Industrial Funk festival @ Paard - Den Haag, 26 mei

Paard loopt niet vol voor even gedurfde als spectaculaire line-up

Intro: De Haagse organisatie Nocturnal State organiseert 1 keer per jaar het Industrial Funk festival. Het festival is een ode aan de mechanische funk, duistere breakbeats, schurende techno en alles daartussen. Vorig jaar prijkte de naam van Crystal Distortion boven aan de flyer. Dit jaar zette o.a. Si Begg en Lory D de flyer in vuur en vlam. Ook een stevige connectie met de Hollandse underground kon ontwaard worden, soundsystems als Wirwar en Dstruct vonden moeiteloos hun weg naar het Paard.

Tekst & foto's: Stamp

Programma: Si Begg, Radioactive Man, Lory D, 69db, Audio Illusion, Paul, Subliminal Criminal, Spindokter Ries, Val Keerie, MarC02, Miss Louzy
Gezien of gehoord: Si Begg, Radioactive Man, Lory D
Bijzonderheden: Door onze late entree hebben we helaas een groot gedeelte van de acts gemist. Een pleister op de wonden: de acts die we te zien en te horen kregen, waren uitermate goed.

Si Begg draaide alsof zijn leven er vanaf hing. Grenzeloos en meedogenloos ging het van stijl naar stijl, nooit zonder de dansbaarheid te verliezen. Si Begg is een artiest die we jammer genoeg te weinig mogen verwelkomen op Nederlandse bodem. Live en als dj weet hij altijd bijzondere dingen neer te zetten. Onder zijn vele aliassen (o.a. Cabbage Boy, S.I. Futures, Buckfunk 3000) brengt Simon Begg een schat aan elektronische creaties uit. En het zou niet meer dan rechtvaardig zijn dat we dat ook wat vaker in levende lijven mogen bewonderen.

Wie we gelukkig nog wel eens hier en daar op een line-up tegenkomen is Keith Tenniswood aka Radioactive Man. Hij kwam als eerste onder de aandacht in het duo dat hij vormde met Andrew Weathrall; The Two Lone Swordsmen. Later zette hij zichzelf stevig op de kaart met enkele albums onder zijn Radioactive Man-pseudoniem op Weatherall's label Rotters Golf Club. Zijn set op Industrial Funk was volkomen live - geen laptops, geen Ableton. Good old fashiond analogue. De spetterende electro en breaks maanden tot dansen. Als ervaren artiest bouwde hij een mooie spannende set op en hield de aandacht vast tot het laatste moment.

Na zoveel Brits geweld was het de beurt aan Italie om zijn grote geheim prijs te geven. Lory D staat al jaren boven aan de troon van Rome's duistere muzikale kant van het nachtleven. Met het in 2003 op Rephlex uitgebrachte Sounds Never Seen album, maakte ook de rest van de wereld kennis met de krachten van Lory D. Donkere acid techno en industriele electro met een vleugje experiment. Zijn geluid was even wennen na de extroverte muziek van Radioactive Man. Maar de stompe rollende bassen en borrelende melodielijnen deden hun werk en pakte al die er voor open stonden. Hier en daar liet hij een steekje vallen, verspeelde de spanning, maar pakte de draad meestal weer goed op.

Hoogtepunt: De frisse line-up. Niet alleen de grote namen boden kwaliteit. Ook in de kleine zaal stonden de hele avond sterke acts geprogrammeerd.
Dieptepunt: Het bezoekersaantal.
Decoratie: De grote zaal van het Paard zag er indrukwekkend uit. Vreemd gevormde objecten door de zaal werden gebruikt als projectieschermen. De kleine zaal was ook onder handen genomen en werd gesierd door een reuze joystick waarop de bezoekers zelf geluid konden bespelen.
Sfeer: Ondanks de lage opkomst erg goed. Een gezellig publiek dat tot het einde lekker beleef dansen en zich soms van zijn beste kant liet horen.
Wat mag beter: Het was wel goed zo.
Prijs/Kwaliteitsverhouding: Voor 12 euro was je mooi onder de pannen.
Bezoekersaantal: Verassend laag. De grote zaal was op z'n hoogtepunt half gevuld en de kleine zaal was soms angstvallig leeg.
Love2party Tip: Planet Mu Live, 15 juni @ Paradiso met o.a. MuZiq, Venetian Snares, Hecate en Vex'd
Oordeel: Nocturnal State heeft met Industrial Funk een rupsje in handen dat gekoesterd en verzorgd moet worden zodat het uit kan groeien tot een mooie vlinder.

Industrial Funk