeen was wat men verwacht had.
grotesque
Vanaf het moment dat Richard Durand aan zijn set begon, was het feest echt goed op dreef. Met een compleet ander soort set dan wat hij een tijdje terug op de Ocean Diva draaide, ging het dak er hier weer helemaal vanaf. Het tempo zat er heel erg goed in, en dat was ook perfect te merken, door de hele zaal heen. Er waren niet veel mensen te ontdekken die stil stonden. Samen met Jochen Miller, Artento Divini en RAM zorgde Richard voor een onafgebroken stroming van Trance van een uiterst hoog niveau. Het waren de energieke en upliftende trance geluiden die Rotterdam in deze nacht wakker hield. Het was werkelijk een perfect uitgekozen line-up én time-table. Uiteraard zijn Jochen Miller en Artento Divini twee DJ die ik eigenlijk nog nooit slecht heb horen draaien. En Ram is een jongeman waarvoor ik elke feest opnieuw steeds meer respect voor krijg. Op een van de vorige edities vond ik hem nog erg matig draaien. Toen stond hij ook als een van de eerste geprogrammeerd. Maar gelukkig was het vandaag RAM’s taak om het feest vakkundig af te sluiten. Zelfs voordat hij zijn eerste plaat van de avond had opgezet wist ik al deze taak wel aan hem is toevertrouwd. Want menig trance liefhebber weet beslist nog wel wat voor een legendarische afsluiting hij heeft geleverd tijdens de laatste Armada Night, een paar weken geleden. En deze vibe was vanavond ook erg goed te voelen. Het was lekker knallen tot op de laatste beat.

Zoals ik al zei is muzieksmaak heel erg persoonlijk. Zelfs al houden we allemaal van Trance, dan zijn er mensen die meer van de zweverige en dromerige trance geluiden houden, terwijl andere liever de hele avond staan te stampen op een lekker uplifting beat van 140 BPM. Ik hou zelf van allebei, maar uiteindelijk is het wel het laatstgenoemde dat mijn voorkeur heeft. Dit is namelijk ook hetgeen wat een dansvloer in beweging krijgt. Gelukkig was er vanavond een overvloed aan deze energierijke trance plaatjes die over de speakers van Factory 010 klonken. Regelmatig bezoek ik feesten, waarvan een deel van de DJ’s een beetje tegenvalt. Hier op het jubileum feest van GrotesQue was overigens geen enkele tegenvallers te ontdekken. De DJ’s waren echt allemaal ijzersterk bezig. Men wist precies wat de GrotesQue bezoeker wil en verwacht, en hebben hier perfect naar gepresteerd.

Muziekaal gezien was dit misschien ook wel de beste Editie die ik tot nu te bezocht heb. Maar ook showtechnisch is het goed om te zien dat PT Events hier weer een klein beetje extra in geïnvesteerd heeft. Want met meters hoge vlammen, stikstof wolken en lasers werd de muziek perfect ondersteund. Ook de achterwand van de DJ booth en de camouflage van speakers was iets dat een perfecte stijl nastreefde. Namelijk een glas-in-lood bewerking van het bijzonder GrotesQue logo. Een item dat me wel enigszins deed denken aan het decor van de trance area van Fabulous 2009.

Terwijl de tijd en jaren razendsnel voorbij vliegen zorgen dit soort feesten toch wel de herinneringen die me lang zullen bij blijven. Helaas waren er niet meer van mijn feestvrienden op dit feestje aanwezig. Maar ja, je moet keuzes maken. Elke dag opnieuw. De keuze of je dit weekend wel of niet gaat feesten. (al is dat voor mij niet zo’n moeilijke keuze) Maar daarnaast moet er ook nog gekozen worden uit een groot aanbod aan feesten. Ik ben ondanks alles toch weer heel blij dat ik deze keer wederom voor GrotesQue heb gekozen. Er zit tenslotte maar één weekend in een week.

Je kunt het niet terug brengen naar de winkel als het je niet bevalt. Het is geen auto die je kan inruilen, wanneer deze te veel kilometers op zijn teller heeft staan. Nee, in het leven krijg je maar één kans. Er is geen niet-goed-tijd-terug garantie. Dus je zult er elke dag opnieuw het beste van moeten maken, en er alles uithalen wat er in zit.

En ik denk wel dat ik, en heel veel andere, dat op dit feest weer gedaan hebben. Ik heb gelachen om alles en om niks. Ik heb sprongen en gedanst alsof er niemand keer. En ik heb genoten van alles om me heen, terwijl ik volledig geintoxiceerd was door de muziek.

En aangezien de toekomst veel interessanter is dan het verleden is het natuurlijk wel te begrijpen dat ik op zaterdag 20 november, een paar minuten voor 22:00, alweer sta te wachten aan de Piet Heinkade, om wederom een onvergetelijk nacht te beleven tijdens GrotesQue · Midnight Cruise II.

Verslag & foto's: Dominic Wetzer

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws