Show Off @ Off_Corso - Rdam, 1 feb

Rotterdamse Show Off mentality niet voor Carl Craig weggelegd

Het wil dit jaar niet zo vlotten met de Filmfestival Afterparties van Off Corso. Na het geringe animo voor drum 'n' bass veteraan LTJ Bukem was het woensdag aan Detroit legende Carl Craig om de grote zaal van Off Corso te vullen. Maar ook dit keer bleef het grote publiek uit en lijken de kilometers lange rijen voor de oude bioscoop op de Kruiskade deel van het verleden te maken. Is de magie van de befaamde IFFR Afterparties uitgewerkt?

Tekst: Lisa
Foto's: Cynthia

'Show Off' beloofde het publiek de eerste dag van Februari 2006 een onvergetelijke line up. Met Mr Wix, Carl Craig en Benny Rodriquez in de grote zaal en Betty Boum die de lounge voor haar rekening nam, had deze avond voor Off Corso de klapper van de week moeten heten. Maar de echte 'Show Off' mentality leek bij Carl Craig op de een of andere manier uit te blijven, en de lang verwachte Detroit-sound brak tot grote teleurstelling van het publiek maar niet los.

Aan het voorzetje van Mr Wix kon het niet liggen. Met zijn variatie van opzwepende beats met af en toe een offbeat of soulplaatje erdoorheen mixte hij als echte teamspeler het publiek warm zodat de grote naam van de avond de genadeklap kon uitdelen. Maar Carl Craig wilde maar niet scoren. Toen de Detroit pioneer rond een uurtje of halftwee tevoorschijn kwam, waren alle verwachtingsvolle blikken op het podium gericht. "Daar issie, daar issie!", een meisje met lange blonde dreads is er duidelijk klaar voor om helemaal tos te gaan op Detroit techno. En dan komt het.

Craig kijkt het publiek bloedserieus aan als zijn eerste plaat door de speakers galmt. Even staat het publiek helemaal perplex. Een klassiek plaat van Bach vult de zaal met violengeluid. "We zitten hier toch niet bij de Doelen?", vraagt een jongen cynisch. Hoewel Craig erom bekend staat een muzikale reis door de geschiedenis te maken met zijn sets, had niemand verwacht dat het woord 'muzikale geschiedenis' zo letterlijk opgevat moest worden. De spanning neemt toe, de verwachtingen zijn hoog. Maar Carl Craig neemt zijn tijd. Het zou je vriendje maar zijn. Anderhalf uur lang pest Craig het publiek met muziekaal voorspel.

Mooi is het geluid dat hij voorschotelt wel. Hoge tonen, zweverige geluiden en groovy beats maken plaats voor de hardere beatvariatie van Mr Wix. Met drie draaitafels en een latop weet Craig het publiek in hogere, dromerige sferen te brengen. Maar waar blijft de bass? Een enkeling stopt verontwaardigt met dansen om de dj vragend aan te kijken. Maar het werkt niet. Hoewel zijn bekende mix van techno en groovy detroitsoul een muzikaal festijn belooft, de echte bassbeats blijven uit en de muziek blijkt te complex. Het publiek kan de anderhalf uur durende opbouw uiteindelijk niet waarderen en Craig komt daarna ook niet meer los.

Het wordt in de tussentijd steeds drukker in de lounge waar Betty Boum bezoekers met hiphop, raggae, two-step en breakbeats wel los krijgt. Een aantal meisjes blijft daar demonstratief wachten tot Benny Rodriguez het van Craig overneemt. Ook in de grote zaal, die inmiddels voor een groot deel is leeggetrokken, komt steeds dezelfde vraag weer naar boven. "waar blijft Benny?", vraagt een meisje ongeduldig aan de bar.

Het is vanavond een Rotterdams publiek, waarvan Benny al een tijdje de held is, dat blijkt maar weer. Wij willen de harde beats, en snel. Als Benny het dan eindelijk rond een uur of vier overneemt, begint het publiek te juichen. Ietwat ongemakkelijk draait Benny zijn eerste plaat erin. Alsof hij het er een beetje moeilijk mee heeft dat hij de voorkeur van het publiek blijkt te zijn. Het zou voor Craig ook erg zuur zijn om als legende vanavond overtroffen te worden. Maar de diepe bass is met Benny's eerste plaat weer terug en de Rotterdamse crowd wil losgaan.

Toch is ook de set van Benny vanavond ingetogen. Achter hem staat Craig met een wat verdrietige blik zijn zorgen met een biertje weg te drinken. Je zou bijna medelijden met hem krijgen. En denken dat we hem voorlopig niet mee terug zullen zien. Misschien zijn we hier in Rotterdam de diepe Detroit sound nog niet helemaal gewend en denken we alleen aan technobeats. Misschien zijn we toch iets te van de Show Off, en is dat meer ons ding dan van Carl Craig. Hoe dan ook, de drukte bleef ook met deze grote naam in de line-up van IFFR Afterparties uit. Laten we hopen dat deze toch net als Carl Craig een levende legende blijven, en dat we de komende afterparties wel helemaal los gaan.

Off Corso