Freestylers @ Tivoli - Utrecht, 7 april

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
party reports

Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan?


Zoals eerder op Love2Party te lezen, stond Utrecht voor derde keer in het teken van het driedaagse festival Nu Heroes. Het is Tivoli weer gelukt om een breed festival neer te zetten met nieuwe en oude helden. Roni Size, Vitalic en Anthony Rother gaven o.a. acte de presence in de Utrechtse poptempel. Het was echter aan de Freestylers om het festival te openen.

Tekst: Brian Heikamp
Beeld: Nighttown archief


De uit Londen afkomstige groep Freestylers behoort sinds begin jaren 90 tot 1 van de meest invloedrijke formaties uit de breakbeatscene. Toch kan de formatie ze niet kwalificeren als een standaard breakbeat groep. De bandleden putten uit verschillende stijlen; hiphop, drum & bass, dancehall met breakbeat als belangrijkste muziekbron.


Op donderdag avond is er geen andere Utrechtse club die zoveel bezoekers trekt als de Tivoli, dat geldt echter niet rond het tijdstip kwart voor tien. Er staat een kleine rij voor de oude bioscoop en door de hulp van vriendelijke medewerkers bij de garderobe is het vlotjes binnenkomen. De Tivoli is verre van uitverkocht, maar door het diverse publiek hangt er een prettige sfeer. Het intro nummer 'Music is music' galmt uit de boxen, en zet meteen de toon voor de mensen in de zaal. Enthousiast worden de twee gitaristen, een zangeres, een MC (Surreal), een drummer en Ashton Harvey ontvangen. Matt Cantor, de man die samen met Ashton verantwoordelijk is voor de producties, is niet aanwezig aangezien hij al zo'n vier jaar niet met de band toert.


Sirenes op het podium, zware basslines, vuile breaks en een energieke MC zorgen er al snel voor dat het publiek uit zijn dak gaat. Het is niet zo dat alles voorgeprogrammeerd is. Ashton, die de hele avond zichtbaar vrolijk is, werkt met sequencers en drumcomputers waar een reeks baslijnen in zijn geprogrammeerd. Het is aan de bandleden om deze te gebruiken voor ondersteuning van hun spel. Een danceformatie die wordt ondersteund door een band is een steeds vaker gezien fenomeen in het uitgaansleven. Het heeft als voordeel dat het een breed publiek trekt, zo ook in de Tivoli. Studenten, alternatievelingen en danceliefhebbers creeren een gezellige, uitgelaten sfeer waar de vele biertjes en jointjes mede verantwoordelijk voor zijn.


Muzikaal klopt het optreden op alle punten. De muziekanten zijn perfect op elkaar ingespeeld maar dit leidt niet tot enige improvisatie. Het is de routine en geliktheid die het geheel geen spannende dimensie geeft. Na drie nummers te hebben gespeeld waaronder "Ruffneck", begint de show iets van zijn frisheid te verliezen. De MC probeert met onvervalst Londens accent het publiek op te zwepen, maar alleen het voorste gedeelte lijkt zich aangesproken te voelen om volledig op te gaan in de muziek. Nummers als 'Raw as Fuck' en 'Get a Life' worden geroutineerd door de band gespeeld, maar maken weinig emoties los bij het publiek. Pas bij de hit "Push Up" komt het publiek weer tot leven, wat sommige mensen moeten bekopen met klassieke voetbalellebogen die uitgedeeld worden door het springende publiek.


Het valt op dat de Freestylers niet het hele optreden zo rauw zijn als ze zelf pretenderen te zijn. Strakke beats worden afgewisseld met popgerelateerde melodieen. Het is duidelijk dat de Freestylers niet zijn gekomen om progressieve breakbeats uit de boxen te laten knallen. De muziek die ze spelen is toegankelijk voor iedereen.

Het concert van ruim een uur zal niet de boeken in gaan als 1 van de beste concerten van 2005 in Utrecht. De nummers werden zonder enige moeite gespeeld en de zangeres had een sterke stem. Het ontbrak echter aan spannende breaks en vernieuwende geluiden. Het had allemaal wel een tikkeltje ruiger gemogen, maar de Freestylers zijn gekomen om de dansschoentjes van de vloer te krijgen en dat is ze gelukt. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan zullen ze vast gedacht hebben.

Freestylers

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws