Armada ADE Night 2009

redactie | 2 november 2009
party reports

Het jaarlijkse Dance hoogtepunt was weer terug in Amsterdam. Vijf dagen lang werd de stad bestormd door danceliefhebbers, de beste dj's en de bekendste feestjes. Als resident vierde Armada dit grootschalige evenement op passende manier mee. Ditmaal in Escape Venue.

 
De line up bestond in eerste instantie uit Blake Jarell, Chicane, Way out West en natuurlijk Mister Armada himself: Armin van Buuren. Een aantal dagen van tevoren werd bekend gemaakt dat er nog een extra zaal werd toegevoegd. In deze kleinere zaal maakten Julien Vincent, Maykel, ElSandro, Ruben de Ronde en Robert Nickson hun opwachting.


Het regende een klein beetje, maar de rij voor Escape was niet lang en alles verliep rustig. De beveiliging was streng - zowel op uiterlijk als op inhoud van de tas - maar wel rechtvaardig. Zowel bij de fouillering als de ticketcontrole en de garderobe ging alles snel.


Allereerst was er Blake Jarrell om het publiek op te warmen met zijn geraffineerde mix van progressive-house. Vorig jaar trapte Blake Armada Night met succes af en de organisatie was ervan overtuigd dat hij er ook dit jaar weer een feestje van kon maken.


Nog een comeback waar aandacht aan besteed was, was die van Nick Warren en Jody Wisternoff. Hun legendarische, moeilijk te definiëren werk onder Way out West is nooit vergeten. De jongens achter 'Killa', 'Don't Forget Me' en 'Mindcircus' waren terug en stonden klaar om de dancescene weer flink op te schudden. Met een nieuw album, 'We Love Machine', in de aankomst is Way out West één van de heetste namen om dit jaar bij ADE te gaan bekijken. Ook hiervan hebben we slechts de laatste nummers gehoord. Dit laatste gedeelte was niet echt interessant. Er zaten veel eentonige stukken in met stiltes en we kregen niet het idee dat beide heren een connectie hadden met het publiek.


Armada ADE Night 2009


Nick Bracegirdle, de man achter het legendarisch Chicane, blies met zijn 'Bruised Water' mash-up en recente hit 'Poppiholla' nieuw leven in zijn status als één van de populairste live acts in de huidige dance scene. Chicane was dan ook naar onze mening misschien wel dé opvallandste naam uit de complete ADE lineup. Om er voor te zorgen dat iedereen van de liveshow op het podium kon genieten, zakte de dj booth naar beneden.


Chicane live was echt geweldig en we konden dit beschouwenals onze eerste concert, ever. Nick Bracegirdle stond achter de synthesizer, keyboards en de mengpanelen. De gitarist had drie verschillende soorten gitaren en de beat werd ondersteund door de drummer.


De zangeres was een leuke, enthousiaste dame met een superuitstraling. Ze wist het publiek goed op te zwepen en ging uit der dak op podium. Dat was zeker een staaltje goed entertainment. Natuurlijk kwamen de nummers Stoned in Love (met Tom Jones), Don’t give up (met Bryan Adams) en Bruised Water (met Natasha Beddingfield) voorbij en de zangeres deed het erg leuk. Het geluid kon beter, de afstemming was zeer slecht. De zangeres en de gitaar vielen af en toe weg in de achtergrond en dat ging ten koste van show en de muziek.


En als hoofd-act en afsluiter hebben we nog Armin van Buuren. Geen Amsterdam Dance Event zonder hem. Zijn sets tijdens Armada Night vormen ieder jaar altijd weer een hoogtepunt.


Armin is een ware entertainer, hij straalt iedere keer weer één en al plezier uit. Je ziet hem gewoon glunderen achter de decks. Het was alsof (en dat was het waarschijnlijk ook) iedereen op hem zat te wachten. Het publiek ging helemaal los. Armin had, zoals altijd, een geweldige interactie met het publiek. Hij was ons voortdurend aan het opzwepen en ging zelf ook goed los achter de decks. De (zo blijkt nu) voor de derde keer nummer één dj van de wereld had een klein momentje last van een cd die niet meewerkte, maar dat mocht de pret niet drukken.


Armin begon zijn set met Every other Way (Bt ft. Jes) en This Moment (Nic Chagall ft Jonathan Mendelsohn). Voor de rest vulde hij zijn set met Our Dimension (Giuseppe Ottaviani & John O'Callaghan) waarbij het dak van de Escape knalde, Flashback (Calvin Hariss), Time (Paul Webster ft. Aminda) en Let the Light shine in. Bij Killer Tone (Ernesto vs Bastian) was Armin entertainer ten top. Met zijn handen vormde hij een hartje en ook zijn bekende pose met het koptelefoon de lucht in was van de partij. Ook wist hij het publiek gek te maken door ons op te nemen met zijn iPhone.


Armada Night was weer een geweldige avond vol met feest- en muziekliefhebbers. Er heerste een heerlijke sfeer en het publiek heeft zich naar ons idee zeer goed vermaakt. Het was één al dansen en feesten. Het feest werd bezocht door Duitsers, Engelsen, Amerikanen, Italianen en nog veel meer. Het leek wel een groot evenement qua nationaliteiten.


De zaal was omringd met led-schermen en de achterkant van de zaal was één enorme video wall. Beetje basic, maar het gaf opzicht wel een mooie show en het werd aangevuld door de light- en lasershow.


De Escape is altijd net iets te vol en de temperatuur was vooraan wel aardig warm, maar niet ondraaglijk. Voor de rest vind ik het persooneel netjes en word je bij de bar vlot geholpen. Toiletten waren 50 cent, maar wel goed bijgehouden.

Op het geluid na was dit één van de beste avonden in ons uitgaansleven hebben beleefd. We kunnen niet wachten tot de volgende Armada Night!


Elvira


Wegens ziekte van de auteur is deze recensie verlaat gepublicieerd.

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws