Awakenings Festival @ Spaarnwoude, 1 juli

Met een vleugje Ibiza

Intro: Een zonovergoten Spaarnwoude was het toneel voor de zesde editie van het Awake Festival, dat ook dit jaar helemaal was uitverkocht. Factor dertig mee en op naar de Halfweg.

Tekst: Susanne
Foto's: Arjan

Programma: Oliver Kucera (live), Marko Nastic, Umek, Agent, Valentino Kanzyani, Bold, Miss Djax (live), Rush, Pet Duo, Wouter de Moor, Cave & Ortin Cam (live), Gayle San, The Attack People (live), Rumenige & Loktibrada, Steve Rachmad, Cari Lekebusch, Inigo Kennedy, Joey Beltram, Ion Ludwig (live), Orgue Electronique (live), Geigercounting (live), Funckarma & Cane (live), Andrea Parker, Anja Schneider, Aril Brikha (live), Karotte, Magda, Tony Rohr (live), 1 Whignomy brother, Labeij & Lauhaus, Shinedoe, Richie Hawtin, Ricardo Villalobos, Paul Kalkbrenner (live), Bart Skils, Alexander Kowalski (live) en Adam Beyer.


Bijzonderheden: Na een heerlijk slome start op deze hete zaterdag, begonnen de eerste kriebels te komen bij de funky klanken van Shinedoe uit de speakers van de PC. Voor de arme zielen die geen kaartje hadden weten te bemachtigen, zond 3voor12 veel sets live uit. Heel fijn natuurlijk, maar toen Shinedoe 'Here' van Oliver Ho op de draaitafel had gelegd was het toch echt tijd om supersnel naar Spaarnwoude te vertrekken en het aan den lijve mee te gaan maken.


Bij binnenkomst had Valentino Kanzyani de menigte in een van de tenten al flink in zijn greep met een hoog tempo. De mainstage stond voor een groot deel in het teken van minimal op deze editie en de heren Hawtin en Villalobos kregen samen maar liefst vijf uur de tijd om hun kwaliteiten te tonen. Hawtin weet toch altijd diepgang in zijn sets te leggen en hij kreeg het al vroeg voor elkaar om op een groot zonnig grasveld de sfeer van een intieme club in de late uurtjes te creeren. De platen van Villalobos leken daarentegen echt iets te droog voor zo'n hete middag. Het grote aanbod aan minimal bracht ook een verontrustend fenomeen met zich mee: veel dames leken te lijden aan het Paris Hilton-syndroom en ze werden meestal begeleid door zwaar gespierde 'Diesel'-mannen. Als dat maar goed zou aflopen in combinatie met al die alternatieve technoheads! Gelukkig bleken alle Awakenings-bezoekers goed met elkaar overweg te kunnen.


In de kleine tent was Anja Schneider inmiddels begonnen aan haar minimal-set. Met haar eigen track 'Lily of the Valley' gaf ze haar volle groovy set een zomers tintje en werd er zowaar gehuppeld door blij publiek. Daarna was het de beurt aan Aril Brikha, die een magistraal diep live-optreden neerzette. De opbouw was spannend en bij 'Groove la Chord' gingen alle handjes uiteraard de lucht in. Shinedoe en Karotte stonden gezellig mee te dansen in de DJ-booth.


Paul Kalkbrenner had op de main de lastige taak om Villalobos op te volgen en het publiek, dat urenlang meer had staan luisteren dan dansen, mee te krijgen in zijn diepere melodieuze techno. Hij begon dan ook redelijk funky en kwam niet helemaal goed tot zijn recht. Bart Skils, die normaal gesproken geen enkel probleem heeft om festivalpubliek in beweging te krijgen, leek ook niet echt te kunnen vlammen op deze dag.



In de tent waar de enige echte originele Detroit techno werd gedraaid, stond Steve Rachmad zijn reputatie weer eens waar te maken: Veel 'rides', percussie, een klein beetje acid en een strak tempo. Hij draait als vanouds lekker. Een uitstekende draaiende Rachmad is tegenwoordig zo normaal, dat je bijna vergeet dat het best een bijzondere prestatie is. Een paar stevige rookkanonnen aan de rand van het podium leken de muziek extra energie te geven.


De award voor vrolijkste DJ gaat dit jaar weer naar Cari Lekebusch die een redelijke technoset draaide, maar de mensen vooral op zijn hand wist te krijgen door te springen, te zwaaien, te scratchen en platen het publiek in te gooien. Ook Inigo Kennedy draaide oerdegelijk en strak. Helaas kreeg hij te maken met flinke concurrentie van DJ Rush, waardoor de tent onterecht snel leeg liep.


Whignomy broer Bodner was deze keer alleen overgekomen en had niet bepaald zijn dag. Nadat hij nogal lomp tegen vier feestgangers op was gebotst, trok hij iets later tijdens het begin van het optreden van Tony Rohr per ongeluk de stekker uit de apparatuur, waardoor de laatste zijn laptop opnieuw moest opstarten. Sacherijnige Amerikanen met PC-problemen zijn niet erg gezellig, dus dan maar even kijken of Joey Beltram er meer zin in had. Beltram is niet vaak in Nederland te beluisteren en dat is jammer, want hij draaide heerlijke bombastische, bijna kitscherige filtertechno. 'Fly Life' van de Basement Jaxx werd nog even snel gemixt met zijn eigen 'Energy Flash' en de tent die bij Kennedy zo dramatisch leegliep, was al snel weer gevuld.



Adam Beyer sloot de avond waardig af. Eerst nog even wat minimal-invloeden in de stijl van de dag, maar al snel lieten de zware baslijnen van 'Selmas Dream' de grond trillen en was het dan toch eindelijk tijd voor techno op de mainstage. Om de enorme parkeerplaatsfile voor te zijn, heeft uw reporter het feest iets voor het einde verlaten. Moe en voldaan naar huis, terwijl het traditionele vette vuurwerk boven de boomtoppen uitkwam.

Dieptepunt: Geen echt dieptepunt; sommige sets vielen een beetje tegen en de muziek was deze keer niet echt enorm uitdagend.
Hoogtepunt: Muzikaal gezien was Aril Brikha de held van de dag. Verder was de sfeer erg relaxed bij Richie Hawtin, Steve Rachmad, Joey Beltram en Adam Beyer.
Opmerkingen Bezoeker: Gast laat joint vallen, pakt hem weer op nadat er zeker vijf mensen overheen zijn gelopen en geeft hem met een grote smile aan zijn amigo: "Die kan je nog best roken, hoor".
Twee dames in de rij bij het toilet: "Gut meid, ik ben ontslagen want ik ben inmiddels veel te oud", "Gut, hoe oud ben je dan?", "Ja, alweer 19, dan weet je het wel..."

Decoratie: Afgezien van de mooie mainstage in de avonduren en de lasershows was de decoratie een beetje magertjes (maar wel voldoende voor een festival). Nooit begrepen: Waarom waren de kerstman en sinterklaas aanwezig? Zwarte piet was behoorlijk aan het smelten. En wie had die arme oververhitte beestjes van de kinderboerderij besteld? Kan me niet voorstellen dat er ook maar iemand op zaterdagochtend wakker is geworden met als eerste gedachte: "Ik hoop zo ontzettend dat er vandaag een Shetland-pony op Awakenings is!"
Sfeer: Met voornamelijk minimal op de mainstage en het lekkere hete zonnetje leek het grote grasveld op een enorme chillout-zone: 'genieten op uw kleedje terwijl u bruin wordt'. In de tenten werd de hele dag stug doorgedanst, ondanks de hitte. Er hing dus weer fijn ouderwets Awakenings-sfeertje, maar dit keer met een vleugje Ibiza.
Wat goed was: De verdeling van de DJ's over de area's was prima in elkaar geknutseld, zodat er bijna geen overlap was van dezelfde muziekstijlen op hetzelfde moment. Veel DJ's kregen ook redelijk de tijd om hun set op te bouwen. In de tenten stonden grote ventilatoren die broodnodige verkoeling brachten.

Wat mag beter: Een half uur in de volle zon in de rij staan voor voedsel- en drankbonnen, vervolgens een half uur in de rij staan bij het eten. Dan weer lang wachten voor het toilet en het water dat af en toe op was bij de bar (dat laatste kwam natuurlijk ook door de extreme warmte). Ook was het geluid in de kleine tent veel te zacht en te licht.
Bezoekersaantal: Ongeveer 15.000 (uitverkocht).
Oordeel: Door het mooie weer kwam de keuze voor een minimal mainstage goed uit de verf en kon je er lekker chillen. Toch ben ik van mening dat de mainstage nou juist de hele dag zou moeten rocken, zodat niemand echt stil kan blijven staan. Dus de volgende keer het liefst weer gewoon funky techno op de main! Verder was het gewoon zwaar relaxed zoals altijd en zetten we het Awake Festival voor volgend jaar alvast weer in de agenda!
Love2party Tip: Als u erg van Shetland-pony's houdt, bezoek dan ook eens een kinderboerderij bij u in de buurt.

Martin's Awakenigs Festival facts

Waarom naar Awakenings Festival: De sfeer, het leuke publiek en de interessante artiesten maken dit festival tot een traditie voor de ware technoliefhebbers.
Voor de hoeveelste keer: Voor de zesde keer.
Van - tot: Van twee uur tot een uurtje of elf.
Hoogtepunt: Na de reis en de entreeperikelen was het Shinedoe met haar heerlijke tunes en vooral haar eigen platen die voor het enige kippenvel van deze dag zorgden.
Dieptepunt: Het zeer lange wachten in de brandende zon op de consumptiebonnen.
Verrassing: Het weer. Vier achtereenvolgende edities werd het mooie weer van de eerste editie niet geevenaard. Dit jaar was het weer prijs.
Eten: De pannenkoeken smaakten goed. Ook een vette hap, gezonde broodjes en fruit waren aanwezig.
Sanitair: Voor de heren geen wachttijden bij de toiletten, bij de dames was dit minder goed geregeld. De andere sanitaire voorzieningen waren prima geregeld.
Gezien en/of gehoord: Shinedoe, Richie Hawtin, Anja Schneider, Aril Brikha, Cari Lekebusch, Magda, Bart Skils en Alexander Kowalski.
Muzikaal hoogtepunt: Binnenkomen op de open stage met een heerlijke festival set van Shinedoe. En in de zweterige UFO tent de diepte in met de live act van Aril Brikha.
Muzikaal dieptepunt: Richie Hawtin maakte onze hoge verwachtingen niet waar. Desondanks werd het publiek in de laatste twintig minuten wel subliem opgenaaid door de man die het van hem overnam: Ricardo Villalobos.
Mijn Awakenings 2006 gevoel: In de brandende zon op de mainstage genieten van de muziek, sfeer en het publiek.
Wat mag beter: Een warmere housy sound met namen als Carl Craig, James Zabiela, John Thomas en Jamie Anderson zou niet misstaan op dit festival. Hiernaast zijn de grijze tenten leuk en kenmerkend voor dit festival, maar een mooie ronde circustent zou de kille aanblik van dit festival kunnen doorbreken.
Volgend jaar: Houden we de traditie in ere.

Meer foto's op de site van de Partyfotograaf

Awakenings