Een ouderwets vlammende Garnier in de 11

Intro: Deze week was het weer tijd voor Laurent Garnier’s traditionele jaarlijkse bezoekje aan ons kikkerlandje. Dat de Fransman nog altijd kan rekenen op een grote schare fans werd al snel duidelijk: de avonden in Doornroosje en 11 waren zes weken van tevoren uitverkocht. Love2party was er natuurlijk bij in Amsterdam.

Tekt en foto's: Susanne Woning

Programma: Nuno Dos Santos, Laurent Garnier.

Bijzonderheden: Jarig zijn en ’s avond naar het mooie 11 in Amsterdam gaan om persoonlijke held en de favoriete Fransman van dansminnende Nederland te zien draaien: hoe ‘bon anniversaire’ wil je het hebben? De troubadour van de dance had zijn optreden in de Doornroosje de avond ervoor bijna gemist door een geannuleerde vlucht, maar hij was op donderdagavond in de 11 gelukkig ruimschoots op tijd aanwezig. Onhollands lange rijen voor de deur en mensen die tegen beter weten in toch bij de ingang bleven rondhangen, in de hoop dat ze op een later tijdstip nog naar binnen mochten; Amsterdam had er zin in.

Binnen had Nuno Dos Santos de zaal al lekker warm gekregen. Zoals gebruikelijk een erg diverse set van de Utrechter, maar uit respect voor Garnier koos hij voor ingetogen tracks en hield hij het tempo relaxed laag. Een begrijpelijke en bewuste keuze, al vonden wij dat hij zichzelf misschien toch net iets teveel wegcijferde. Rond middernacht kwamen heel wat Delsin-tracks voorbij (Planet Delsin organiseerde de avond) en hij sloot zijn set dik af met o.a. Beanfield’s ‘Tides’ (Ripperton remix), een track van Francesco Tristano en ambient van Biosphere.

De terughoudendheid van Dos Santos had echter wel het gewenste effect: Garnier had bij wijze van spreken ‘Toppertje’ van Guillermo en Tropical Danny kunnen instarten en dan was de zaal nog niet leeggelopen. Gelukkig koos hij voor Charles Webster en werd het publiek instant getrakteerd op een flinke portie gezelligheid. De reis die Garnier voor ons in petto had voerde, zoals we van hem gewend zijn, langs alle mogelijke landschappen binnen de muziek, waarbij hij er moeiteloos een gestroomlijnd geheel van wist te maken. Van Tony Allen’s ‘Kilode’ (Carl Craig remix) via een dikke Braziliaanse sambaplaat, linksaf slaan bij Ralphie Rosario’s ‘U Used To Hold Me’ op weg naar ‘Psycho Killer’ van Talking Heads: Laurent mixte het zonder zelfs maar met z’n ogen te knipperen allemaal aan elkaar.

De Fransman had daarna ook nog een kleine verrassing achter de hand. Al jaren wordt er geklaagd dat de beste man niet genoeg techno meer draait, maar donderdag liet hij nog maar eens horen dat hij toch echt de onbetwiste technokoning is. Met een flink stuk dikke diepe techno en nietsontziende acid, zagen we Garnier opeens weer ouderwets vlammen en de zaal barstte compleet uit zijn voegen. Een paar plaatjes hadden misschien een beetje teveel een oldskool sound, maar de nuance waarmee hij tracks weet te tweaken en open kan breken blijft uniek.

Zo mixte hij een prachtig diepe technoplaat met een langzame maar erg bezwerende opbouw, halverwege met een luchtige jazzbreak, waarna de stuwende drive van de eerste plaat vanuit de achtergrond vervolgens weer de zaal in kwam denderen. Alle handen gingen de lucht en het publiek kreeg gedurende de avond helemaal waarvoor het kwam.

Verder mocht Garnier’s tweede liefde drum ’n bass natuurlijk niet ontbreken en werd het laatste stukje energie van de bezoekers heerlijk weggedanst op de gebroken vierkwartsmaat. Net als in Doornroosje de avond ervoor draaide Laurent ook in 11 veel langer door dan gepland en kwam dit legendarische feestje pas rond zes uur ’s ochtends ten einde.

Hoogtepunt: Garnier weer eens helemaal vlammend in zijn element zien, met mixen en breaks zoals alleen hij die kan maken.

Dieptepunt: Het was veel te gezellig. Bah! ;-)

Prijs/ Kwaliteit: 15 euro voor een gezellig avondje met een muzikale held is natuurlijk geen geld.

Opmerking bezoeker: (Uit betrouwbare bron, Olaf Boswijk van de 11, die helemaal tevreden was over de avond:) “Beter wordt het niet, we kunnen nu eigenlijk al wel dicht”.

Aantal bezoekers: Full house en retedruk.

Oordeel: Waar we de afgelopen jaren nog wel eens teleurgesteld naar huis gingen omdat ‘het muzikale vuur’ in Garnier wat minder hevig leek te branden dan vroeger, bracht hij deze avond precies waar zijn fans voor gekomen waren. Voeg daar nog een volle zaal muziekliefhebbers aan toe die al weken uit hadden gekeken naar deze avond en je hebt het beste recept voor een legendarische 11-avond, waarover nog lang zal worden nagepraat.

Laurent Garnier