Supernatural Funky Musique Festival (deel 1)

Leuke mensen, echte muziek en een zeer ontspannen sfeer

Geen beenwarmers en cowboyhoeden in koeienprint, maar baggy spijkerbroeken en baseballpetjes. Geen patat met mayo maar tapas met rose. En geen doorbeukende housedreun, maar een subtiel voortkabbelende Rhodes. Het Supernatural Funky Musique Festival lijkt in bijna niets op een normaal dancefestival. Afgezien van de penetrante geur die veertig dixi-toiletten verspreiden dan.

Tekst: Roelf Jan
Foto's: FF Erik

De sfeer op het Supernatural festival laat zich nog het beste vergelijken met die op de Parade: je struint wat rond, je drinkt wat, je ontmoet wat bekenden: gemoedelijkheid troef. Vooral overdag leek de muziek dan ook ondergeschikt aan de ontspannen sfeer. En hoewel de plassen en de modder het overzichtelijke terrein aanvankelijk een wat troosteloze aanblik gaven, zorgde het zonnetje later op de dag voor een zomers gevoel. En dus zaten mensen met een zonnebril op de heuvel rond de imposante koepeltent, waar de Wicked Jazz Sounds van dj Phil Horneman en consorten voor de eerste voorzichtige danspassen zorgden. Ondertussen wist de Groningse dj Chocolate Brown de mooie, maar wat onhandig gepositioneerde Space is the Place Area vol te laten stromen met een afwisselende set van hiphop, broken beats, latin en funk. Op het buitenpodium stond Leroy als vanouds met zijn eigen platen mee te zingen en drummen alsof zijn leven er vanaf hing. KC the Funkaholic had er blijkbaar weinig zin in, het grootste deel van zijn set mocht Leroy, die in Utrecht een thuiswedstrijd speelde, de honneurs waarnemen.

Steven de Peven

Funk Me

no photos please!

Zap Mama

bus weer gestolen?

De koepelzaal was inmiddels volgestroomd voor wat een van de hoogtepunten van het festival moest worden: Lonnie Liston Smith. Jammer genoeg had de 64-jarige jazzpianist te maken met slecht afgesteld geluid, waardoor zijn solo's grotendeels verloren ging in een ondefinieerbare brei van klanken. Weer verhuizen dus, dit keer naar de afgeladen Rootdown Funktent. En voor het eerst was het echt feest! Oud gediende Bobby Byrd, die niet alleen qua uiterlijk opvallende gelijkenis met James Brown vertoont, trakteerde het publiek op een wervelende show vol funk en soul. Wellicht muzikaal niet het meest vooruitstrevend, maar de strak spelende band en het enthousiasme van Bobby maakte dit met gemak goed.

verstoppertje spelen

got you!

www.djbus.nl

dj Gene

Cassie6

Leroy Rey

Spinna mocht in de laatste zonnestralen van de dag het inmiddels volle grasveld aan het dansen krijgen. Dit lukt hem met een set die bol stond van de classics. Sommige aardige classics ('I know you, I love you', 'Mary Jane' en 'Dancing in outer space'), en sommige kutclassics ('The music sounds better with you', 'Strings of Life'). Tel hierbij op dat Spinna mixtechnisch ook wel eens sterker was en je moet concluderen dat hij zich er wel wat gemakkelijk van af maakte. Wellicht ook wat gemakkelijk draaide Madskillz, die met zijn voorspelbare trommetjeshouse mocht afsluiten in de World Latinotent. Maar lieve hemel, wat ging het in deze tent los! Eindelijk ongecompliceerd dansen, daar hadden een hoop mensen behoefte aan na een dag verantwoorde muziek. Want hoe lekker het zonnetje ook scheen, hoe strak de organisatie ook was en hoe veel mooie muziek er ook te horen was, hier had het toch wel een beetje aan ontbroken deze dag: dansende mensen. Maar dit was dan ook wel het enige kritiekpunt op een verder heerlijke dag met leuke mensen, echte muziek en een zeer ontspannen sfeer.

Ill Skill Squad

Coolpolitics

Leroy en Sjam

Madrid De Los Austrias

Roelf Jan Supernatural Funky Musique Festival facts:

Waarom naar Supernatural Funky Musique Festival: Wel naar een muziekfestival, maar geen zin in beukende bassen, nerveuze stroboscopen en pubers met malende kaken.
Voor de hoeveelste keer: Eerste keer.
Van - tot: 14.30 tot 23.00 uur.
Hoogtepunt: Chocolate Brown, Bobby Byrd en Madskillz
Dieptepunt: Het bekende festivaleuvel: je mist aanzienlijk meer dan dat je wel ziet. Zo miste ik o.a. The Rebirth, Domu, LTJ Bukem, Quantic Soul Orchestra en Kurtis Blow.
Verrassing: Het bleef droog!
Eten: Chiabatta tonijn en een sateetje: prima
Sanitair: Voor een muntje mocht je de hele dag onbeperkt losgaan op de dixies!
Gezien en/of gehoord: Boomklatsch, Chocolate Brown, Leroy, Lonnie Liston Smith, Bobby Byrd, Spinna, A-Skillz, Madskillz.
Grootste verrassing: Chocolate Brown die een zwaar obscure garage-remix van 4 Hero's "Hold it down" draait. Wow, waar kwam die opeens vandaag?
Muzikaal hoogtepunt: Was eerlijk gezegd nergens echt van weggeblazen.
Muzikaal dieptepunt: Spinna viel tegen, zowel zijn platen als zijn mixen. Hij kan veel beter.
Mijn absolute Supernatural-gevoel: Zittend in het gras, zonnetje op je toet, biertje in je hand en mee neurien met de Montefiori Cocktail versie van 'Gypsy Woman': ladadiladada.
Wat mag beter: Er had wel wat meer gedanst mogen worden.
Volgend jaar: Ja hoor.


Bekijk meer foto's en lees persoonlijke belevingen van twee andere Love2Party-reporters in de reviewSupernatural Funky Musique Festival 2005 (deel2)

Lees ook:
Verslag Supernatural Funky Musique Festival 2004