Dirty Sneakers met Derrick May @ Las Palmas, 24 feb

Missie voltooid?

'Missie voltooid'. Het zijn de woorden van Patrick Poldervaart, een van de drijvende krachten achter Dirty Sneakers. De donderdagavondfeesten in de Maasstad, waarbij betaalbaar en kwalitatief uitgaan hand in hand gaan, zijn niet meer. Althans, na de laatste editie in Las Palmas, waarvoor niemand minder dan Detroit technolegende Derrick May was overgevlogen.

Tekst: Marcel
Foto's: FF Erik

De mannen van Dirty Sneakers waren niet als enige geinteresseerd in de mixvirtuoos uit de Amerikaanse Mororcity. Silly Symphonies (vrijdag) en Club Motion (zaterdag) boekten de 'Miles Davis of Techno' ook. Dat is handig, want dan kun je de vliegkosten delen. Een 'flightshare' heet dat.



Een avondje Derrick May levert fans op. Zo ook afgelopen donderdag in Las Palmas. Zou de Amerikaanse dj/producer een hekel hebben aan die mobiele telefoons met ingebouwde fotocamera's? Waarschijnlijk is hij het gewend, want na gelachen hebben naar het vogeltje op de Nokia, draait hij een verzoekplaat van een enthousiast, lief lachend meisje. Jawel, platen aanvragen kan gewoon bij Derrick May, een man die zijn publiek geeft wat het wil.

Opperste concentratie

Het publiek bestond, los van een handjevol diehard fans, grotendeels uit studenten. Gemiddelde leeftijd? Een jaartje of 20. En dat is niet gek op donderdag. Groot feest was het dan ook in het cafe, waar dj's als Disco Ed en Flexican underground hiphop mixten met populaire r&b. En die muziek doet het gewoon altijd goed bij studenten, die zich graag in het zweet dansen op de beats van Missy Elliot en dr. Dre.

Ondanks de kou, want koud is Las Palmas nog steeds. Kachels in een club, tja, het zou niet moeten kunnen. In een club dans je jezelf maar warm. Maar met name in de grote zaal van Las Palmas kun je drie uur achter elkaar breakdansen, zonder dat je bevroren ledematen ontdooien. Op je oren na dan, die worden wel warmpjes gehouden door het oorverdovende geluid dat uit de vele boxen klinkt. Het is veel te hard, gaat door merg een been. De baslijnen van Derrick May ook. De tovenaar uit Detroit draait een solide set van anderhalf tot twee uur. In die tijd laat hij mooie, zweverige, melodieuze technoplaten voorbijkomen, soms beestachtig strak aan elkaar gemixt, maar krijgt de menigte niet in extase.

conculega

Truus Trendy

Michel de Hey

Patrick Poldervaart

Jay Samuel

Miss Monica (rechts)

Annie en Sylvia

Edwin Bazen

Dat lukt Benny Rodrigues wel. Hij overtuigt met een verrassende platenkeus en strakke techniek. Rauwe en ranzige technobeats, soms vergezeld van acidbleapjes, vullen de grote zaal van Las Palmas. Die loopt tegen vijven langzaam leeg. De meeste bezoekers hebben een paar uur later gewoon weer college. En wat is nou leuker dan met een piep en baslijn in de oren naar die saaie economieleraar te luisteren?

LINK
Dirty Sneakers