We All Love 80's & 90's @ Off Corso - R'dam, 26 feb

Kennen jullie het fenomeen 11 uur mensen?

Zaterdagavond. Zoals altijd is er weer een boel te doen in het geweldige Rotterdam. Er is de Museumnacht, FLIRT in Now & Wow en allerlei andere leuke feestjes. Het zal moeilijk zijn een keuze te maken uit het overweldigende aanbod. Maar het is gelukt, zij het met moeite. Feesten, zweten, dansen en sjansen in Off Corso is de missie van de avond. En misschien zelfs nog wat culturele ervaringen opdoen. Het kan allemaal!

Tekst: Esa
Foto's:FF Erik

Onder het mom van het verbreden van mijn horizon ben ik het team van Love2party gaan versterken. Tijdens mijn eerste avond ben ik onder de bezielende leiding van FF Erik (mijn oneindige inspiratiebron) een kijkje gaan nemen in Off Corso tijdens We All Love 80's & 90's.

sigarettenpeuken

De reden dat een late twintiger een 80's -90's feest leuk vindt, is dat er platen gedraaid worden die oude (mooie) herinneringen naar boven brengen. Altijd leuk die nummers uit de oude doos. 80's -90's is een erg populair feest en een maandelijks terugkerend fenomeen. Er komen elke keer weer zo'n 1300 bezoekers op af.

Ik besloot deze nacht eens op een andere manier te bekijken. In plaats van door de ogen van een doorgewinterde - verveelde, 'ik heb alles al gezien en meegemaakt', saaie muts - keek ik nu door de ogen van een nieuwsgierige, jonge, volledig blanco, party-queen voor wie de wereld openligt.

B-boys

EK 1988

De Generaal (rip)

Dukes of Hazzard

Aangezien mijn grote voorbeeld de volgende dag op een zeer onchristelijke tijd weer op moest, zijn we wat vroeger dan normaal richting Off Corso vertrokken, waardoor we rond een uurtje of half twaalf al binnen waren. En ik kan je vertellen, dat is best een bijzondere ervaring. Waarom vraag je? De mensen.

Na een tijdje te hebben geobserveerd, ben ik tot de conclusie gekomen dat er een fenomeen 11 uur mensen bestaat. Oftewel: mensen die om 11 uur al in een discotheek zijn.
Er zijn daarbinnen 2 categorieen:
1. De jongelui (of is het jong en lui?) die niet zo vaak gaan stappen. Dat zijn meestal jongens van rond de 18 a 19 jaar of mensen die van het platteland komen en daardoor de ongeschreven etiquette van het uitgaan nog niet doorhebben.
2. De wat oudere van dagen die of de volgende ochtend bijtijds weer op moeten of die zo lang niet hebben gestapt, dat ook zij zicht hebben verloren op de eerder genoemde etiquette.

'Wat is die etiquette dan?', vragen jullie je af. Ja ach, het zijn meer de ongeschreven regels die ik en mijn 'homies' in de loop van de tijd opgesteld hebben. Uiteraard is dat voor ieders eigen interpretatie, maar wij zijn er van overtuigd dat als je naar een discotheek gaat, je niet eerder binnen moet komen dan een uurtje of half 1. Daarnaast is het absoluut 'not done' om als jongen in een wit T-shirt met een spijkerbroek rond te gaan lopen. Je moet er wel een beetje je best voor doen zouden we zo zeggen. Hoe zijn ze verder te herkennen? Ze staan erg onwennig om zich heen te kijken en als je er tussen door loopt, krijg je weer het 'schoolfeestgevoel'. Iedereen staat aan de rand van de dansvloer elkaar te bekijken, nippend van hun biertje. Of Breezer, of ander vreemdsoortig mixdrankje. Toch leuk om naar te kijken, al voel ik me dan wel erg oud!

Maar er was uiteraard veel meer te zien en te doen. Om te beginnen ben ik kennis gaan maken met het baken binnen Off Corso: Thea de toiletjuffrouw.
Ik zie haar uiteraard altijd als ik van het toilet gebruik wil maken, maar nu toch iets beter. En mijn vermoeden is bevestigd, ze is hartstikke leuk! Maar zie daarvoor het eerdere interview met haar op de site van Off Corso.

The Sticky Project

DJ Onnoff

Verder was er een grote blikvanger in de lounge, The Sticky Project. Ik heb het vermoeden dat het niet veel mensen opgevallen is, maar er hingen hele mooie kunstwerken aan de muur. Drie om precies te zijn. De eerste was een zelfportret van de kunstenaar Joost Benthem, gemaakt van paracetamol-strips. Zeer ingenieus uitgedrukte strips, resulterend in een fantastisch werk. Daarnaast was er een on/off iets. Ja, wat is het eigenlijk? Gemaakt van sigarettenpeuken. Ook daarvan moet ik zeggen als verstokte roker: ik kan me er wel in vinden. Als laatste was er een project waarbij het publiek betrokken werd, in de vorm van een schilderij dat mensen af moesten maken door gekleurde kauwgom op nummertjes te plakken. Helaas heb ik dat niemand zien doen die avond.

zelfportret

paracetamol

kauwgom

Toen ik uiteindelijk om een uurtje of vijf weer naar buiten rolde, kon ik een aantal conclusies trekken. Er hing een prima sfeer, het was erg gezellig. Alleen waren er naar mijn mening teveel minpuntjes. Om te beginnen hadden de dj's hun sets niet echt op elkaar afgestemd, waardoor ik regelmatig dezelfde nummers voorbij hoorde komen. Nu moet ik zeggen dat 'Billy Jean' van Michael Jackson een leuk nummer is, maar na vier draaibeurten op een avond ken ik het wel.

vuurtje?

Daarnaast was het publiek erg jong. Ik moest m'n weg zien te vinden tussen de 18- en 19-jarigen, en ondanks dat ik mezelf ook nog maar net buiten baarmoeder begeef, was me dat toch iets te gortig. Waar zijn alle mooie mannen van rond de 28/29 jaar die er normaal allemaal rondlopen? En ik vroeg me eigenlijk ook een beetje af wat die mensen daar deden. Eigenlijk waren ze een beetje te jong voor deze muziek, al waren zij jong tijdens de 90's. Het zal een beetje een teleurstelling voor ze geweest zijn dat er voornamelijk 80's gedraaid werd.

Ach, uiteindelijk heb ik heerlijk gedanst, gescand en geouwehoerd. En daar gaat het tenslotte om. Missie geslaagd!

Off Corso