ADE Conferentie: 20 jaar house

Ondanks dat het nogal nattevingerwerk is, werd 2008 uitgeroepen tot het jaar waarin dance 20 jaar bestaat. En bij een jubileum hoort natuurlijk een rondje herinneringen ophalen met Dave Clarke, DJ Pierre, Kevin Saunderson en Eddy de Clercq op de zaterdag van het ADE.

Tekst & foto’s: Susanne Woning

Op deze laatste conferentiedag werd er even lekker op de bank gemijmerd over de begindagen van de house door Digitale Dave, DJ ‘was het nog maar 1988’ Pierre, Kevin ‘born to spin’ Saunderson en de Hollandse housediva Eddy De Clercq. Journalist (o.a. DJBroadcast.nl) Eric van den Boogaard was de moderator van dit panel en opende natuurlijk met de vraag of house nu wel écht twintig jaar bestond.

Volgens Saunderson begon de dance inderdaad rond die tijd goed te broeien in Chicago en Detroit. Clarke herinnerde zich voor het eerst acid house gehoord te hebben in 1985, maar was het er mee eens dat het grote publiek er rond 1988 mee in aanraking kwam. DJ Pierre vond dat de eerste bouwstenen van de dance al in 1983 gelegd werden door artiesten als Jesse Saunders en onze eigen Eddy zag de opkomst van de befaamde Paradise Garage in New York, waar Larry Levan begin jaren tachtig de dansvloer al op zijn kop zette, als één van de belangrijkste ontwikkelingen binnen de house. Het hele panel was het er in ieder geval over eens dat de precieze overgang van stijlen als disco, funk en soul naar echte house niet goed te bepalen is.

Vanaf 1990 was er volgens de mannen ook voor het eerst sprake van een soort dj-cultuur, al was dat in die tijd uiteraard lang niet zo globaal als nu. DJ Pierre vertelde dat ze in Detroit en Chicago eind jaren tachtig zelfs helemaal niet wisten dat er ook een dancescene in Europa bestond. Kevin Saunderson: “We deden alles zelf; het produceren, de labels... we kwamen daardoor totaal niet in aanraking met elektronische labels buiten de V.S. Bij onze eerste gig in Europa waren we dan ook erg verbaasd om zo’n grote buitenlandse scene aan te treffen.” Hij voegde daar grinnikend aan toe dat hij daarna snel veel producers-aliassen heeft gecreëerd om de indruk te wekken dat er ontzettend veel goede producers in Detroit rondliepen.

De Europese muziek die ze in de V.S. wel meekregen was vooral afkomstig uit het invloedrijke lokale radioprogramma van The Electrifying Mojo (a.k.a. Charles Johnson). Ook stond er volgens DJ Pierre af en toe wat lekkere Italo disco in de schappen van de platenzaak ‘Imports’ in Chicago. De Clercq herinnerde zich nog zijn verbazing tijdens een tripje naar een platenzaak in New York. De techno en house uit Detroit en Chicago stond daar in de import-bakken, alsof het muziek uit een heel ander land was.

We kregen ook nog een paar leuke anekdotes te horen over de gigs in die tijd. Zo werd Dave Clarke regelmatig geboekt in de line-up na hiphop-acts en werd hij uitgejoeld als hij dan eens een houseplaatje tussen zijn hiphop door probeerde te draaien. Ook is hij een keer ontslagen als dj in een rollerdisco, omdat hij er een rookmachine en stroboscoop had neergehangen en dikke acid house ging draaien. Tot ergernis van de eigenaar trok het publiek de rolschaatsen uit en begonnen ze te dansen. Clarke kon zijn spullen pakken: “Maar toen wist ik wel dat dít hetgeen was, wat ik de rest van mijn leven wou gaan doen.”

Kevin Saunderson probeerde een breder publiek voor de housesound te krijgen door veel te draaien op universiteitsfeestjes. Hij reisde eindeloos van campus naar campus en wist zo zijn dj-carrière uiteindelijk goed op te starten en zijn tracks aan de man te brengen.

Natuurlijk was er ook nog wat ruimte om te klagen. De Clercq gaf aan dat hij de Nederlandse dancescene altijd te volgzaam heeft gevonden: “Nederland wacht vaak op een buitenlands voorbeeld, maar dat is helemaal niet nodig. Gebruik die voorbeelden als inspiratie, maar doe gewoon je eigen ding en heb vertrouwen in jezelf!”

DJ Pierre maakt zich zorgen over de inwissel- baarheid van de dj in de huidige dancescene: “De macht van de clubs is nu veel groter en het draait alleen nog maar om de hippe locatie; niet meer om het flowen en de connectie met de dj. Wie rijdt er tegenwoordig nog vijf uur om één bepaalde dj te zien optreden?” Volgens Clarke is dat toch vooral een Amerikaans trauma en hebben de invloedrijke Amerikaanse dj’s sowieso nooit de credits gekregen die ze verdienen. Het panel besloot vervolgens dat er in Chicago een straat naar DJ Pierre vernoemd moet worden en dat Saunderson eigenlijk burgemeester van Detroit hoort te zijn.

Tot slot kreeg men de vraag of het na zoveel jaren nog altijd leuk is om achter de decks te staan. Clarke zei het muzikale vuur nog iedere week te voelen, maar soms die begintijd wel te missen: “Het was wel meer romantisch toen we er niets voor betaald kregen en het echt puur en alleen voor de muziek deden.” Kevin Saunderson was kort maar krachtig: “Dit is mijn roeping en het is wat ik het liefst doe.” Ook DJ Pierre vertelde nog altijd helemaal op te gaan in zijn sets, waarbij hij alles om zich heen vergeet.

De Clercq –zelf inmiddels geen dj meer, maar wel ervaringsdeskundige- sloot deze discussie af met de volgende wijze woorden: “Als je achter de decks staat, doe het dan alsof het je laatste keer ooit is en geef het alles wat je hebt, van begin tot het eind.” Op naar het 25-jarig jubileum van de house!

Amsterdam Dance Event

Lees hier meer over het ADE 2008:

ADE 2008, donderdag

ADE 2008, vrijdag

ADE 2008, zaterdag

ADE Conferentie: Toekomstmuziek

ADE Conferentie: Jeff Mills en inspiratie